Ṭāʾ
Ṭāʾ (ط) – szesnasta litera alfabetu arabskiego. Używana jest do oznaczenia dźwięku [dˤ], tj. faryngalizowanej spółgłoski zwartej dziąsłowej dźwięcznej[1]. Pochodzi od fenickiej litery Tet.
.svg)
| |
| Informacje podstawowe | |
| Postać izolowana |
ط |
|---|---|
| Postać początkowa |
طـ |
| Postać środkowa |
ـطـ |
| Postać końcowa |
ـط |
| Podstawowy alfabet | |
| Pochodzenie | |
| Oparty na grafemie |
|
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |
W języku polskim litera ṭāʾ jest transkrybowana za pomocą litery T[2].
W arabskim systemie liczbowym literze ṭāʾ odpowiada cyfra 9.
Postacie litery edytuj
| Postać: | izolowana | końcowa | środkowa | początkowa |
|---|---|---|---|---|
| Wygląd: |
ط | ـط | ـطـ | طـ |
Kodowanie edytuj
| Znak | ط | |
|---|---|---|
| Nazwa w Unikodzie | Arabic Letter Tah | |
| Kodowanie | dziesiętnie | szesnastkowo |
| Unicode | 1591 | U+0637 |
| UTF-8 | 216 183 | d8 b7 |
| Odwołania znakowe SGML | ط | ط |
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Simon Ager: Arabic. omniglot.com. [dostęp 2019-08-17]. (ang.).
- ↑ Magdalena Lewicka, System arabskiej notacji i transliteracji, Uniwersytet Mikołaja Kopernika, s. 26.