Silent Hill (gra komputerowa)
Silent Hill – gra należąca do gatunku survival horrorów, która zapoczątkowała serię Silent Hill, będąca zarazem debiutem japońskiego studia deweloperskiego Team Silent. Została wydana w 1999 roku na platformę PlayStation, najpierw w USA, potem w Japonii i Europie.
 Logo gry | |
| Producent | |
|---|---|
| Wydawca | |
| Data wydania | |
| Gatunek | |
| Tryby gry | |
| Kategorie wiekowe | |
| Język |
angielski |
| Wymagania sprzętowe | |
| Platforma | |
| Nośniki | |
| Kontrolery |
gamepad |
| Odbiór gry | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||
| ||||||
Akcja gry została umiejscowiona w tytułowym fikcyjnym mieście znajdującym się w Stanach Zjednoczonych. Mgła oraz ciemność charakteryzujące miasteczko znajdują uzasadnienie nie tylko w budowaniu napięcia i atmosfery, ale również we względach technicznych – konsola PlayStation nie byłaby w stanie obliczeniowo podołać środowisku 3D zastosowanemu w Silent Hill, gdyby nie ograniczenie ilości wyświetlanych obiektów przez mgłę i mrok. Atmosfera gry, jak też inne jej elementy, zostały przejęte z filmu Drabina Jakubowa, zaś poszczególne ulice miasteczka Silent Hill noszą nazwy pochodzące od pisarzy horrorów[2]. Za oprawę audio odpowiada Akira Yamaoka, który stworzył ścieżkę dźwiękową łączącą ambient z agresywnymi industrialnymi brzmieniami.
Jednymi z najważniejszych elementów wyposażenia głównego bohatera gry są zepsute radio alarmujące o obecności potworów oraz kieszonkowa latarka płaska.
Fabuła edytuj
Streszczenie edytuj
Fabuła skupia się na losach Harry’ego Masona, który wraz z adoptowaną córką Cheryl wybiera się na wakacje do tytułowego miasteczka. Na drodze wjazdowej do Silent Hill dochodzi do wypadku, w wyniku którego Harry rozbija swój samochód. Kiedy po jakimś czasie odzyskuje przytomność, okazuje się, że Cheryl zaginęła, a miasto jest opuszczone i całkowicie spowite grubą mgłą. Protagonista rusza na poszukiwanie dziewczynki i dość szybko zauważa we mgle postać zdającą się być jego córką. Nie reaguje ona jednak na wołanie ojca, wręcz przeciwnie – zaczyna uciekać i prowadzi podążającego za nią Harry’ego do jednej z wąskich alejek. Gdy tylko dziewczynka znika za furtką z tablicą ostrzegającą o groźnym psie, zaczynają się dziać niepokojące wydarzenia. Wpierw Harry odnajduje szczątki psa. Chwilę potem odzywają się przeraźliwe syreny alarmowe, a miasto pogrąża się w nienaturalnym mroku. Mimo to bohater kontynuuje poszukiwania córki, coraz to bardziej zagłębiając się w koszmar, aż dochodzi do ślepego zaułku, w którym zostaje zaatakowany przez grupę potworów.
Postacie edytuj
Zakończenia edytuj
Pierwsza część Silent Hill oferuje pięć zakończeń – cztery główne (wartościowane na lepsze i gorsze) oraz żartobliwe zakończenie UFO. Główne zakończenia zależą od dwóch czynników:
- wyniku walki z Cybil na karuzeli w Lakeside Amusement Park – czy zostanie zabita, czy przeżyje w wyniku użycia na niej czerwonego płynu znalezionego w szpitalu (aglaophotis)
- obecności doktora Kauffmanna podczas finalnej konfrontacji Harry’ego z Dahlią. Żeby lekarz pojawił się w tym momencie rozgrywki, Harry musi uratować go w Annie’s Bar oraz sprowokować do zabrania fiolki z czerwoną substancją (aglaophotis) z garażu w motelu.
Zakończenie UFO dostępne staje się dopiero po ukończeniu gry z zakończeniem opisanym jako GOOD+. W tym wypadku, przy ponownym podejściu do gry będzie dostępny tzw. Chanelling Stone, którego użycie w odpowiednich miejscach zaowocuje otrzymaniem zakończenia UFO.
Zakończeniem kanonicznym pierwszej części Silent Hill jest GOOD[3], w którym Harry wydostaje się z miasta z niemowlęciem, a Cybil ginie na karuzeli. Wprawdzie scenarzysta Hiroyuki Owaku stwierdził, że los Cybil jest pozostawiony wyobraźni gracza[4], ale co najmniej cztery argumenty zdają się podważać możliwość GOOD+ jako zakończenia ortodoksyjnego:
- Harry dowiaduje się o właściwościach aglaophotis dopiero po walce z Cybil – czytając odpowiednią książkę w Nowhere, a następnie (w przypadku zakończeń GOOD i GOOD+) obserwując efekty jej użycia na żywo.
- Wisiorek, który posiada Heather w Silent Hill 3, zawiera skrystalizowany aglaophotis. Z kolei, jeśli Harry użyje cieczy podczas walki z Cybil, da się zauważyć, że cała butelka zostaje opróżniona, a następnie znika z ekwipunku.
- Cybil nie zostaje ani razu wspomniana w Silent Hill 3[4]. Możliwe, że Harry wolał zupełnie pominąć jej obecność w relacji swoich przeżyć w mieście, aby nie być zmuszonym do wspomnienia faktu, iż zginęła ona z jego ręki.
- Jeden z bohaterów Silent Hill: Homecoming – Wheeler – wspomina, że w Silent Hill zaginęła policjantka z Brahms, co bez wątpienia odnosi się do Cybil[5]
Głosy edytuj
| Aktor | Postać |
|---|---|
| Michael G[6] | Harry Mason |
| Susan Papa | Cybil Bennett |
| Liz Mamorsky | Dahlia Gillespie |
| Jarion Monroe | Dr. Michael Kaufmann |
| Thessaly Lerner | Lisa Garland |
| Sandra Wane | Cheryl Mason Alessa Gillespie |
Przypisy edytuj
- ↑ Majk & Komodo. Top Mixer. „PSX Extreme”. 2/2010, s. 62-63. Katowice: Grupa 69. ISSN 1429-172X. (pol.).
- ↑ The Classic Game: SIlent Hill. W: Retro Gamer Collection Vol. 1. Imagine Publishing, 2007, s. 40-41. ISBN 978-1-906078-01-0.
- ↑ Book of Lost Memories (Translated Memories, s. 28-29). Konami, 2003. „Silent Hill Ending Analysis”.
- ↑ a b Book of Lost Memories (Translated Memories, s. 92-93). Konami, 2003. „VI: The Lovers – A relationship between Harry and Cybil...”.
- ↑ Wheeler: I was looking at a job in Brahms, working with the police. At the time they had this cop, I can’t remember her name. She had gone to Silent Hill.
Elle: What happened to her?
Wheeler: No one knows. They found her bike outside of town. (Silent Hill: Homecoming. Konami, 2008). - ↑ Jako aktora głosowego podaje się tu Michaela Gougha, jednakże on sam temu zaprzecza, patrz materiał w serwisie GameFAQs. Do dziś nie wiadomo, kto naprawdę podłożył głos tej postaci.
Linki zewnętrzne edytuj
- Translated Memories – Book of Lost Memories. translatedmemories.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-27)]. – kompendium wiedzy na temat pierwszych trzech części serii Silent Hill (jęz. angielski)
- Nobu_hill SITE – strona WWW Masahiro Ito, projektanta potworów i lokacji
- Sato Works – strona WWW Takayoshiego Sato, autora postaci oraz twórcy sekwencji CGI (filmy i cut scenki)