Silnik uniwersalny
Silnik uniwersalny – komutatorowy silnik elektryczny, przeznaczony do zasilania dwoma rodzajami prądu elektrycznego: prądem stałym albo prądem przemiennym.
Konstrukcyjnie jest to szeregowy silnik prądu stałego przystosowany do pracy z napięciem przemiennym poprzez zastosowanie blach w elektromagnesach stojana w celu ograniczenia strat energii przy przemagnesowywaniu[1][2].
Silniki uniwersalne mogą osiągać duże prędkości obrotowe oraz duży moment rozruchowy[1].
Silnik uniwersalny zasilany prądem przemiennym osiąga tylko ok. 70–80% mocy w porównaniu do zasilania prądem stałym. W związku z tym silnik może być wyposażony w dodatkowy odczep na uzwojeniu wzbudzenia[2] lub dwa uzwojenia wzbudzenia, przy czym uzwojenie dla prądu przemiennego ma mniejszą liczbę zwojów nawiniętych grubszym drutem[1].
Zmiana kierunku obrotów
edytujZmianę kierunku wirowania można osiągnąć przez zmianę polaryzacji uzwojenia wzbudzenia względem wirnika[1].
Rozbieganie
edytujSilnik uniwersalny (jak każdy silnik szeregowy prądu stałego) może ulec uszkodzeniu w wyniku rozbiegania. Ma to miejsce gdy obciążenie wału jest zbyt małe. Silnik osiąga wtedy prędkości obrotowe przekraczające wartości znamionowe[3].
Zastosowanie
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ a b c d Eugeniusz Koziej, Borys Sochoń: Elektrotechnika i elektronika. Warszawa: PWN, 1979, s. 476-477. ISBN 83-01-00195-X.
- ↑ a b Poradnik Inżyniera Elektryka. T. 2. Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 1997, s. 380-383. ISBN 83-204-1967-0.
- ↑ Poradnik Inżyniera Elektryka. T. 2. Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 1997, s. 485. ISBN 83-204-1967-0.
- ↑ silnik uniwersalny, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2022-12-12] .
- ↑ Praktyczna elektrotechnika ogólna. Warszawa: REA s.j., 2003, s. 268. ISBN 83-7141-515-X.