Sedecjasz
Sedecjasz lub Sedekiasz (hebr. צִדְקִיָּהוּ Sidkijjahu), właśc. Mattaniasz (hebr. מַתַּנְיָהוּ Mattanjahu); 618 – po 587 p.n.e. − ostatni władca Judy, panował w latach 597 p.n.e.–586 p.n.e.
| ||
| ||
| Król Judy | ||
| Okres | od 597 p.n.e. do 586 p.n.e. | |
| Poprzednik | Jechoniasz | |
| Dane biograficzne | ||
| Dynastia | Dawidyci | |
| Data urodzenia | 618 p.n.e. | |
| Data śmierci | po 587 p.n.e. | |
| Ojciec | Jozjasz | |
| Matka | Chamutal z Libny | |
Mianowany przez Babilończyków na króla państwa żydowskiego został z powodu buntu obalony i uwięziony przez babilońskiego króla Nabuchodonozora II, który tłumiąc bunt zburzył Jerozolimę i uprowadził Żydów do niewoli babilońskiej. Sedecjasz został schwytany po nieudanej próbie ucieczki do doliny rzeki Jordanu, oślepiony i uwięziony w Babilonie, gdzie zmarł.
Za czasów Sedecjasza przypadała działalność proroka Jeremiasza.