Siemion Nikołajewicz Burdakow (ros. Семён Николаевич Бурдаков, ur. 18 stycznia?/31 stycznia 1901 we wsi Turgieniewo k. Ardatowa w guberni symbirskiej, zm. 19 lutego 1978 w Moskwie) – funkcjonariusz radzieckich organów bezpieczeństwa, generał porucznik, ludowy komisarz spraw wewnętrznych Kazachskiej SRR (1939-1940).

Siemion Burdakow
Семён Николаевич Бурдаков
Ilustracja
generał porucznik generał porucznik
Data i miejsce urodzenia

31 stycznia 1901 lub 1901
Turgieniewo

Data i miejsce śmierci

19 lutego 1978 lub luty 1978
Moskwa

Przebieg służby
Formacja

NKWD

Późniejsza praca

Deputowany do Rady Najwyższej ZSRR

Odznaczenia
Order Lenina Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order Czerwonej Gwiazdy

Życiorys edytuj

W latach 1919-1920 na kursach pedagogicznych w Ardatowie, 1921 studiował w Piotrogrodzkim Uniwersytecie im. Tołmaczewa, od września 1922 w symbirskim gubernialnym oddziale GPU, od lipca 1924 w RKP(b). Od marca 1928 szef wydziału gubernialnego/okręgowego oddziału GPU w Szymkencie, później zastępca szefa okręgowego oddziału GPU w Szymkencie, od września 1932 do października 1933 pomocnik szefa obwodowego zarządu GPU w Aktobe, 1933-1934 słuchacz kursów kadry kierowniczej OGPU ZSRR, po czym wrócił na poprzednie stanowisko. Od października 1934 członek specjalnego kolegium Kazachskiego Oddziału Sądu Najwyższego Rosyjskiej FSRR, później zastępca przewodniczącego tego oddziału, od lutego 1937 członek specjalnego kolegium Sądu Najwyższego Kazachskiej SRR, 1938 zastępca przewodniczącego tego kolegium, od listopada 1938 do stycznia 1939 kierownik wydziału handlu radzieckiego KC Komunistycznej Partii (bolszewików) Kazachstanu. Od 3 stycznia 1939 do 10 października 1940 ludowy komisarz spraw wewnętrznych Kazachskiej SRR w stopniu majora, a od 14 marca 1940 starszego majora bezpieczeństwa państwowego. Od 8 października 1940 do 26 lutego 1941 szef wydziału Gułagu NKWD ZSRR, później szef wydziałów i zarządów budownictwa Gułagu NKWD ZSRR/MWD ZSRR, od 14 lutego 1943 komisarz bezpieczeństwa państwowego, od 14 kwietnia 1945 komisarz bezpieczeństwa państwowego 3 rangi, a od 9 lipca 1945 generał major NKWD. Deputowany do Rady Najwyższej ZSRR od 2 do 4 kadencji.

Odznaczenia edytuj

Bibliografia edytuj