Wikipedia

Sonnets on English Dramatic Poets (1590–1650)

Sonnets on English Dramatic Poets (1590-1650) – cykl wierszy angielskiego poety Algernona Charlesa Swinburne’a[1][2], opublikowany w zbiorze Tristram of Lyonesse and Other Poems, który został wydany w 1882. Cykl zawiera utwory poświęcone najwybitniejszym przedstawicielom sceny elżbietańskiej, w tym Christopherowi Marlowe’owi, Williamowi Szekspirowi, Benowi Jonsonowi[3], Francisowi Beaumontowi i Johnowi Fletcherowi, Philipowi Massingerowi, Johnowi Fordowi[4], Johnowi Websterowi[5], Thomasowi Dekkerowi, Thomasowi Middletonowi, Thomasowi Heywoodowi, George’owi Chapmanowi i Jamesowi Shirleyowi[6].

Christopher Marlowe
William Szekspir
Abraham van Blyenberch, Portret Bena Jonsona
Strona tytułowaTragedii księżnej Malfi Johna Webstera
The dusk of day's decline was hard on dark
When evening trembled round thy glowworm lamp
That shone across her shades and dewy damp
A small clear beacon whose benignant spark
Was gracious yet for loiterers' eyes to mark,
Though changed the watchword of our English camp
Since the outposts rang round Marlowe's lion ramp.
When thy steed's pace went ambling round Hyde Park.
And in the thickening twilight under thee
Walks Davenant, pensive in the paths where he,
The blithest throat that ever carolled love
In music made of morning's merriest heart,
Glad Suckling, stumbled from his seat above
And reeled on slippery roads of alien art.
Algernon Charles Swinburne, Sonnets on English Dramatic Poets (1590-1650), XIV James Shirley

Cykl składa się z dwudziestu jeden części. W przytoczonym utworze można zauważyć liczne aliteracje, typowe dla poetyki Swinburne’a[1]: The dusk of day's decline was hard on dark; In music made of morning's merriest heart. Swinburne wspomina też pomniejszych dramaturgów (między innymi Roberta Greene’a, Thomasa Kyda i Henry’ego Chettle’a) i utwory anonimowe.

Greene, garlanded with February's few flowers,
Ere March came in with Marlowe's rapturous rage:
Peele, from whose hand the sweet white locks of age
Took the mild chaplet woven of honoured hours:
Nash, laughing hard: Lodge, flushed from lyric bowers:
And Lilly, a goldfinch in a twisted cage
Fed by some gay great lady's pettish page
Till short sweet songs gush clear like short spring showers
Kid, whose grim sport still gambolled over graves:
And Chettle, in whose fresh funereal verse
Weeps Marian yet on Robin's wildwood hearse:
Cooke, whose light boat of song one soft breath saves,
Sighed from a maiden's amorous mouth averse:
Live likewise ye : Time takes not you for slaves.
Algernon Charles Swinburne, Sonnets on English Dramatic Poets (1590-1650), XIX The Many

Przypisy

edytuj
  1. ↑ a b Algernon Charles Swinburne, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2017-03-03] (ang.).
  2. ↑ Algernon Charles Swinburne, Poet (1837–1909). PoetryFoundation.org. [dostęp 2017-03-03]. (ang.).
  3. ↑ Ben Jonson, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2017-03-03] (ang.).
  4. ↑ John Ford, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2017-03-03] (ang.).
  5. ↑ Charles R. Forker: Skull Beneath the Skin: The Achievement of John Webster. books.google.pl, 1986. s. 480-481. [dostęp 2017-03-03]. (ang.).
  6. ↑ James Shirley, Poet (1596–1666). PoetryFoundation.org. [dostęp 2017-03-03]. (ang.).

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Sonnets_on_English_Dramatic_Poets_(1590–1650)&oldid=68441512”