Kałmanis Mauszowicz Szuras, Kałman Mouszowicz Szur (ros. Калманис Маушович Шурас (Калман Моушович Шур), lit. Kalmanas Šuras, ur. 5 kwietnia 1917 w Antoleptach, zm. 15 marca 2003 w Riszon le-Cijjon) – radziecki wojskowy, kapral (jefrejtor), Bohater Związku Radzieckiego (1945).

Kałmanis Szuras
ilustracja
kapral kapral
Data i miejsce urodzenia

5 kwietnia 1917
Antolepty

Data i miejsce śmierci

15 marca 2003
Izrael

Przebieg służby
Lata służby

1942–1945

Siły zbrojne

Armia Czerwona

Jednostki

249 pułk piechoty 16 Litewskiej Dywizji Piechoty 2 Gwardyjskiej Armii

Stanowiska

dowódca działa

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego
Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonej Gwiazdy Medal „Za Odwagę” (ZSRR) Medal „Za Zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941-1945”

Życiorys edytuj

Był narodowości żydowskiej, po ukończeniu 7 klas pracował jako garbarz. Po ataku Niemiec na ZSRR został ewakuowany do obwodu bucharskiego, w lutym 1942 został wcielony do Armii Czerwonej i skierowany do formującej się w obwodzie gorkowskim litewskiej dywizji piechoty. Od grudnia 1942 brał udział w walkach z Niemcami w składzie 249 pułku piechoty 16 Litewskiej Dywizji Piechoty. Walczył na Froncie Centralnym, 1 Nadbałtyckim i Leningradzkim. Brał udział m.in. w bitwie pod Kurskiem jako celowniczy działa, za zasługi bojowe w tej bitwie został odznaczony medalem. W czerwcu 1944 został członkiem WKP(b). 12 października 1944 na prawym brzegu Niemna w rejonie miasta Pojegi przy odpieraniu kontrataku przeciwnika, jako dowódca działa 249 pułku piechoty 16 Litewskiej Dywizji Piechoty 2 Gwardyjskiej Armii w stopniu sierżanta, prowadząc ostrzał uszkodził niemiecki czołg i powstrzymywał atak niemieckiej piechoty, dopóki nie został ranny i wyeliminowany z walki. Po wyleczeniu wrócił do pułku i brał udział w walkach w rejonie nadbałtyckim, 22 lutego 1945 podczas starcia w rejonie wsi Evergali na Łotwie wyróżnił się brawurą; został wówczas ciężko ranny w nogę i ewakuowany na tyły. Po wojnie został zdemobilizowany, pracował w warsztacie garbarskim kombinatu garbarsko-pasmanteryjnego w Wilnie. W 1979 wyjechał na stałe do Izraela.

Odznaczenia edytuj

I inne.

Bibliografia edytuj