Sowietyzacja (z ros. od: cовет (sowiet) – rada; Sowietskaja Rossija – Rosja Sowiecka, Sowietskij SojuzZSRR, Związek Sowiecki) – narzucenie siłą militarną ustroju sowieckiego: Ukrainie (1919-20), Azerbejdżanowi (1920), Armenii (1920), Gruzji (1921), Mongolii (1924), następnie okupowanym i anektowanym wschodnim terenom Polski (1939), Litwie, Łotwie i Estonii (1940), wreszcie po II wojnie światowej krajom bloku wschodniego uzależnionym przez ZSRR.

Sowietyzacja Azerbejdżanu, plakat propagandowy z 1939

Sowietyzacja to narzucenie tym krajom rozwiązań gospodarczo-społeczno-kulturalnych Rosji Sowieckiej, a następnie ZSRR, połączone z silną komunistyczną indoktrynacją ideologiczną[1].

Aleksandr Zinowjew wprowadził pojęcie człowieka sowieckiego (homo sovieticus), upowszechnione w Polsce przez ks. Józefa Tischnera[2].

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. sowietyzacja, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2024-07-21].
  2. homo sovieticus, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2024-07-21].

Bibliografia

edytuj