Stanisław Godziński
Stanisław Godziński (ur. 22 sierpnia 1939 w Pewli Wielkiej[1]) – polski mongolista i tybetolog, ambasador RP w Mongolii (1991–1995), profesor Uniwersytetu Warszawskiego.
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Doktor habilitowany | |
| Specjalność: kulturoznawstwo - orientalistyka, językoznawstwo mongolistyka: ałtaistyka, tybetologia | |
| Alma Mater | |
| Doktorat |
1970 |
| Habilitacja |
1984 |
| Doktor honoris causa Państwowy Uniwersytet Mongolski – ???? | |
| Profesor UW | |
| Jednostka | |
| Ambasador RP w Mongolii | |
| Okres spraw. |
1991–1995 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
Życiorys edytuj
W 1962 ukończył studia na Uniwersytecie Warszawskim, broniąc pracy magisterskiej Postopozycje we współczesnym języku mongolskim napisanej pod kierunkiem Stanisława Kałużyńskiego[2].
Od 1962 był pracownikiem macierzystej uczelni, kolejno jako asystent (1962–1965), starszy asystent (1965–1971). W 1970 obronił pracę doktorską Sufiksy imienne we współczesnym języku mongolskim napisaną pod kierunkiem Stanisława Kałużyńskiego i od 1971 pracował na macierzystej uczelni jako adiunkt. W 1984 habilitował się na podstawie pracy Język średniomongolski: słowotwórstwo, odmiana wyrazów, składnia, w 1986 został mianowany docentem. W latach 1991–1995 był ambasadorem RP w Mongolii, w latach 1997-2004 kierownikiem Zakładu Turkologii i Ludów Azji Środkowej Uniwersytetu Warszawskiego (UW), w 1999 mianowany profesorem UW[1][3].
Jest autorem wielu publikacji popularnonaukowych i specjalistycznych[1][4].
Wybrane publikacje edytuj
Poniższa lista publikacji podana jest za Who is Who w Polsce[1][a]:
- „Sufiksy imienne we współczesnym języku mongolskim” (rozprawa doktorska), 1970
- „W kręgu lamajskich legend i mitów”, Warszawa 1981
- „Język średniomongolski. Morfologia, fleksja, składnia”, Wydawnictwa UW, 1985
- „Współczesny język mongolski”, Warszawa 1998;
- liczne przekłady, m.in.:
- D. Snellgrove, H. Richardson, „Tybet. Zarys historii Tybetu”, Warszawa 1978
- R. Barraux, „Dzieje dalajlamów. Czternaście odbić w Jeziorze Widzeń”, Warszawa 1998
- M. Craig, „Kundün. Dusza Tybetu”, Warszawa 1999
- Baabar, „Dzieje Mongolii”, Warszawa 2005
Tytuły i odznaczenia edytuj
- doktorat honoris causa Uniwersytetu w Ułan Bator[1]
- medal Kubilaj-Chana przyznany przez Mongolską Akademię Nauk[1]
Uwagi edytuj
- ↑ Lista publikacji dostępna jest w bazie bibliograficznej pracowników UW.
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e f Who is Who w Polsce: Godziński Stanisław prof. dr hab.. [dostęp 2015-01-02]. (pol.).
- ↑ Album magistrów Instytutu Orientalistycznego (1951–1992), wyd. UW, Warszawa 1993, s. 74
- ↑ Agata Bareja-Starzyńska Mongolistyka i tybetologia, w: 75 lat Instytutu Orientalistycznego Uniwersytetu Warszawskiego, wyd. Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2007, s. 150-151
- ↑ Jerzy Tulisow. Mongolian and Manchu Studies in Poland. „Rocznik Orientalistyczny”. LXV, s. 224–230, 2012. Z. 1. (ang.).