Skalskie (potok)
Skalskie (Skalski Potok) – potok, lewobrzeżny dopływ Grajcarka[1] o długości 4,14 km[2].
| |
| Kontynent | |
|---|---|
| Państwo | |
| Województwo | |
| Lokalizacja | |
| Potok | |
| Długość | 4,14 km |
| Źródło | |
| Miejsce | Smerekowa |
| Wysokość |
ok. 1000 m n.p.m. |
| Współrzędne | |
| Ujście | |
| Recypient | Grajcarek |
| Miejsce | |
| Współrzędne | |
Położenie na mapie gminy Szczawnica  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu nowotarskiego  | |
_a1.jpg)
Potok płynie doliną Skalskie w Małych Pieninach. Jego źródła znajdują się na wysokości ok. 1000 m n.p.m. pod Smerekową. Głównym dopływem jest potok Spadnik. Spływa w większości lesistą doliną pomiędzy wzniesieniami Watrisko, Góra Repowa, Skalskie i Góra Pawłowska. Uchodzi do Grajcarka w centrum Jaworek[3]. W swoim środkowym biegu przepływa przez rezerwat przyrody Zaskalskie-Bodnarówka, w obrębie rezerwatu tworząc przełom pomiędzy dwoma wybitnymi skałami: Czerwoną Skałą i Dziurawą Skałą (tzw. brama skalna). Oprócz tych skał, znajdujących się zaraz na granicy lasu, w wielu miejscach wzdłuż potoku istnieją jeszcze inne odsłonięcia skalne[4]. Na niedostępnych wapiennych skałach zachowały się resztki naturalnej roślinności. W niektórych miejscach potok tworzy głęboki wąwóz. Jego dno jest kamieniste, zarzucone dużymi głazami. Potok Spadnik spada do niego pochyłą skalną rynną, tworząc wodospad o wysokości ok. 15 m[5].
Potok znajdował się na terenie nieistniejącej już wsi Biała Woda[5], obecnie znajduje się w granicach wsi Jaworki w województwie małopolskim, w powiecie nowotarskim, w gminie Szczawnica[4]. Koryto potoku na znacznej długości stanowi równocześnie drogę transportową dla pojazdów ściągających drzewo. W górnej części potoku, pomiędzy jego korytem a korytem Bosiłskiego Potoku znajdują się dwa duże kompleksy polan; Skalskie i Zaskalskie. Na zachodnich zboczach potoku bieleją w lesie zbudowane z wapienia Dziobakowe Skały[4].
W 2016 r. w dolinie potoku Skalskiego znaleziono torfowca ostrolistnego (Sphagnum capillifolium) – gatunek rzadkiego mchu podlegającego ochronie[6].
Przypisy
edytuj- ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 254, ISBN 83-239-9607-5.
- ↑ Geoportal. Mapa topograficzna [online] [dostęp 2025-04-05].
- ↑ Pieniny polskie i słowackie. Mapa turystyczna 1:25 000, Piwniczna: Agencja Wydawnicza „WiT” s.c., 2008, s. 1.
- ↑ a b c Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2025-04-08].
- ↑ a b Józef Nyka, Pieniny, wyd. IX, Latchorzew: Wyd. Trawers, 2006, s. 226, ISBN 83-915859-4-8.
- ↑ Grzegorz Vončina, Adam Stebel, Materiały do flory mchów (Bryophyta) pienińskiego pasa skałkowego (Karpaty Zachodnie), „Pieniny. Przyroda i człowiek”, 14, 2016, s. 79–89.