Siegfried Ostrowski
Siegfried Ostrowski (ur. 13 kwietnia 1887 w Braniewie, zm. 11 września 1977 w Lucernie w Szwajcarii) – niemiecki lekarz chirurg pochodzenia żydowskiego, praktykujący w Berlinie i w Tel Awivie, profesor honorowy Wolnego Uniwersytetu Berlińskiego.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
chirurg, wykładowca |
Życiorys
edytujUrodził się w Braniewie w Prusach Wschodnich w rodzinie zamożnego żydowskiego kupca Jacoba Samuela Ostrowskiego i jego żony Pauli z domu Salomon[1].
Po ukończeniu szkoły studiował medycynę w Berlinie.
24 czerwca 1914 uzyskał stopień doktora na Uniwersytecie Fryderyka Wilhelma (Friedrich-Wilhelms-Universität, współcześnie Uniwersytet Humboldtów) w Berlinie na podstawie dysertacji Beobachtungen an Fällen von Exstirpation des Ganglion Gasseri und der Occipitalnerven[2]. Uzyskał prawo wykonywania zawodu lekarza i robił specjalizację jako chirurg, pracując początkowo jako asystent lekarza w Szpitalu Miejskim w dzielnicy Berlin-Moabit. Później objął stanowisko głównego ordynatora w Szpitalu Miejskim w dzielnicy Berlin-Buch[3][4].
Po dojściu do władzy narodowych socjalistów został usunięty ze służby publicznej i odtąd prowadził prywatną praktykę lekarską oraz pracował w Poliklinice Gminy Żydowskiej aż do odebrania mu uprawnień do wykonywania zawodu lekarza w 1938 roku. Wówczas objął stanowisko lekarza chirurga oddziału w Szpitalu Wspólnoty Żydowskiej w Berlinie jako krankenbehandler, tj. opiekun pacjenta (zakaz leczenia aryjskich pacjentów wprowadzono w IV rozporządzeniu wykonawczym do ustawy o obywatelstwie Rzeszy z 25 lipca 1938 r., Żydom nie wolno było odtąd używać tytułu doktora ani udzielać porad lekarskich nieżydowskim pacjentom[5][6])[7].
22 sierpnia 1939, czyli tuż przed wybuchem II wojny światowej, zrezygnował ze stanowiska ordynatora oddziału chirurgicznego szpitala żydowskiego i wyjechał do Triestu. Tam on i jego żona wsiedli na statek Galiläa i wyemigrowali do Palestyny, ocalając swoje życie[3][4].
W 1940 roku otrzymał w Tel Awiwie pozwolenie na pracę jako chirurg na rzecz kasy chorych „Kupat Cholim”, w której wkrótce objął kierownictwo w dziale chirurgii i którym wydziałem kierował do siedemdziesiątego roku życia. Swoją wiedzę medyczną na temat skutków przemocy fizycznej i związanych z nią epidemicznych infekcji ran, z czym miał osobiste doświadczenia podczas leczenia ofiar nazistowskich, opublikował w 1950 roku w izraelskim czasopiśmie Acta Medica Orientalica pod tytułem „Report of an Epidemic of Hospital-Gangrene”[3][4].
Następnie wykładał jako profesor honorowy na Wolnym Uniwersytecie Berlińskim[8][9][10].
W latach 60. opublikował wspomnienia z okresu rządów nazistów w książce „Vom Schicksal jüdischer Ärzte im Dritten Reich. Ein Augenzeugenbericht aus den Jahren 1933–1939” (O losach żydowskich lekarzy w Trzeciej Rzeszy. Relacja świadka z lat 1933–1939)[4].
Siegfried Ostrowski zmarł 11 września 1977 roku[11], w wieku 90 lat, w Lucernie w Szwajcarii[3].
Życie prywatne
edytuj4 września 1913 w Berlinie, gdzie odbywał wówczas praktyki lekarskie, zawarł związek małżeński z Margarette Zimmt, córką fabrykanta Abrahama Zimmt i Emmy z d. Engländer[3].
Przypisy
edytuj- ↑ Juden in Braunsberg – von Bettina Müller [w:] Heimatbrief für den Kreis Braunsberg, Sommer 2017, Nr. 37, s. 108, 111
- ↑ Ostrowski Siegfried [w:] Baza ISNI (Identifikationsnummer für Autoren und Organisationen)
- ↑ a b c d e A Small Cafe. Siegfried Ostrowski. Schicksal im Dritten Reich. [online], www.small-cafe.org [dostęp 2024-06-22].
- ↑ a b c d Siegfried Ostrowski | Jüdische Ärzte aus Deutschland und ihr Anteil am Aufbau des israelischen Gesundheitswesens [online] [dostęp 2024-06-22] (niem.).
- ↑ Maria Ciesielska Doktor Hermann Strauss – naukowiec i lekarz (1868–1944), Nowa Medycyna 4/2016
- ↑ Leonard Górnicki, Tomasz Kruszewski Zasadnicze przejawy ingerencji w prawa podmiotowe prywatne jednostek przez III Rzeszę Studia nad Autorytaryzmem i Totalitaryzmem 39, nr 1 Wrocław 2017
- ↑ Axel Drecoll, Jan Schleusener, Tobias Winstel Nationalsozialistische Verfolgung der jüdischen Arzte in Bayern. Die berufliche Entrechtung durch die Vierte Verordnung zum Reichsbürgergesetz von 1938, München 1998
- ↑ Rhythm and life : the work of Emile Jaques-Dalcroze 9780945193005 [online], dokumen.pub [dostęp 2024-06-22] (ang.).
- ↑ Ausstellung “Jüdische Ärzte und Apotheker in Tiergarten” – Gleis 69 [online] [dostęp 2024-06-22] (niem.).
- ↑ Deutsche Biographie, Ostrowski, Siegfried - Deutsche Biographie [online], www.deutsche-biographie.de [dostęp 2024-06-22] (niem.).
- ↑ Verfolgte Ärzte [online], geschichte.charite.de [dostęp 2024-06-22].