Sieć Eurydice

Eurydice (ang. Eurydice network; niem. Netzwerk Eurydice) – sieć wymiany informacji i analiz na temat systemów edukacji w Europie^[1]. W 2011 sieć składała się z 37 biur w 33 krajach biorących udział w programie Lifelong Learning Programme (kraje Unii Europejskiej, Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu i Turcja)^[1]. Prace sieci koordynuje biuro europejskie działające w ramach Agencji Wykonawczej ds. Edukacji i Sektora Audiowizualnego (EACEA A7)^[1].

Cele

Najważniejszym zadaniem sieci jest publikacja raportów porównawczych oraz informacji krajowych dotyczących różnych aspektów działania systemów edukacji. Sieć publikuje rocznie kilka raportów tematycznych, co roku aktualizuje opracowania z serii „Fakty i Liczby” oraz szczegółowe krajowe opisy systemów edukacji. Sieć ma za zadanie wspierać Komisję Europejską oraz polityków edukacyjnych w poszczególnych krajach w ich działaniach na rzecz realizacji wspólnych celów edukacyjnych Unii Europejskiej (strategia Europa 2020, „Edukacja i Szkolenia 2020”) oraz reformowania krajowych systemów edukacji. Publikacje Eurydice mają również za zadanie wspierać współpracę państw uczestniczących w programie Erasmus+ realizowanym w latach 2014–2020.

Historia

Początki sieci sięgają lat 70. XX wieku, kiedy nad przygotowaniem wspólnej platformy wymiany informacji o edukacji pracowały dwa departamenty generalne Komisji Europejskiej^[2]. Ostatecznie Parlament Europejski zaaprobował powstanie sieci Eurydice 16 września 1980^[2]. Nazwa sieci jest nawiązaniem do mitologicznej Eurydyki.

Polskie Biuro Eurydice działa od roku 1996^{[potrzebny przypis]}, w latach 1997-2014 opublikowało 25 raportów na temat systemu edukacji w Polsce^[3]. Polski wkład do publikacji powstaje we współpracy z ekspertami z Ministerstwa Edukacji Narodowej, Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego oraz instytutów badawczych i szkół wyższych^{[potrzebny przypis]}. Na stronie biura publikowane są najnowsze raporty Eurydice w języku angielskim i ich polskojęzyczne streszczenia, a po dokonaniu tłumaczenia – raporty w języku polskim^{[potrzebny przypis]}.

Przypisy

↑ ^a ^b ^c DavidD. Crosier DavidD. i inni, Modernisation of higher education in Europe: funding and the social dimension 2011, Brussels: Education, Audiovisual and Culture Executive Agency, 2011, s. 118, DOI: 10.2797/67665, ISBN 978-92-9201-205-2 [dostęp 2016-04-29] (ang.).
↑ ^a ^b EugeniuszE. Suwiński EugeniuszE., Europejski wymiar polskiej edukacji, Wydawnictwo Temat, 2002, s. 9-10, ISBN 978-83-86617-63-0 [dostęp 2016-04-29] (pol.).
↑ Raporty Polskiego Biura EURYDICE [online], eurydice.org.pl [dostęp 2016-04-29] .

Linki zewnętrzne

Europejskie Biuro Eurydice en. webgate.ec.europa.eu. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-16)].
Polskie Biuro Eurydice pl

[:1-1] DavidD. Crosier DavidD. i inni, Modernisation of higher education in Europe: funding and the social dimension 2011, Brussels: Education, Audiovisual and Culture Executive Agency, 2011, s. 118, DOI: 10.2797/67665, ISBN 978-92-9201-205-2 [dostęp 2016-04-29] (ang.).

[:0-2] EugeniuszE. Suwiński EugeniuszE., Europejski wymiar polskiej edukacji, Wydawnictwo Temat, 2002, s. 9-10, ISBN 978-83-86617-63-0 [dostęp 2016-04-29] (pol.).

[3] Raporty Polskiego Biura EURYDICE [online], eurydice.org.pl [dostęp 2016-04-29] .

[1]

[2]

[3]