Egeria (mitologia)
Egeria (łac. Egeria, Aegeria) – w mitologii rzymskiej kamena (nimfa), wieszczka[1][2].
| kamena | |
 XVI-wieczne wyobrażenie Egerii | |
| Występowanie | |
|---|---|
Uchodziła za kochankę lub drugą żonę drugiego władcy Rzymu, Numy Pompiliusza[3]. Była zarazem doradczynią króla, któremu w poświęconym jej później gaju obok porta Capena w Rzymie udzielała rad w zakresie ustaw państwowych i religijnych[4]. Po śmierci Numy zrozpaczona udała się do świętego gaju Diany w Arycji, gdzie została zamieniona przez boginię w źródło, będące później miejscem jej kultu[5].
W czasach dzisiejszych jej imię używane jest jako eponim w odniesieniu do kobiety-doradcy, ekspertki[6].
Przypisy edytuj
- ↑ Pierre Grimal: Słownik mitologii greckiej i rzymskiej. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 2008, s. 81–82. ISBN 83-04-04673-3.
- ↑ Vojtech Zamarovský: Bohovia a hrdinovia antických bájí. Bratislava: Perfekt a.s., 1998, s. 113. ISBN 80-8046-098-1. (słow.).; polskie wydanie: Bogowie i herosi mitologii greckiej i rzymskiej (Encyklopedia mitologii antycznej, Słownik mitologii greckiej i rzymskiej).
- ↑ Andrzej Kempiński: Encyklopedia mitologii ludów indoeuropejskich. Warszawa: Iskry, 2001, s. 124-125. ISBN 83-207-1629-2.
- ↑ Joël Schmidt: Słownik mitologii greckiej i rzymskiej. Katowice: Książnica, 1996, s. 83. ISBN 83-7132-266-6.
- ↑ Mała encyklopedia kultury antycznej. Warszawa: Wydawnictwo PWN, 1983, s. 216. ISBN 83-01-03529-3.
- ↑ egeria. sjp.pwn.pl. [dostęp 2010-10-02]. Cytat: egeria «doradczyni, powiernica męża stanu lub artysty»
Bibliografia edytuj
- Aegeria. mythindex.com. [dostęp 2011-12-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-10-11)]. (ang.).
- Aleksander Krawczuk: Mitologia starożytnej Italii. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1984. ISBN 83-221-0119-8.
- Harry Thurston Peck: Harpers Dictionary of Classical Antiquities, 1898: Egeria. perseus.tufts.edu. [dostęp 2012-05-06]. (ang.).