Solbus Solway SL11 – autobus międzymiastowy produkowany od końca 2007 roku przez Fabrykę Autobusów „Solbus” z Solca Kujawskiego.

Solbus Solway SL11
Ilustracja
Solbus Solway SL11 z 2009 roku w Krakowie
Dane ogólne
Producent

Solbus

Lata produkcji

od 2007

Miejsce produkcji

 Polska, Solec Kujawski

Dane techniczne
Typy nadwozia

autobus międzymiastowy klasy midi

Układ drzwi

1-1-0

Liczba drzwi

2

Silniki

Iveco NEF 6 TAA Euro4
Cummins ISBe4 300 Euro4

Moc silników

194 kW (265 KM)
220 kW (300 KM)

Skrzynia biegów

ZF 6S 1200BO

Liczba przełożeń

6

Długość

10 880 mm

Szerokość

2520 mm

Wysokość

2950 mm
3150 mm

Masa własna

9600 kg
9900 kg

Masa całkowita

15 200 kg

Rozstaw osi

5600 mm

Wnętrze
Liczba miejsc ogółem

73–77

Liczba miejsc siedzących

43–47 + 1–2 (obsługa)

Informacje dodatkowe
ABS

tak

ASR

tak

Klimatyzacja

opcja

Historia modelu

edytuj

„Solbus Solway SL11” jest, obok międzymiastowego Solbus Soltour ST11, głównym następcą licencyjnego modelu międzymiastowego Solbus C 10,5, którego produkcja zakończyła się w kwietniu 2007 roku. W maju 2007 roku wraz z bliźniaczym modelem Solbus Solway SL10 przeszedł badania homologacyjne, po których został skierowany do produkcji. Pod względem technicznym i stosowanych podzespołów jest bardzo podobny do modelu Solbus Soltour ST11. Główna różnica to niższe o 20 cm nadwozie, z czym związana jest mniejsza pojemność luków bagażowych, oraz odmienna stylizacja.

 
Solbus Solway SL11, wnętrze

W nowym autobusie zamontowano niektóre takie same elementy jak w modelu Solbus C 10,5 po ostatniej modernizacji. Są to m.in. zderzaki i lampy. „Solbusa Solway SL11” od poprzednika odróżnia bardziej pionowa ściana przednia. Zastąpiono również trapezowe okno kierowcy oknem prostokątnym. Podobne zmiany nastąpiły w drzwiach pasażerskich. Całe nadwozie wydłużono o 13 cm i zwężono o 0,5 cm. Brak ograniczeń licencyjnych spowodował, że w nowym modelu można wybrać pomiędzy przednim zawieszeniem niezależnym firmy Voith, zawieszeniem włoskiej firmy Streparava, bądź tradycyjną belką sztywną Iveco. Zawieszenie tylne Mariton Cameri pozostało bez większych zmian i pochodzi z firmy ArvinMeritor. Zmniejszyła się nieco pojemność bagażników podpodłogowych, która wynosi 5,2 m³. Masa własna wzrosłą z 8225 kg do 9600-9900 kg. Stało się tak ze względu na zwiększenie długości samonośnego nadwozia, zastosowanie w jego dolnej części stali nierdzewnej czy zmiany silników na jednostki spełniające normę Euro 4.

Podczas targów Transexpo w październiku 2008 roku zaprezentowano odmianę tego modelu przystosowaną do przewożenia osób niepełnosprawnych na wózkach inwalidzkich. Stało się to przez obniżenie wysokości podłogi w wejściu między osiami i wygospodarowanie miejsca na wózek przez zmniejszenie liczby foteli.

Linki zewnętrzne

edytuj