Nerw pośladkowy górny

Nerw pośladkowy górny (łac. nervus gluteus superior) – w anatomii człowieka nerw ruchowy, będący gałęzią długą splotu krzyżowego^[1]. Jego włókna pochodzą z gałęzi brzusznych nerwów rdzeniowych L4, L5, S1. Wychodzi z miednicy wraz z naczyniami pośladkowymi górnymi przez otwór nadgruszkowaty (górna część otworu kulszowego większego), następnie wchodzi pomiędzy mięsień pośladkowy średni a mięsień pośladkowy mały^[1].

Unerwia mięsień pośladkowy średni, mięsień pośladkowy mały i mięsień naprężacz powięzi szerokiej^[1].

Uszkodzenie tego nerwu uniemożliwia odwodzenie kończyny dolnej w stawie biodrowym, a także znacznie osłabia umocowanie miednicy na nodze podstawnej przy chodzeniu, co powoduje opadanie miednicy na zdrową stronę (objaw Trendelenburga). Skutkuje to chodem kaczkowatym^[1].

Przypisy edytuj

↑ ^a ^b ^c ^d AdamA. Bochenek AdamA., MichałM. Reicher MichałM., Anatomia człowieka. Tom V. Układ nerwowy obwodowy. Układ nerwowy autonomiczny. Powłoka wspólna. Narządy zmysłów, wyd. VI, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2018, s. 117–118, ISBN 978-83-200-3258-1 .

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

[Bochenek5-1] AdamA. Bochenek AdamA., MichałM. Reicher MichałM., Anatomia człowieka. Tom V. Układ nerwowy obwodowy. Układ nerwowy autonomiczny. Powłoka wspólna. Narządy zmysłów, wyd. VI, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2018, s. 117–118, ISBN 978-83-200-3258-1 .

[1]