Ewaryst Waligórski: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
dr techn.
http://prawo.sejm.gov.pl/isap.nsf/download.xsp/WMP19920170125/O/M19920125.pdf , http://prawo.sejm.gov.pl/isap.nsf/download.xsp/WMP19920230168/O/M19920168.pdf , , drobne techniczne
Linia 1:
{{Polityk infobox
|polityk = Ewaryst Waligórski
|grafika =
|data urodzenia = 19 sierpnia 1937
|miejsce urodzenia = [[Pobiedziska]]
|grafikadata śmierci =
|miejsce śmierci =
|funkcja = [[Ministerstwo Transportu i Gospodarki Morskiej|Minister transportu i gospodarki morskiej]]
|partia =
|od = 6 lipca 1990
|do = 1011 lipca 1992
|poprzednik = [[Franciszek Wielądek]]
|następca = [[Zbigniew Jaworski]]
|odznaczenia = {{order|OOP|KKO}} {{order|OOP|KK}}
}}
'''Ewaryst Waligórski''' (ur. [[19 sierpnia]] [[1937]] w [[Pobiedziska]]ch) – [[Polska|polski]] inżynier, byłyi polityk, [[Ministerstwo Transportu i Gospodarki Morskiej|minister transportu i gospodarki morskiej]] w latach 1990–1992.
 
== Życiorys ==
Był wychowankiem [[Klasztor Sióstr Sacré Coeur w Pobiedziskach|szkoły sióstr Sacré Coeur w Pobiedziskach]]<ref name="GD-AM">{{Cytuj pismo | nazwisko = Merdas | imię = Alina | tytuł = Polska Wieś. 1921–1996 | czasopismo = Głos Dawnych (Biuletyn Związku Wychowanek Zgromadzenia Najświętszego Serca Jezusa – Sacré Coeur) | oznaczenie = nr 7 | strony = 20–25 | data = 1996}}</ref>. Ukończył w 1961 studia na Wydziale Transportu [[Politechnika Szczecińska|Politechniki Szczecińskiej]]. Od 1968 do 1976 był wykładowcą transportu kolejowego na tym wydziale. W latach 1961–1989 pracował także w Pomorskiej Dyrekcji Okręgowej Kolei Państwowych m.in. jako stażysta (1961–1964), z-ca naczelnika Lokomotywowni Szczecin – Wzgórze Hetmańskie (1963), z-ca naczelnika Oddziału Trakcji w Szczecinie (1965–1967), z-ca naczelnika (1968) a następnie naczelnik Zarządu Wagonów Pomorskiej DOKPDyrekcji Okręgowej Kolei Państwowych (1969–1979), pracownik Biura Ekonomicznego Pomorskiej DOKP (1979–1981), pracownik w Oddziale ds. Racjonalizacji i Postępu Technicznego Pomorskiej DOKP (1982), referent w Dziale Technicznym Zarządu Wagonów (1982–1989).
 
Brał udział w wydarzeniach [[Poznański Czerwiec|poznańskiego czerwca]] w 1956. Od 1976 współpracował z [[Ruch Obrony Praw Człowieka i Obywatela|Ruchem Obrony Praw Człowieka i Obywatela]], od 1978 działał w [[Warszawa|warszawskim]] [[Klub Inteligencji Katolickiej|Klubie Inteligencji Katolickiej]]. W 1980 wstąpił do [[Niezależny Samorządny Związek Zawodowy „Solidarność”|"Solidarności"]], był m.in. członkiem prezydium zarządu regionu związku. W okresie od grudnia 1981 do marca 1982 aresztowany i sądzony przez sąd okręgu wojskowego w [[Bydgoszcz]]y, który go uniewinnił. Został jednak internowany na okres od 5 maja do 2 grudnia 1982. Po zwolnieniu wszedł w skład kierownictwa podziemnych struktur NSZZ "S" kolejarzy.
 
W 1989 został wiceministrem, następnie od 6 lipca 1990 do 1011 lipca 1992 sprawował urząd [[Ministerstwo Transportu i Gospodarki Morskiej|ministra transportu i gospodarki morskiej]] w rządach [[rząd Tadeusza Mazowieckiego|Tadeusza Mazowieckiego]], [[rząd Jana Krzysztofa Bieleckiego|Jana Krzysztofa Bieleckiego]] i [[rząd Jana Olszewskiego|Jana Olszewskiego]]<ref>{{CytujMonitor stronęPolski|url=https://web.archive.org/web/20150120004215/http://www.poprzedniastrona.premier.gov.pl/s.php?id=22471990|tytuł=Rząd Tadeusza Mazowieckiego27|opublikowany=premier.gov.pl|data dostępu=2015-08-18215}}</ref><ref>{{CytujMonitor stronęPolski|url=https://web.archive.org/web/20141017012350/http://www.poprzedniastrona.premier.gov.pl/s.php?id=22461991|tytuł=Rząd Jana Krzysztofa Bieleckiego3|opublikowany=premier.gov.pl|data dostępu=2015-08-1812}}</ref><ref>{{CytujMonitor stronęPolski|url=https://web.archive.org/web/20141017052120/http://www.poprzedniastrona.premier.gov.pl/s.php?id=22451992|tytuł=Rząd Jana Olszewskiego1|opublikowany=premier.gov.pl|data dostępu=2015-08-181}}</ref>. Był członkiem ministerialnego zespołu negocjacyjnego prowadzącego rozmowy o wycofaniu [[Armia Czerwona|wojsk radzieckich]] i [[RosjaSiły Zbrojne Federacji Rosyjskiej|rosyjskich]] z Polski, które zakończyły się podpisaniem umowy międzypaństwowej 22 maja 1992. W 1993 był zatrudniony w charakterze st. radcy w Dyrekcji Generalnej PKP w Warszawie. W latach 1993–2000 reprezentował [[Polskie Koleje Państwowe|PKP]] w [[Bratysława|Bratysławie]]. Od września 2000 do sierpnia 2005 pełnił funkcję radcy ds. transportu [[Ambasada RP w Bratysławie|Ambasady]] RP w Bratysławie]]. Później został przedstawicielem [[PKP Cargo]] w Bratysławie.
 
Odznaczony przez [[Lech Wałęsa|Lecha Wałęsę]] Krzyżem Kawalerskim [[Order Odrodzenia Polski|Orderu Odrodzenia Polski]] (w 1993), a przez [[Lech Kaczyński|Lecha Kaczyńskiego]] Krzyżem Komandorskim tego orderu (w 2006<ref>{{Monitor Polski|2006|80|807}}</ref>).