Siergiej Mariachin
Siergiej Stiepanowicz Mariachin (ros. Сергей Степанович Маряхин, ur. 24 września?/7 października 1911 w Totorszewie, zm. 15 czerwca 1972 w Moskwie) – radziecki dowódca wojskowy, generał armii.
 generał armii
| |
| Pełne imię i nazwisko |
Siergiej Stiepanowicz Mariachin |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
7 października 1911 |
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | |
| Siły zbrojne | |
| Stanowiska |
dowódca: 68 Brygady Pancernej, Północnej Grupy Wojsk Armii Radzieckiej, Białoruskiego Okręgu Wojskowego, szef tyłów Sił Zbrojnych ZSRR |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
     
| |
Życiorys edytuj
Urodził się we wsi Totorszewo (wówczas w hubernia niżnonowogrodzkiej, obecnie na terenie obwód niżnonowogrodzki), gdzie ukończył szkołę podstawową. W 1928 rozpoczął naukę w zakładowej szkole hutniczej w Kulebach, a następnie pracował jako wytapiacz.
W czerwcu 1931 został powołany do Armii Czerwonej i skierowany do Saratowskiej Szkoły Wojsk Pancernych. Po jej ukończeniu został dowódcą plutonu w 1 Brygadzie Zmechanizowanej. Następnie był słuchaczem Akademii Wojskowej im. Michaiła Frunzego, którą ukończył w maju 1941, po czym objął stanowisko zastępcy szefa sztabu ds. tyłów 99 pułku czołgów 50 Dywizji Pancernej.
W momencie ataku Niemiec na Związek Radziecki pełnił funkcję dowódcy batalionu w 99 pułku czołgów i 13 lipca 1941 przeszedł chrzest bojowy pod Bobrujskiem.
Później kolejno pełnił funkcje: szefa sztabu pułku czołgów, zastępcy i szefa sztabu brygady pancernej, szefa oddziału operacyjnego Zarządu Samochodowo-Pancernego Frontu Briańskiego, Frontu Woroneskiego, szefa sztabu Zarządu Dowództwa Wojsk Pancernych i Zmechanizowanych Frontu Woroneskiego, szefa oddziału operacyjnego sztabu 4 Gwardyjskiej Armii Pancernej i dowódcy 68 Brygady Pancernej. Brał udział w bitwie pod Kurskiem, bitwie o Dniepr, wyzwalaniu prawobrzeżnej Ukrainy i zajmowaniu Polski oraz w operacji berlińskiej i praskiej.
Po zakończeniu II wojny światowej pełnił szereg funkcji sztabowych i dowódczych m.in. w latach 1963–1964 był dowódcą Północnej Grupy Wojsk Armii Radzieckiej z siedzibą w Legnicy, a następnie w latach 1964–1967 był dowódcą Białoruskiego Okręgu Wojskowego. W 1950 ukończył z wyróżnieniem Akademię Sztabu Generalnego.
We wrześniu 1967 został I zastępcą szefa tyłów Sił Zbrojnych ZSRR, a w kwietniu 1968 – zastępcą ministra obrony, szefem tyłów Sił Zbrojnych ZSRR.
Zmarł 15 czerwca 1972 w Moskwie.
Odznaczenia edytuj
- Order Lenina – trzykrotnie
- Order Czerwonego Sztandaru – dwukrotnie
- Order Suworowa II klasy
- Order Bohdana Chmielnickiego II klasy
- Order Wojny Ojczyźnianej I klasy
- Order Czerwonej Gwiazdy – dwukrotnie
Bibliografia edytuj
- Bolesław Potyrała, Władysław Szlufik, Who is who? Trzygwiazdkowi generałowie i admirałowie radzieckich sił zbrojnych z lat 1940-1991, Częstochowa: WSP, 2001, ISBN 83-7098-662-5, OCLC 831020923.
- Mała Encyklopedia Wojskowa, t. II, Wyd. MON, Warszawa 1971
- Encyklopedia II wojny światowej, Wyd. MON, Warszawa 1975
- (ros.) Radziecka Encyklopedia Wojskowa, Moskwa
- (ros.) Wielka Encyklopedia Radziecka, t. 15, s. 435, Moskwa 1969-1978
- (ros.) Wojskowy słownik encyklopedyczny, Moskwa 1986
- Маряхин Сергей Степанович – Проект ХРОНОС (ros.)