Joël Lautier

Joël Lautier (ur. 12 kwietnia 1973 roku w Scarborough) - francuski szachista i działacz szachowy.

Urodził się w Kanadzie, gdzie mieszkał do dziewiątego roku życia. Od najmłodszych lat przejawiał niezwykły talent do szachów. Po przeprowadzce do Francji wstąpił do paryskiego klubu szachowego Caissa. W 1985 roku zdobył tytuł mistrza świata dzieci do 12 lat. Był to pierwszy oficjalny tytuł mistrza świata w szachach, zdobyty przez Francuza. Trzy lata później w Adelajdzie sięgnął po tytuł mistrza świata juniorów do lat 20, wyprzedzając Wasilija Iwanczuka i Borysa Gelfanda. Miał wówczas piętnaście lat i był najmłodszym szachistą, który zdobył ten tytuł. W 1990 roku Międzynarodowa Federacja Szachowa przyznała mu tytuł arcymistrza.

Z powodzeniem występował w turniejach międzynarodowych. Zwyciężył w turniejach w Lyonie (1990), Polanicy Zdroju (1991) i Pampelunie (1993). W 1994 roku otrzymał zaproszenie do elitarnego turnieju w Linares. Zajął w nim, wspólnie z Władimirem Kramnikiem, wysokie piąte miejsce i był sprawcą dużej niespodzianki, wygrywając czarnymi z Garrim Kasparowem. W późniejszych turniejowych potyczkach pomiędzy tymi szachistami Lautier przegrał tylko jedną partię i jest jednym z nielicznych szachistów, którzy mogą poszczycić się dodatnim bilansem partii z Kasparowem (+2 -1 =7). W kolejnych latach zwyciężył w turniejach w Amsterdamie (1995, przed Kasparowem), Ubedzie (1997), Enghien-les-bains (1999) i Mondariz (2000). W 2003 roku wspólnie z Piotrem Swidlerem zajął pierwsze miejsce na turnieju w Pojkowskim.

Od 1990 roku Lautier uczestniczył w rozgrywkach o mistrzostwo świata. Debiut w turnieju międzystrefowym w Manili (1990) nie był udany (29. miejsce), jednak już w Biel/Bienne (1993) Lautier znalazł się w doborowej dziesiątce zawodników, którzy awansowali do meczów pretendentów. W meczu ćwierćfinałowym przegrał z Janem Timmanem 3,5 - 4,5. W mistrzostwach świata FIDE rozgrywanych systemem pucharowym dwukrotnie (Groningen, 1997 i Las Vegas, 1999) awansował do trzeciej rundy i dwukrotnie przegrał mecze z Borysem Gelfandem 2 - 4 po dogrywkach. W 2000 roku w New Delhi odpadł w pierwszej rundzie. Największy sukces odniósł w 2001 roku w Moskwie, gdzie awansował do czołowej ósemki, eliminując, między innymi, byłego mistrza świata FIDE, Aleksandra Chalifmana. W piątej rundzie przegrał jednak z Wasilijem Iwanczukiem.

W latach 1990-2004 sześciokrotnie reprezentował Francję na olimpiadach szachowych. W 1992 roku na olimpiadzie w Manili zdobył indywidualnie brązowy medal za wynik +8 -2 =2 na pierwszej szachownicy. Pięć razy uczestniczył w drużynowych mistrzostwach Europy. W 2001 roku w Göteborgu był najlepszym zawodnikiem turnieju, a reprezentacja Francji zdobyła srebrne medale. W 2005 roku w Leon jego drużyna zajęła trzecie miejsce.

Lautier słynie z doskonałego przygotowania debiutowego. Jego repertuar otwarć jest szeroki i drobiazgowo przygotowany, zwłaszcza ze strony czarnych.

W ostatnich latach, pozostając szachistą czołówki światowej, Lautier zaangażował się w działalność w strukturach organizacji szachowych. Był jednym z założycieli Stowarzyszenia Szachistów Zawodowych ACP, którego prezydentem pozostaje do dzisiaj. Jest również wiceprezydentem Francuskiej Federacji Szachów.

Na liście rankingowej FIDE w lipcu 2005 roku z rankingiem 2672 zajmował 31. pozycję na świecie i 2. we Francji, za Etienne Bacrotem. Najwyższy dotychczas ranking (2687) uzyskał w styczniu 2002 roku.