Wikipedia

Shaun Johnson

Shaun Johnson (ur. 9 września 1990 r. w Auckland[3]) – nowozelandzki zawodnik rugby league występujący najczęściej na pozycji łącznika młyna (scrum-half bądź half back). Reprezentant kraju, wicemistrz świata i zdobywca tytułu najlepszego zawodnika na świecie.

Shaun Johnson
Ilustracja
Pseudonim

Magic Johnson[1][2]

Data i miejsce urodzenia

9 września 1990
Auckland

Wzrost

179 cm[3]

Masa ciała

89 kg[3]

Rugby league
Pozycja

łącznik ataku (6),
łącznik młyna (7)[3]

Kariera juniorska
Lata Zespół
Hibiscus Coast Raiders
2006–2010 Junior Wariors
Kariera seniorska[a]
Lata Zespół Wyst. (Pkt.)
2011 Auckland Vulcans (NSWC)
2011– New Zealand Warriors (NRL) 114 (646)
Reprezentacja narodowa[b]
Lata Reprezentacja Wyst. (Pkt.)
2010  Nowa Zelandia U-20
2012–  Nowa Zelandia 18 (139)
  1. ↑ Mecze i punkty w lidze akt. w dniu 4 września 2016 r.
  2. ↑ Mecze i punkty w reprez. akt. w dniu 5 listopada 2016 r.
Multimedia w Wikimedia Commons
Johnson w barwach New Zealand Warriors (2013)

Młodość edytuj

Johnson wywodzi się z miejscowości Whangaparāoa na Wyspie Północnej w obszarze metropolitalnym Auckland[4], uczęszczał do pobliskiego Orewa College[3].

Jest wychowankiem lokalnego klubu Hibiscus Coast Raiders[1][5] – na pierwsze zajęcia rugby league trafił w wieku czterech lat[1][4]. W szkole średniej okazjonalnie grywał w dominującą w Nowej Zelandii odmianę rugby union[4] czy futbol australijski, a w czasie letnich przerw brał udział w rozgrywkach touch – sportu wywodzącego się z bezkontaktowego wariantu rugby league[1][3][4]. Ostatnia z wymienionych dyscyplin zyskała na znaczeniu dla niego, kiedy trenerzy zarzucili młodemu zawodnikowi, iż jest zbyt drobny, by myśleć o przyszłej grze w rugby league – jako trzynastolatek Johnson ważył zaledwie 35 kg[6]. Niemniej – jak sam podkreślał – sportem, który zajmował go najbardziej, było zawsze 13-osobowe rugby[4][1].

W 2006 roku, wraz z młodzieżową nowozelandzką reprezentacją w futbolu australijskim, uczestniczył w międzynarodowym turnieju Barassi Youth Tournament, po którego zakończeniu został wybrany najlepszym zawodnikiem swojego zespołu. Po zawodach drużyna otrzymała zaproszenie do zwiedzenia siedziby klubu Sydney Swans, jednak wówczas kariera Johnsona jako obiecującego futbolisty zakończyła się[7]. Mniej więcej w tym samym czasie, podczas pobytu w australijskim Gold Coast, pozostający bez zawodowego klubu junior przesłał do Burleigh Bears, miejscowego klubu rugby league, wideoklip stworzony przez jego ojca, a przedstawiający ponadprzeciętne umiejętności Shauna w grze w touch, zarejestrowane podczas letnich rozgrywek w parku. Pracujący w klubie Nowozelandczyk przekazał nagranie bezpośrednio do występującego w National Rugby League (NRL) zespołu New Zealand Warriors, co zapoczątkowało profesjonalną karierę Johnsona[1][4][8].

Kariera klubowa edytuj

Po dołączeniu do Warriors, w 2009 roku Johnson występował w National Youth Championship rozgrywkach będących młodzieżowym (U-20) odpowiednikiem NRL[3]. W uznaniu za solidne występy we wrześniu tego roku zaproponowano mu pierwszy zawodowy kontrakt[9]. W sezonie 2010 raz jeszcze był podstawowym członkiem drużyny młodzieżowej, a ta niespodziewanie sięgnęła po złoty medal w swojej kategorii wiekowej[3][10].

Przed sezonem 2011 Johnson dołączył do pierwszej drużyny Warriors, jednak jeszcze w trakcie okresu przygotowawczego odniósł kontuzję pleców, która odsunęła w czasie jego debiut w NRL[3][11]. Aby przyspieszyć powrót do optymalnej formy, młody zawodnik rozpoczął sezon w barwach Auckland Vulcans, drużynie występującej w rozgrywkach niższej rangi, New South Wales Cup. Ostatecznie Johnson swój pierwszy występ w NRL zaliczył w 13. kolejce, kiedy Warriors mierzyli się z Sydney Roosters[3]. Niespełna 21-letni rugbysta szybko wywalczył sobie miejsce w wyjściowym ustawieniu, a niektórzy komentatorzy uznali jego debiut za punkt zwrotny w sezonie Warriors. Zespół z Nowej Zelandii, mimo słabego rozpoczęcia rozgrywek, przy wydatnym udziale Johnsona dotarł do wielkiego finału[12], gdzie jednak uległ Manly Warringah Sea Eagles[13]. Po zakończeniu sezonu zawodnik podpisał nowy kontrakt wiążący go z Warriors do 2014 roku[14].

W 2012 roku z 12 przyłożeniami był ex aequo najskuteczniejszym zawodnikiem swojej drużyny; kolejnych 10 dołożył w sezonie 2013, kiedy dodatkowo przejął obowiązki podstawowego kopacza[3][13]. Również w 2013 roku otrzymał powołanie na Mecz Gwiazd NRL – w zastępstwie kontuzjowanego Coopera Cronka[15].

Przed rozpoczęciem sezonu 2014 Johnson – pomimo wyraźnego zainteresowania ze strony innych klubów NRL, Canterbury Bulldogs i Penrith Panthers – przedłużył swój kontrakt z Warriors do 2017 roku[16][17]. W następującym sezonie zdobył 163 punkty, a więc najwięcej w swojej drużynie[13] (9 przyłożeń i 63 gole)[3]. Sezon 2015 w wykonaniu nowozelandzkiego zawodnika przedwcześnie zakończyło złamanie nogi, jakiego doznał w trakcie jednego ze spotkań[3][13].

Mimo wysokich oczekiwań i utalentowanej drużyny, po sporym sukcesie, jakim było dotarcie do finału NRL w 2011 roku, Warriors przez szereg kolejnych lat nie potrafili nawet nawiązać do tego poziomu, czy choćby awansować do fazy finałowej[18].

Kariera reprezentacyjna edytuj

Shaun Johnson po raz pierwszy w reprezentacji kraju w rugby league wystąpił w 2010 roku w kategorii U-20[3][10][13]. W barwach „Kiwis”, seniorskiej kadry, zadebiutował w 2012 roku meczu z Australią w ramach tzw. Anzac Test[3]. W 2013 znalazł się w składzie na Puchar Świata[13], gdzie Nowozelandczycy dopiero w finale ulegli australijskim „Kangaroos”. Sam Johnson zdobywając 76 punktów, został najskuteczniejszym graczem turnieju[19]. W międzyczasie został najlepszym zawodnikiem meczu z Francją, kiedy to zdobył 24 punkty; zdobył także zwycięskie przyłożenie w półfinałowym pojedynku z gospodarzami turnieju, Anglią[13].

Rok później Shaun był jednym z zawodników, którzy poprowadzili „Kiwis” do drugiego w historii zwycięstwa w Pucharze Czterech Narodów. Wysoka dyspozycja przyniosła Johnsonowi tytuł najlepszego gracza meczu finałowego przeciw Australii[20][21] (podobnie jak podczas meczu fazy zasadniczej pomiędzy tymi dwiema drużynami)[13]. Został także laureatem nagrody Golden Boot (Złoty But) przyznawanej najlepszemu zawodnikowi na świecie przez prestiżowy magazyn Rugby League World[2]. Sam Johnson częściowo zgodził się z krytyką, jaka go wówczas spotkała[22] – przyznał, że choć rozumie dlaczego przyznano mu to wyróżnienie (jurorzy zobowiązani są brać pod uwagę przede wszystkim występy na niwie reprezentacyjnej), nie uważa się za najlepszego na świecie[1][23].

Z uwagi na styl gry Johnson był kandydatem części mediów do gry w reprezentacji w rugby 7 podczas Igrzysk Olimpijskich w Rio w 2016 roku[24]. Kontakt z zawodnikiem miał – według nieoficjalnych doniesień – nawiązać selekcjoner Gordon Tietjens, zaś gracz Warriors jeszcze w 2012 roku wyraził wstępne zainteresowanie możliwością uczestnictwa w turnieju „siódemek”[25]. Jako że w późniejszym czasie New Zealand Rugby Union wykluczyło udział w Igrzyskach zawodników nieuprawiających stale rugby union, Johnson nigdy nie otrzymał powołania lub jego oficjalnej propozycji[26].

Styl gry i krytyka występów edytuj

Johnson w swojej grze cechuje się dużą kreatywnością[3] i wysokimi umiejętnościami technicznymi. Nowozelandczyk stosuje szeroki wachlarz sztuczek – markowe podania, zmiana rytmu i kierunku biegu, umiejętność unikania szarż rywali[11][21]; jest także jednym z najszybszych zawodników w swojej dyscyplinie[13][21], dzięki czemu stanowi nieustanne zagrożenie dla defensywy rywali[13][21]. Cechą charakterystyczną jego występów są rozmaite kopnięcia taktyczne (dalekie przeniesienia gry poprzez zagranie nogą, „zawieszenie piłki” w powietrzu czy zagrania jej po ziemi w ostatniej fazie akcji); ponadto Johnson stosunkowo pewnie wykonuje kopnięcia na bramkę: rzuty karne czy podwyższenia[3].

Widowiskowa gra szybko przyniosła porównania Johnsona do bardziej znanych zawodników rugby league, Staceya Jonesa, Andrew Johnsa[11], a ze względu na bardzo charakterystyczny rodzaj zwodów do Benjiego Marshalla[6][7][8][11][21].

Mimo tego komentatorzy stosunkowo często zarzucają reprezentantowi Nowej Zelandii brak regularności i wahania formy na przestrzeni całego sezonu. Wskazują, że nie potrafił w pełni zrealizować pokładanych w nim nadziei, a do tego przeplata natchnione spotkania przeciętnymi, niekiedy wręcz łącząc takie rodzaje zagrań w czasie jednego meczu. Jednym z największych zastrzeżeń do gry Johnsona jest fakt, że mimo kolejnych sezonów spędzonych w utalentowanym otoczeniu, New Zealand Warriors pod jego wodzą nie zdołali wywalczyć końcowego tryumfu w NRL bądź zbliżyć się do tego osiągnięcia, grając na miarę swoich oczekiwań[17][18][22][27][28][29].

Nagrody i wyróżnienia edytuj

Życie osobiste edytuj

Shaun wraz z trzema braćmi, Adamem, Joem i Topo[4] wychowywany był wyłącznie przez ojca, Paula[6][31] po tym, jak ten w 1995 roku rozszedł się z pochodzącą z Laosu[10][13][31] matką chłopców, Thongsay[6][31].

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b c d e f g Andrew Webster: Magic Johnson. [w:] The Sydney Morning Herald [on-line]. 2015-02-27. [dostęp 2016-11-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-01)]. (ang.).
  2. ↑ a b c Aaron Bower: Magic Johnson clinches Golden Boot. [w:] Rugby League World [on-line]. totalrl.com, 2013-12-18. [dostęp 2016-11-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-03)]. (ang.).
  3. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q Shaun Johnson. New Zealand Warriors. [dostęp 2016-11-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-10)]. (ang.).
  4. ↑ a b c d e f g Aaron Lawton: Shaun Johnson to be a top player. [w:] Sunday News [on-line]. stuff.co.nz, 2009-03-22. [dostęp 2016-11-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-02-22)]. (ang.).
  5. ↑ Kerry Gallagher: Former Raiders in the big-time. [w:] Rodney Times [on-line]. 2011-08-11. [dostęp 2016-11-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-01)]. (ang.).
  6. ↑ a b c d Tony Webeck: A conversation with... Shaun Johnson. National Rugby League, 2014-07-24. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-29)]. (ang.).
  7. ↑ a b Peter Badel, Mike Colman: New Zealand Warriors halfback Shaun Johnson almost snapped up by Sydney Swans. [w:] The Daily Telegraph [on-line]. 2011-09-29. [dostęp 2016-11-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-01)]. (ang.).
  8. ↑ a b James Phelps: How dad's video clip launched the career of Warriors players Shaun Johnson. [w:] The Sunday Telegraph [on-line]. Herald Sun, 2011-10-02. [dostęp 2016-11-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-01)]. (ang.).
  9. ↑ NRL: Johnson signs a full-time contract. [w:] The New Zealand Herald [on-line]. 2009-09-20. [dostęp 2016-11-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-01)]. (ang.).
  10. ↑ a b c Shaun Johnson. Puchar Świata w Rugby League 2013. [dostęp 2016-11-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-08)]. (ang.).
  11. ↑ a b c d Andrew Webster: New Zealand Warriors halfback Shaun Johnson tipped to be superstar. [w:] The Daily Telegraph [on-line]. perthnow.com.au, 2011-09-25. [dostęp 2016-11-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-01)]. (ang.).
  12. ↑ Ben Blaschke: Warriors' 10 defining moments of 2011. National Rugby League, 2011-09-26. [dostęp 2016-11-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-04-24)]. (ang.).
  13. ↑ a b c d e f g h i j k Players | Shaun Johnson. New Zealand Rugby League. [dostęp 2016-11-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-01)]. (ang.).
  14. ↑ Ben Stanley: Johnson re-signs for Warriors until 2014. [w:] The Sunday Star-Times [on-line]. 2011-11-27. [dostęp 2016-11-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-01)]. (ang.).
  15. ↑ Shaun Johnson called into NRL All Stars. National Rugby League, 2013-01-31. [dostęp 2016-11-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-02-16)]. (ang.).
  16. ↑ David Long: Shaun Johnson extends stay with New Zealand Warriors. [w:] The Sydney Morning Herald [on-line]. 2014-02-09. [dostęp 2016-11-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-01)]. (ang.).
  17. ↑ a b Michael Burgess: Shaun Johnson: I want to be a Warrior for life. [w:] The New Zealand Herald [on-line]. 2016-07-16. [dostęp 2016-11-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-01)]. (ang.).
  18. ↑ a b Matt Chatterton: Once were Warriors?. Radio New Zealand, 2016-09-02. [dostęp 2016-11-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-09)]. (ang.).
  19. ↑ Tournament review. Rugby Football League. [dostęp 2016-11-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-08)]. (ang.).
  20. ↑ Corey Rosser: Kiwis claim second Four Nations title. National Rugby League, 2014-11-15. [dostęp 2016-11-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-15)]. (ang.).
  21. ↑ a b c d e John Davidson: Shaun Johnson comes of age. theroar.com.au, 2014-11-19. [dostęp 2016-11-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-01)]. (ang.).
  22. ↑ a b Ben Glover: Shaun Johnson Golden Boot award undermines legitimacy of ‘world’s best player’ title. Fox, 2014-12-19. [dostęp 2016-11-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-06)]. (ang.).
  23. ↑ Golden Boot | Johnson's landslide win. New Zealand Warriors, 2016-12-19. [dostęp 2016-11-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-02-21)]. (ang.).
  24. ↑ Daniel Richardson: Rugby Sevens: Tietjens ponders side for Olympics. [w:] The New Zealand Herald [on-line]. [dostęp 2016-11-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-07)]. (ang.).
  25. ↑ Liam Napier: Olympic sevens lure for Warriors' Johnson. stuff.co.nz, 2012-08-24. [dostęp 2016-11-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-01)]. (ang.).
  26. ↑ Johnson not on NZ Rugby's radar for Rio. Radio New Zealand, 2015-07-31. [dostęp 2016-11-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-03)]. (ang.).
  27. ↑ Chris Rattue: Time for Warriors to swing the axe on Shaun Johnson. [w:] The New Zealand Herald [on-line]. 2016-06-01. [dostęp 2016-11-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-01)]. (ang.).
  28. ↑ John Davidson: Golden Boot winner Shaun Johnson must go to the next level. theroar.com.au, 2014-12-20. [dostęp 2016-11-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-01)]. (ang.).
  29. ↑ Tony Smith: From shocking to sublime, Shaun Johnson needs backup from ill-disciplined Kiwis. stuff.co.nz, 2016-11-06. [dostęp 2016-11-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-08)]. (ang.).
  30. ↑ Awards. Rugby League International Federation. [dostęp 2016-11-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-11)]. (ang.).
  31. ↑ a b c Peter Badel: Emotional upbringing drives rookie Warriors star Shaun Johnson. [w:] The Sunday Mail [on-line]. The Courier-Mail, 2011-10-02. [dostęp 2016-11-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-21)]. (ang.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Shaun_Johnson&oldid=66423482”