Stanisław Zaczkowski
Stanisław Ryszard Zaczkowski (ur. 10 listopada 1928 w Częstochowie, zm. 9 maja 2014 w Warszawie) – komendant główny Milicji Obywatelskiej, wiceminister spraw wewnętrznych, generał dywizji MO, dyplomata.
 generał dywizji Milicji Obywatelskiej
| |
| Data i miejsce urodzenia |
10 listopada 1928 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1946–1987 |
| Formacja | |
| Jednostki |
Komenda Główna Milicji Obywatelskiej (1967–1981) |
| Stanowiska |
|
| Późniejsza praca |
ambasador PRL i RP w Mongolii (1988–1991) |
Życiorys edytuj
Syn Aleksandra i Józefy. Funkcjonariusz milicji od 1946, zatrudniony w Komendzie Powiatowej MO w Olsztynie (1946-1947), słuchacz Szkoły Oficerskiej w Centrum Wyszkolenia MO w Słupsku (1947–1948), w KP MO w Reszlu (1948), ponownie w Olsztynie (1948–1949), wykładowca Wojewódzkiego Kursu Przeszkolenia Szeregowych[1] w Olsztynie (1948–1951), dowódca plutonu WKPS w Zielonej Górze (1951–1952), wykładowca Miejskiego Kursu Przeszkolenia Szeregowych w Poznaniu (1952–1954), komendant powiatowy MO w Poznaniu (1954–1957), dowódca jednostki ZOMO w Komendzie Wojewódzkiej MO (1957–1963), I sekretarz Komitetu Zakładowego PZPR przy KW MO (1963–1967), zastępca dyrektora/dyrektor Biura Prewencji i Ruchu Drogowego Komendy Głównej MO (1967-1971), zastępca komendanta głównego MO (1971–1978), komendant główny MO (1978–1981), podsekretarz stanu w MSW (1981-1987).
W październiku 1974 na mocy uchwały Rady Państwa PRL został awansowany do stopnia generała brygady MO. Akt nominacyjny wręczył mu w Belwederze przewodniczący Rady Państwa prof. Henryk Jabłoński[2]. W październiku 1985 na mocy uchwały Rady Państwa PRL awansowany do stopnia generała dywizji Milicji Obywatelskiej. Akt nominacyjny wręczył mu w Belwederze 11 października 1985 przewodniczący Rady Państwa PRL prof. Henryk Jabłoński[3]. W grudniu 1985 został członkiem Zespołu do rozpatrzenia i przygotowania propozycji dotyczących uzupełnień i zmian w "Statucie PZPR" przed X Zjazdem PZPR, który odbył się w lipcu 1986[4].
W 1988 został przeniesiony do służby zagranicznej, w której pełnił funkcję ambasadora PRL/RP w Mongolii (1988–1991).
Informacja o jego śmierci została ujawniona dopiero w 2019 r. Pochowany obok żony Ireny Zaczkowskiej z domu Czarneckiej (1931-1997) na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie (kwatera HIV-3-1b)[5].
Bibliografia edytuj
- Piotr Majer (red.): Komendanci główni polskiej policji (1918–2009), Szczytno 2009
Linki zewnętrzne edytuj
- Biogram IPN
- Wyszukiwarka grobów na cmentarzach komunalnych w Warszawie [dostęp 2019-05-05]
Przypisy edytuj
- ↑ Jedna z jednostek pionu bezpieczeństwa państwa PRL (1944–1990) wg [1]
- ↑ Henryk Dominiczak, Organy bezpieczeństwa PRL, 1944-1990: rozwój i działalność w świetle dokumentów MSW, Dom Wydawniczy Bellona, Warszawa 1997, s. 243
- ↑ Trybuna Robotnicza, 12-13 października 1985, s. 1-2
- ↑ Skład Komisji Zjazdowej Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej /w/ "Trybuna Robotnicza", nr 300, 27 grudnia 1985, s. 2
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze