Sołodie, sołodzietyp gleby należący do gleb słonych.

Sołodie powstają z przekształcenia sołońców lub sołonczaków w warunkach przemywnej gospodarki wodnej. W górnej części profilu jony sodu są wyparte z kompleksu sorpcyjnego gleby przez jony wodoru, co powoduje zakwaszenie tej części profilu i powstanie węglanu sodu. Następuje częściowy rozkład koloidów glebowych i niektórych glinokrzemianów, próchnica i drobne frakcje mineralne są wmywane w głąb profilu.

Przemywanie gleby powoduje wykształcenie się dobrze widocznych poziomów genetycznych. Często spotykane w sołodiach oglejenie nasila proces różnicowania profilu oraz czasami nadaje im charakterystyczne sine barwy. Procesy te powodują, że profil sołodii przypomina z wyglądu glebę bielicową lub glejobielicową.

Sołodie, mimo iż należą do gleb śródstrefowych i można je spotkać na całym świecie, najpowszechniejsze są w tajdze oraz strefie stepowej i leśno-stepowej Azji. Zazwyczaj są ubogie w próchnice i mało urodzajne. Optymalne jest dla nich użytkowanie jako łąki lub pastwiska, lecz bywają one również wykorzystywane jako pola orne. Wymagają one wtedy głębokiej orki i intensywnego nawożenia. Ich małe kontury są również spotykane w małych zagłębieniach terenu (tzw. kołkach) gdzie są zazwyczaj porośnięte lasem.

Bibliografia

edytuj
  • Renata Bednarek, Zbigniew Prusinkiewicz: Geografia gleb. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1997, s. 121-122. ISBN 83-01-12247-1. (pol.).
  • Saturnin Zawadzki (red.): Gleboznawstwo. Wyd. IV. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1999, s. 497. ISBN 830901703-0. (pol.).
  • Sołodie. portalwiedzy.onet.pl. [dostęp 2014-06-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-31)]. (pol.).
  • Sołodie. portal geograficzny geozone.pl. [dostęp 2014-06-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-03-29)]. (pol.).