Skoczkowce (ssaki)

Skoczkowce
	Dipodoidea
	G. Fischer, 1817
	; Przedstawiciel nadrodziny – alaktaga mała (Allactaga elater)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ssaki
Podgromada	żyworodne
Infragromada	łożyskowce
Magnordo	Boreoeutheria
Nadrząd	Euarchontoglires
Rząd	gryzonie
Podrząd	Supramyomorpha
Infrarząd	myszokształtne
Nadrodzina	skoczkowce
Synonimy
	Dipodida Carus, 1868; Dipodomorpha Roberts, 1951; Dipodomorpha: Thaler, 1966;
	Dipodida Carus, 1868; Dipodomorpha Roberts, 1951; Dipodomorpha: Thaler, 1966;
Rodziny
	4 rodziny (w tym 1 wymarła) – zobacz opis w tekście
	4 rodziny (w tym 1 wymarła) – zobacz opis w tekście
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Skoczkowce^[5] (Dipodoidea) – nadrodzina ssaków z infrarzędu myszokształtnych (Myomorphi) w obrębie rzędu gryzoni (Rodentia).

Podział systematyczny

Do nadrodziny należą następujące występujące współcześnie rodziny^[6]^[7]^[5]:

Sminthidae Brandt, 1855 – smużki
Zapodidae Coues, 1875 – skoczomyszki
Dipodidae G. Fischer, 1817 – skoczkowate

Opisano również rodzinę wymarłą^[8]:

Armintomyidae Dawson, Krishtalka & Stucky, 1990

Rodzaje wymarłe o niepewnej pozycji systematycznej i niesklasyfikowane w żadnej z powyższych rodzin:

Diplolophus Troxell, 1923^[9] – jedynym przedstawicielem był Diplolophus insolens Troxell, 1923
Elymys Emry & Korth, 1989^[10]
Zindapiria Flynn & Cheema, 1994^[11] – jedynym przedstawicielem był Zindapiria quadricollis Flynn & Cheema, 1994

Przypisy

↑ J.G. Fisher von Waldheim. De systemate Mammalium. „Mémoires de la Société impériale des naturalistes de Moscou”. 5, s. 372, 1817. (łac.).
↑ J.V. Carus: Handbuch der Zoologie. Cz. 1: Wirbelthiere, Mollusken und Molluscoiden. Leipzig: Wilhelm Engelmann, 1868, s. 100. (niem.).
↑ A. Roberts: The mammals of South Africa. Cape Town: Trustees of "The Mammals of South Africa" Book Fund; Central News Agency, 1951, s. 345. (ang.).
↑ L. Thaler. Les rongeurs fossiles du Bas-Languedoc dans leurs rapports avec l’histoire des faunes et la stratigraphie du Tertiaire d’Europe. „Mémoires du Muséum national d’Histoire naturelle”. Série C – Sciences de la Terre. 17, s. 166, 1966. (fr.).
↑ ^a ^b Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 229–230. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-09-29]. (ang.).
↑ C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 26. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
↑ M.R. Dawson, L. Krishtalka & R.K. Stucky. Revision of the Wind River faunas, Early Eocene of central Wyoming. Part 9. The oldest known hystricomorphous rodent (Mammalia: Rodentia). „Annals of the Carnegie Museum”. 59 (2), s. 137, 1990. (ang.).
↑ E.L. Troxell. Diplolophus, a new genus of rodents. „American Journal of Science”. Series 5. 5 (26), s. 157, 1923. DOI: 10.2475/ajs.s5-5.26.157. (ang.).
↑ R.J. Emry & W.W. Korth. Rodents of the Bridgerian (Middle Eocene) Elderberry Canyon Local Fauna of eastern Nevada. „Smithsonian Contributions to Paleobiology”. 67, s. 8, 1989. (ang.).
↑ L.J. Flynn & I.U. Cheema. Baluchimyine rodents from the Zinda Pir dome, western Pakistan: systematic and biochronologic implications. „National Science Museum Monographs”. 8, s. 124, 1994. (ang.).

[fis-1] J.G. Fisher von Waldheim. De systemate Mammalium. „Mémoires de la Société impériale des naturalistes de Moscou”. 5, s. 372, 1817. (łac.).

[car-2] J.V. Carus: Handbuch der Zoologie. Cz. 1: Wirbelthiere, Mollusken und Molluscoiden. Leipzig: Wilhelm Engelmann, 1868, s. 100. (niem.).

[rob-3] A. Roberts: The mammals of South Africa. Cape Town: Trustees of "The Mammals of South Africa" Book Fund; Central News Agency, 1951, s. 345. (ang.).

[tha-4] L. Thaler. Les rongeurs fossiles du Bas-Languedoc dans leurs rapports avec l’histoire des faunes et la stratigraphie du Tertiaire d’Europe. „Mémoires du Muséum national d’Histoire naturelle”. Série C – Sciences de la Terre. 17, s. 166, 1966. (fr.).

[Cichocki&inni-5] Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 229–230. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).

[mdd-6] N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-09-29]. (ang.).

[Burgin&inni-7] C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 26. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).

[daw&inni-8] M.R. Dawson, L. Krishtalka & R.K. Stucky. Revision of the Wind River faunas, Early Eocene of central Wyoming. Part 9. The oldest known hystricomorphous rodent (Mammalia: Rodentia). „Annals of the Carnegie Museum”. 59 (2), s. 137, 1990. (ang.).

[tro-9] E.L. Troxell. Diplolophus, a new genus of rodents. „American Journal of Science”. Series 5. 5 (26), s. 157, 1923. DOI: 10.2475/ajs.s5-5.26.157. (ang.).

[emry&kor-10] R.J. Emry & W.W. Korth. Rodents of the Bridgerian (Middle Eocene) Elderberry Canyon Local Fauna of eastern Nevada. „Smithsonian Contributions to Paleobiology”. 67, s. 8, 1989. (ang.).

[fly&che-11] L.J. Flynn & I.U. Cheema. Baluchimyine rodents from the Zinda Pir dome, western Pakistan: systematic and biochronologic implications. „National Science Museum Monographs”. 8, s. 124, 1994. (ang.).

[5]

[1]

[2]

[3]

[4]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]