Scynkogekon środkowoazjatycki
Scynkogekon środkowoazjatycki[4], gekon scynkowy (Teratoscincus scincus) – gatunek jaszczurki z rodziny Sphaerodactylidae.
Teratoscincus scincus[1] | |||
(Schlegel, 1858) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Rząd | |||
(bez rangi) | Gekkota | ||
Rodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
scynkogekon środkowoazjatycki | ||
Synonimy | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
Systematyka
edytujDawniej za podgatunki Teratoscincus scincus uznawane były: T. keyserlingii i T. rustamowi[2][3][5].
Wygląd
edytujNieduży gekon osiągający długość do 10 cm. Głowa duża, krępa. Ogon smukły z nietypowym układem łusek. Oczy posiadają ruchome powieki. Łapy bez przylg, zakończone pazurkami. Ubarwienie ciała zmienia się z wiekiem gada. Młode są brązowe, z poprzecznymi żółtymi pręgami. Z wiekiem gekon staje się prawie cały żółty.
Zasięg występowania
edytujZamieszkuje tereny suche – półpustynie i stepy. Można go spotkać na obszarze od skrajnie północnego Iranu poprzez Turkmenistan, Uzbekistan, do południowego Kazachstanu i skrajnie zachodnich Chin. Prowadzi nocny tryb życia.
Pożywienie
edytujW naturze żywią się pająkami, dużymi owadami, małymi gryzoniami. Podczas hodowli warto jak najobficiej urozmaicać pokarm (np. ćmy, muchy, koniki polne). Trzeba pamiętać, że owady z odłowu mogą przenosić pasożyty, bakterie, grzyby czy roztocza.
Terrarium
edytujTerrarium nie musi być wysokie. Natomiast musi być wentylowane. Optymalne wymiary 60/50/60 cm (długość/głębokość/wysokość). Im większe tym bardziej komfortowo będą się czuły. Mata grzewcza lub kamienie podgrzewane. Jako podłoże najlepiej stosować włókno kokosowe. Musi posiadać kilka kryjówek.
- Oświetlenie
- Najlepiej stosować promiennik podczerwieni (50/75 W), zależnie od wielkości terrarium. Lampy UVB niewymagane.
- Temperatura
- W granicach 26–30 °C, punktowo nawet do 40 °C (noc 22–25 °C).
- Wilgotność powietrza
- Na poziomie 70% (2 razy dziennie lub częściej zwilżamy terrarium).
Przypisy
edytuj- ↑ Teratoscincus scincus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b P. Uetz , J. Hallermann , Teratoscincus scincus, [w:] The Reptile Database [online] [dostęp 2023-12-31] (ang.).
- ↑ a b Teratoscincus scincus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Praca zbiorowa: Zwierzęta: encyklopedia ilustrowana. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005, s. 381. ISBN 83-01-14344-4.
- ↑ Teratoscincus scincus – gekon scynkowy, [w:] terrarium.com.pl [online], 2020 [dostęp 2023-12-31] .
Bibliografia
edytuj- Maluta Aleksandra, Stefański Roman, Gekony Hodowla i choroby