Siim Kallas
Siim Kallas (ur. 2 października 1948 w Tallinnie) – estoński ekonomista i polityk, prezes Banku Estonii w latach 1991–1995, minister spraw zagranicznych w latach 1995–1996, minister finansów w latach 1999–2002, premier Estonii w latach 2002–2003. Wiceprzewodniczący Komisji Europejskiej, komisarz ds. transportu w Komisji Europejskiej pod przewodnictwem José Manuela Barroso.
| |
| Data i miejsce urodzenia |
2 października 1948 |
|---|---|
| Komisarz UE ds. transportu | |
| Okres |
od 2010 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Premier Estonii | |
| Okres |
od 28 stycznia 2002 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
| |
Życiorys
edytujW 1972 ukończył studia na Wydziale Finansów Uniwersytetu w Tartu, a w 1975 studia podyplomowe.
Od 1972 do 1990 należał do KPZR. W 1994 stanął na czele wolnorynkowej i liberalnej Estońskiej Partii Reform. Po dziesięciu latach kierowania partią zrezygnował ze stanowiska, zostając jej honorowym przewodniczącym. W latach 1995–1999 oraz 2003–2004 był deputowanym Riigikogu. Od 1991 do 1995 i od 1999 do 2004 pełnił funkcję prezesa Estońskiego Związku Kolarskiego.
Pracował początkowo w Ministerstwie Finansów Estońskiej SRR. Od 1979 do 1986 pełnił funkcję dyrektora Centralnej Rady Kas Oszczędnościowych w Estonii. W latach 1986–1989 był zastępcą redaktora naczelnego dziennika "Rahva Hääl". W 1989 został wybrany do Rady Najwyższej ZSRR. Od 1989 do 1991 stał na czele estońskiego Zrzeszenia Związków Zawodowych.
W 1991 został prezesem Banku Estonii, a cztery lata później otrzymał nominację na stanowisko ministra spraw zagranicznych. Z funkcji tej odszedł w 1996. Od 1999 do 2002 pełnił funkcję ministra finansów. 28 stycznia 2002 objął funkcję premiera. Na czele estońskiego rządu stał do 10 kwietnia 2003. 1 maja 2004 wszedł w skład Komisji Europejskiej jako komisarz ds. ekonomicznych i walutowych (wspólnie z Joaquínem Almunią), a w listopadzie 2004 objął stanowisko wiceprzewodniczącego Komisji Europejskiej oraz komisarza ds. administracji, audytu i zwalczania nadużyć finansowych. W listopadzie 2009 ogłoszono, iż w nowej KE José Manuela Barroso obejmie funkcję wiceprzewodniczącego oraz komisarza ds. transportu. Funkcję tę objął po zatwierdzeniu przez Parlament Europejski w lutym 2010. Pełnił tę funkcję do końca kadencji KE.
W 2016 wysunięty przez swoją partię na urząd prezydenta Estonii. W sierpniu estoński parlament w trzech turach głosowania nie zdołał wybrać prezydenta. Siim Kallas wystartował następnie na to stanowisko w wyborach przeprowadzanych we wrześniu przez kolegium wyborców. W drugiej turze głosowania wygrał z Allarem Jõksem (138 głosów do 134 głosów), jednak nie uzyskał wymaganej większości głosów[1].
W wyniku wyborów w 2019 i 2023 Siim Kallas ponownie uzyskiwał mandat deputowanego do Riigikogu[2][3].
Jego córka Kaja Kallas także zaangażowała się w działalność polityczną[4].
Odznaczenia
edytujW 2019 odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej[5].
Przypisy
edytuj- ↑ Postimehe otseblogi ja saade Estoniast: president jäi jälle valimata!. postimees.ee, 24 września 2016. [dostęp 2016-10-02]. (est.).
- ↑ Elected members of the Riigikogu. rk2019.valimised.ee, 4 marca 2019. [dostęp 2019-03-04]. (ang.).
- ↑ Elected members of the Riigikogu. rk2023.valimised.ee, 6 marca 2023. [dostęp 2023-03-06]. (ang.).
- ↑ New leader of Estonian reformers, Kaja Kallas, in shadow of her heavyweight father. bnn-news.com, 17 kwietnia 2018. [dostęp 2021-07-02]. (ang.).
- ↑ M.P. z 2020 r. poz. 65
Bibliografia
edytuj- Nota biograficzna na stronie Komisji Europejskiej. [dostęp 2016-10-02]. (ang.).