Tiniaetruski bóg burzy, odpowiednik rzymskiego Jowisza oraz greckiego Zeusa. Rzymianie przyjęli go do panteonu jako Jowisza za czasów panowania królów etruskich (ok. 650-510 p.n.e.). Tinia uświęcał granice, czuwał nad ich nienaruszalnością i bezpieczeństwem[1].

Tinia
bóg burzy
ilustracja
Występowanie

religia Etrusków

Teren kultu

Etruria

Odpowiednik

Zeus (grecki)
Jowisz (rzymski)

Tinia miał dysponować[2] trzema typami piorunów:

  • przyjaznym - służącym jako ostrzeżenie;
  • wieloznacznym ale o negatywnym zabarwieniu - do jego użycia Tinia musiał uzyskać zgodę rady bogów Dei Consentes;
  • niszczący (łac. fulmen peremptorium) - do jego użycia Tinia musiał uzyskać zgodę rady tajemniczych Dei Superiores et Invoulti;

Przypisy edytuj

  1. Arthur Cotterell, Słownik mitów świata, Katowice 1996, str. 210
  2. Eleonora Sandrelli: Etruskowie - dzieje tajemniczego ludu. Hanna Cieśla (tłum.). Warszawa: Bellona SA, 2009, s. 74. ISBN 978-83-11-11448-7.