Katastrofa lotu Air France 358
Katastrofa lotu Air France 358 – katastrofa samolotu Airbus A340 linii Air France (lot AF 358 z Paryża do Toronto), do której doszło 2 sierpnia 2005 roku. Statek powietrzny rozbił się po lądowaniu w trudnych warunkach atmosferycznych na lotnisku Toronto Pearson International Airport i zapalił się po zatrzymaniu. W katastrofie ranne były 43 osoby; nikt nie zginął.
 Zdjęcie wraku samolotu na lotnisku w Toronto. | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejsce | |
| Data | |
| Godzina |
16:02 czasu lokalnego |
| Rodzaj |
wypadnięcie samolotu z pasa startowego |
| Przyczyna |
złe warunki atmosferyczne |
| Ofiary śmiertelne |
0 osób |
| Ranni |
43 osoby |
| Statek powietrzny | |
| Typ | |
| Użytkownik | |
| Numer |
F-GLZQ |
| Start | |
| Cel lotu | |
| Numer lotu |
358 |
| Liczba pasażerów |
297 osób |
| Liczba załogi |
12 osób |
Położenie na mapie Kanady  | |
 43°39′23,2″N 79°37′29,0″W/43,656444 -79,624722
| |
Przebieg edytuj
Podczas odprawy na lotnisku w Paryżu piloci ustalili, że kapitan samolotu wykona start maszyny, natomiast drugi pilot zajmie się procedurami lądowania po przebyciu wyznaczonej trasy. Członkowie załogi dzielili się obowiązkami w ten sposób, aby drugi pilot mógł nabyć doświadczenia zawodowego. Dodatkowo w samej kabinie pilotów był obecny dodatkowy pasażer, będący członkiem rodziny pracownika linii Air France. Start samolotu nastąpił kilka minut przed godziną 14:00 czasu lokalnego w Paryżu.
Rutynowy przelot z Paryża do Toronto trwał około 8 godzin. W tym czasie nie zdarzyło się nic szczególnego, a większość pracy pilotów wykonywał autopilot. Piloci u wybrzeży Kanady zostali poinformowani o warunkach atmosferycznych: zachmurzeniu z opadami i ryzyku burzy z temperaturą do 20 °C. Nad lotniskiem szalała burza, a w trakcie lądowania porywy wiatru osiągały 60 km/h[1]. Władze lotniska ogłosiły alarm z powodu wyładowań atmosferycznych zagrażających personelowi naziemnemu, co poskutkowało zakazem wchodzenia na pokłady samolotów. Przy zbliżeniu się samolotu w okolice lotniska lot 358 otrzymał zakaz lądowania.
Załoga skierowała samolot na północ, aby w razie problemów odlecieć na oddalone o 300 km lotnisko zapasowe w Ottawie. Po czasie oczekiwania na poprawę warunków pogodowych zostało wydane pozwolenie do lądowania i polecenie utrzymania pułapu 5000 metrów. Następnie samolot wleciał we front burzowy. Przekazane zostało pozwolenie na lądowanie na pasie 24L[2], przy wietrze wiejącym pod kątem 290° od 15 do 20 węzłów. Podjęcie decyzji lądowania na tym pasie miało świadczyć o bezpieczeństwie manewru mimo panujących warunków.
O godzinie 16:02 czasu miejscowego maszyna pojawiła się na początku pasa startowego. Dotknięcie pasa startowego nastąpiło dopiero w jego połowie, co przy prędkości 140 węzłów nie pozwala na bezpieczne zatrzymanie przed jego końcem. W efekcie samolot wyjechał z pasa startowego. Załoga zarządziła ewakuację mimo paniki[1] i pożaru, jaki powstał dookoła maszyny. Kapitan samolotu został poważnie ranny w wyniku zdarzenia, a jego fotel wyrwany z podłogi. Opuścił samolot z pomocą drugiego pilota.
Pracownicy lotniska oraz służby ratunkowe starały się zebrać wszystkich pasażerów na lotnisku. Dużą pomoc okazali kierowcy na pobliskiej autostradzie, podwożąc ocalałych. Nikt nie zginął, a wrak spłonął w ogniu[3].
Dochodzenie edytuj
Kanadyjski Zarząd Bezpieczeństwa Transportu wszczął dochodzenia mające wyjaśnić przyczyny katastrofy. Charakter śledztwa spowodował, że nikt z obsługi lotniska nie mógł przekazywać informacji mediom, a piloci nie zabrali publicznie głosu. Śledztwo wykazało, że załoga walczyła z maszyną i warunkami pogodowymi podczas lądowania posługując się wyłącznie danymi lotu z pokładu samolotu, gdyż aparatura pomiarowa na pasie została uszkodzona piorunami.
Pas startowy użyty do lądowania jest najkrótszym możliwym pasem na tym lotnisku, z różnicą długości do 650 metrów. Przetestowano 7 z 8 ocalałych hamulców aerodynamicznych, które działały prawidłowo. Badanie silników również potwierdziło użycie wszystkich odwracaczy ciągu.
Francuska gazeta „Le Figaro” 12 września 2005 roku opublikowała artykuł, w którym zostało zasugerowane użycie odwracaczy ciągu dopiero po 12 sekundach zetknięcia z pasem startowym[4].
Odwracacze ciągu zostały włączone zbyt późno i rozpędzony samolot nie miał już możliwości bezpiecznego zatrzymania. Wynikło to z powodu dużego stresu drugiego pilota związanego z trudnymi warunkami atmosferycznymi, dodatkowo trzymającego zaciśniętą dłoń na dźwigni uruchamiającej mechanizm, co uniemożliwiło dokonanie tego przez kapitana. Zostało to potwierdzone w raporcie śledczym. Dodatkowo samolot w momencie zbliżania się nad pas znajdował się za wysoko. Załoga nie miała wystarczającego czasu potrzebnego do podjęcia decyzji o zatrzymaniu lub odejściu na drugi krąg, która musi zostać ustalona zgodnie przez pilotów.
Katastrofa została opisana w jednym z odcinków serialu dokumentalnego Katastrofa w przestworzach zatytułowanym Cudowna ucieczka (Miracle Escape).
Samolot edytuj
Maszyną obsługującą lot 358 był 295 osobowy Airbus A340-313E napędzany czterema silnikami CFM International CFM56. Numerem fabrycznym statku powietrznego był 289, z rejestracją o oznaczeniu F-GLZQ[2]. Samolot został oblatany 3 sierpnia 1999 roku i dostarczony do linii Air France 7 września 1999 roku. Zabierał na pokład 297 pasażerów oraz 12 członków załogi. Podczas lotu kapitanem był Alain Rosaye w wieku 57 lat i pierwszy oficer Frédéric Naud w wieku 43 lat. Kapitan w chwili startu posiadał wylatane 15 411 godzin lotu, natomiast drugi pilot zaledwie 4835 godziny.
Czarny sierpień edytuj
Katastrofa rejsu nr 358, mimo że nikt w niej nie zginął, rozpoczyna tzw. "czarny sierpień" – okres w historii lotnictwa (od 2 sierpnia do 5 września 2005 roku), podczas którego wydarzyła się niespotykana dotąd liczba sześciu poważnych katastrof lotniczych. W tym: katastrofa lotu Air France 358, katastrofa lotu Tuninter 1153, katastrofa lotu Helios Airways 522, katastrofa lotu West Caribbean Airways 708, katastrofa lotu TANS Perú 204 i katastrofa lotu Mandala Airlines 091. Podczas "czarnego sierpnia" zginęło łącznie 487 osób.
Przypisy edytuj
- ↑ a b Relacje po pożarze samolotu Air France [online] [dostęp 2019-03-28] (pol.).
- ↑ a b Harro Ranter, ASN Aircraft accident Airbus A340-313X F-GLZQ Toronto-Pearson International Airport, ON (YYZ) [online], aviation-safety.net [dostęp 2019-03-28].
- ↑ Grupa Wirtualna Polska, Katastrofa samolotu Air France [online], 3 sierpnia 2005 [dostęp 2019-03-28] (pol.).
- ↑ r, Airbus d'Air France : les trois raisons du crash de Toronto [online] [dostęp 2019-03-28].