Wikipedia

Łagiewka sterczowa

Łagiewka sterczowa (łac. utriculus prostaticus) – ślepy, leżący w obrębie gruczołu krokowego[1] pośrodkowo położony mały uchyłek uchodzący do części sterczowej cewki moczowej, należący do pozostałości embrionalnych. Stanowi odpowiednik rozwojowy kobiecej pochwy i bywa określany jako pochwa męska (vagina masculina). Pochodzi z dolnych, połączonych ze sobą części przewodów przyśródnerczowych[2].

Schemat przedstawiający przekrój przez ludzki gruczoł krokowy, zaznaczono łagiewkę sterczową (prostatic utricle)

Nabłonek wyścielający łagiewkę przypomina nabłonek prostaty, a błona śluzowa jest mocno pofałdowana[1].

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b Kazimierz Ostrowski, Wojciech Bem: Histologia. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 1995, s. 739. ISBN 83-200-1869-2.
  2. ↑ Adam Bochenek, Michał Reicher: Anatomia człowieka, tom II, Trzewia. Wyd. VIII. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 1998. ISBN 83-200-2290-8.

  Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Łagiewka_sterczowa&oldid=69352002”