Sejm zwyczajny 1623
Sejm 1623 – sejm zwyczajny I Rzeczypospolitej został zwołany przez króla Zygmunta III Wazę 16 listopada 1622 roku do Warszawy.
Sejmiki przedsejmowe w województwach odbyły się w grudniu 1622 roku. Marszałkiem sejmu obrano Jakuba Sobieskiego wojewodę lubelskiego. Obrady sejmowe trwały od 24 stycznia do 5 marca 1623 roku[1].
Sejm obradował w obliczu problemów związanych z rozpoczęciem się nowej wojny w Inflantach (utracono Rygę) oraz konfederacji wojskowych powstałych z powodu nieopłacenia wojska po wojnach z Turcją w latach 1620-1621.
W obradach sejmowych opowiadano się za pokojem ze Szwecją. Spisane zostały liczne egzorbitancje (postulaty naprawy złych urządzeń). Podnoszono w nich nierozdawanie wakansów, nierespektowanie prawa o incompatibiliach (zakaz łączenia urzędów), krytykowano obsadzenie biskupstwa warmińskiego małoletnim synem królewskim Janem Albertem. Postulowano wystawienie zamków obronnych na Ukrainie oraz przeprowadzenie naprawy monety. Powołano komisję w sprawach Kozaczyzny[2]. Przyjęto konstytucję o zapobieganiu konfederacjom wojskowym oraz kupom swawolnym, złożonym z włóczących się żołnierzy, zajmujących się rozbojami. Nie przyjęto uchwały poborowej[3].
Przypisy
edytuj- ↑ Władysław Konopczyński. Chronologia Sejmów Polskich. 1493-1793 (str. 147) [dostęp 2019-11-05]
- ↑ J. Pietrzak, W przygaszonym blasku wiktorii chocimskiej. Sejm 1623 r., 1987.
- ↑ Do druku przygotowali S. Grodziski i inni, Ustawodawstwo zob. Volumina Constitutionum, T. 3, cz. 1, s. 322-331, 2010.