Siergiej Sołowjow (piłkarz)

radziecki hokeista i piłkarz

Siergiej Aleksandrowicz Sołowjow, ros. Сергей Александрович Соловьёв (ur. 24 lutego?/9 marca 1915 w Sokole, w guberni wołogodzkiej, Imperium Rosyjskie, zm. 12 lutego 1967 w Moskwie, Rosyjska FSRR, ZSRR) – rosyjski piłkarz, grający na pozycji napastnika, hokeista, trener piłkarski.

Siergiej Sołowjow
Pełne imię i nazwisko

Siergiej Aleksandrowicz Sołowjow

Data i miejsce urodzenia

24 lutego 1915
Sokoł

Data i miejsce śmierci

12 lutego 1967
Moskwa

Wzrost

175 cm

Pozycja

napastnik

Kariera juniorska
Lata Klub
1932–1935 Czerwona Zwiezda Sokoł
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1936 Dinamo Wołogda
1937–1938 LWO Leningrad
1939 Dinamo Leningrad 8 (5)
1940–1952 Dinamo Moskwa 159 (128)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1954–1966 Dinamo Moskwa (asystent)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Kariera piłkarska edytuj

Kariera klubowa edytuj

Wychowanek zespołu fabryki Czerwona Zwiezda Sokoł (zespół związku zawodowego przemysłu papierniczego). Rozpoczął karierę piłkarską w amatorskim klubie Dinamo Wołogda. W 1937 roku został powołany do wojska, gdzie bronił barw zespołu Leningradzkiego Okręgu Wojskowego. Po zakończeniu służby wojskowej pozostał w Leningradzie, a w 1939 roku został piłkarzem Dinama Leningrad. 5 maja 1940 debiutował w składzie Dinama Moskwa, w którym występował do końca kariery w piłce nożnej w 1952 roku.

Kariera hokeisty edytuj

Oprócz piłki nożnej Sołowjow uprawiał hokej na lodzie (mistrz ZSRR w 1947) oraz bandy (mistrz ZSRR 1951 i 1952 rok).

Kariera zawodowa edytuj

Po zakończeniu kariery piłkarskiej w latach 1954-1967 pracował na stanowisku trenera w juniorskich i młodzieżowych zespołach Dinama Moskwa. Wcześniej w 1953 ukończył szkołę trenerów przy GCOLIFK w Moskwie. Zmarł 12 lutego 1967 w Moskwie. Został pochowany na cmentarzu Gołowinskim[1].

Sukcesy i odznaczenia edytuj

Sukcesy klubowe edytuj

  • mistrz ZSRR: 1940, 1945, 1949
  • wicemistrz ZSRR: 1946, 1947, 1948, 1950
  • brązowy medalista Mistrzostw ZSRR: 1952
  • finalista Pucharu ZSRR: 1945, 1949, 1950

Sukcesy indywidualne edytuj

  • król strzelców Mistrzostw ZSRR: 1940 (21 gol), 1947 (14 goli), 1948 (25 goli)
  • wybrany do listy 33 najlepszych piłkarzy ZSRR: Nr 1 (1950), Nr 2 (1948)
  • członek Klubu Grigorija Fiedotowa: 164 goli
  • rekordzista mistrzostw ZSRR w prędkości strzelonych bramek: trzy bramki w ciągu 3 minut (1948)
  • rekordzista klubu Dinama Moskwa w ilości strzelonych goli w mistrzostwach ZSRR: 127 goli.

Odznaczenia edytuj

Przypisy edytuj

Linki zewnętrzne edytuj