Andrzej Bondarewski: Różnice pomiędzy wersjami

|odznaczenia = {{order|OOP|KK}} {{order|KZ|Z}} {{order|KZ|B}} {{order|MPL30}} [[Plik:POL Odznaka Zasłużony Działacz Stronnictwa Demokratycznego BAR.png{{order|40px|Zasłużony działacz Stronnictwa Demokratycznego]]PL-ZDSD}}

'''Andrzej Mieczysław Bondarewski''' (ur. [[21 lutego]] [[1938]] w [[Warszawa|Warszawie]], zm. [[24 stycznia]] [[2011]]<ref>{{Cytuj stronę|url=http://nekrologi.wyborcza.pl/0,11,,82923,Andrzej-Mieczys%C5%82aw-Bondarewski-nekrolog.html|tytuł=Nekrologi|opublikowany=wyborcza.pl|data=26 stycznia 2011|data dostępu=2016-10-08}}</ref>) – [[Polska|polski]] polityk, [[adwokat]], poseł na [[Sejm PRLRzeczypospolitej Polskiej|Sejm]] [[Posłowie na Sejm Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej VII kadencji|VII]] i [[Posłowie na Sejm Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej X kadencji|X]] kadencji.

W 1960 ukończył studia [[prawo|prawnicze]] na [[Uniwersytet Warszawski|Uniwersytecie Warszawskim]]. Od 1962 należał do [[Stronnictwo Demokratyczne|Stronnictwa Demokratycznego]], był m.in. jego prezesem w [[Otwock]]u, gdzie zaczął praktykować jako adwokat. Od 1969 do 1980 był radnym [[Rada narodowa (PRL)|Miejskiej Rady Narodowej]] w Otwocku. W latach 1980–1990 zasiadał w [[Rada Narodowa miasta stołecznego Warszawy|Radzie Narodowej m.st.miasta stołecznego Warszawy]], a w okresie 1984–1990 pełnił funkcję jej wiceprzewodniczącego. Był posłem na Sejm PRL [[Posłowie na Sejm Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej VII kadencji|VII kadencji]], a także na Sejm [[Posłowie na Sejm Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej X kadencji|X kadencji]], wybranym w okręgu [[Piotrków Trybunalski]] z listy Stronnictwa Demokratycznego. Nie kandydował w kolejnych wyborach parlamentarnych. W grudniu 1991 ubiegał się o stanowisko przewodniczącego Stronnictwa Demokratycznego, ostatecznie przegrywając w głosowaniu ze [[Zbigniew Adamczyk (ur. 1958)|Zbigniewem Adamczykiem]]<ref>''Stronnictwo stawia na młodych'', „[[Kurier Polski (1957–1999)|Kurier Polski]]” nr 242 (9748) z 16 grudnia 1991, s. 2</ref>. Od stycznia 1992 pełnił obowiązki wiceprzewodniczącego SD. Po odejściu z parlamentu powrócił do praktyki adwokackiej.

Odznaczony Krzyżem Kawalerskim [[Order Odrodzenia Polski|Orderu Odrodzenia Polski]] (1988), Złotym (1980) i Brązowym [[Krzyż Zasługi|Krzyżem Zasługi]], [[Medal 30-lecia Polski Ludowej|Medalem 30-lecia Polski Ludowej]] oraz Złotą [[Odznaka honorowa „Za Zasługi dla Warszawy”|odznaką honorową „Za Zasługi dla Warszawy”]]<ref>{{Cytuj stronę|url=http://bs.sejm.gov.pl/F?func=find-b&request=000003872&find_code=SYS&local_base=ARS10|tytuł=Profil na stronie Biblioteki Sejmowej|data dostępu=2016-10-08}}</ref>, i [[Odznaka „Zasłużonemu Działaczowi Stronnictwa Demokratycznego”|odznaką „Zasłużonemu Działaczowi Stronnictwa Demokratycznego”]]<ref>''Andrzej Bondarewski przewodniczący CSP SD'', „[[Kurier Polski (1957–1999)|Kurier Polski]]” nr 89 z 8 maja 1989, s. 5</ref>.