Alona Kostornoj

Alona Kostornoj
	; Alona Kostornoj na podium Internationaux de France 2019
Reprezentacja	Rosja
Data i miejsce urodzenia	24 sierpnia 2003 ; Moskwa
Wzrost	156 cm
Konkurencja	Solistki
Trener	Eteri Tutberidze, Siergiej Dudakow, Daniił Glejchiengauz; Poprzednio:; Jewgienij Pluszczenko, Siergiej Rozanow, Jelena Żgun, Marina Czerkasowa
Klub	Sambo-70
Rekordy życiowe ISU
Nota łączna	247,59; Finał Grand Prix 2019
Program krótki	85,45 WR; Finał Grand Prix 2019
Program dowolny	162,14; Finał Grand Prix 2019
Dorobek medalowy
	Reprezentacja Rosja
	Mistrzostwa Europy
	Finał Grand Prix
	Mistrzostwa świata juniorów
	Finał Junior Grand Prix
	Multimedia w Wikimedia Commons

Alona Siergiejewna Kostornoj^[a]^[1], ros. Алёна Сергеевна Косторная (ur. 24 sierpnia 2003 w Moskwie) – rosyjska łyżwiarka figurowa, startująca w konkurencji solistek. Mistrzyni Europy (2020), zwyciężczyni finału Grand Prix (2019) oraz zawodów z cyklu Grand Prix, wicemistrzyni świata juniorów (2018), zwyciężczyni finału Junior Grand Prix (2018) oraz wicemistrzyni Rosji (2020).

W maju 2023 roku zaręczyła się z partnerem sportowym Gieorgijem Kunicą^[2]. Para pobrała się 12 sierpnia 2023 roku.

Osiągnięcia edytuj

Zawody	16–17	17–18	18–19	19–20	20–21	21–22
Międzynarodowe^[3]
Mistrzostwa świata				–
Mistrzostwa Europy				1
GP Finał Grand Prix				1
GP Internationaux de France				1		2
GP NHK Trophy				1
GP Rostelecom Cup					2
GP Skate Canada International						3
CS Finlandia Trophy				1		3
Międzynarodowe: Kategorie młodzieżowe^[3]
Mistrzostwa świata juniorów		2	WD
JGP Finał		2	1
JGP w Austrii			1
JGP w Czechach			1
JGP w Polsce		1
JGP we Włoszech		2
Krajowe^[3]
Mistrzostwa Rosji		3	3	2	WD	WD
Mistrzostwa Rosji juniorów	16	2	2

Programy edytuj

Program dowolny Saga Zmierzch (Internationaux de France 2019)

Program krótki Departure / November (Internationaux de France 2019)

Split w programie krótkim Adios Nonino (Finał JGP 2017)

Sezon	Program krótki (SP)	Program dowolny (FS)	Pokazy mistrzów
2021–22 ^[4]^[5]	New York, New York (z filmu Wstyd) – Carey Mulligan, Liz Caplan New York, New York (z filmu New York, New York) – Liza Minnelli choreografia: Daniił Glejchiengauz Am I The One – Beth Hart choreografia: Daniił Glejchiengauz, Eteri Tutberidze	Lovely (violin cover) – ItsAMoney Lovely – Billie Eilish, Khalid Lovely (remix) – galpe choreografia: Daniił Glejchiengauz Cztery pory roku – Antonio Vivaldi choreografia: Daniił Glejchiengauz, Eteri Tutberidze
2020–21 ^[6]	No Time to Die – Billie Eilish You Should See Me in a Crown – Billie Eilish choreografia: Siergiej Rozanow, Jelena Iljinych	Wayward Sisters (z filmu Zwierzęta nocy) – Abel Korzeniowski Dance For Me Wallis (z filmu W.E) – Abel Korzeniowski The Cheek of Night (z filmu Romeo i Julia) – Abel Korzeniowski choreografia: Shae-Lynn Bourne	Someone Like You – Adele Rolling in the Deep – Adele
2019–20 ^[7]	Departure (Lullaby) (z The Leftovers) – Max Richter November – Max Richter choreografia: Daniił Glejchiengauz	Saga Zmierzch medley: The Meadow (z filmu Księżyc w nowiu) – Alexandre Desplat Eyes on Fire (z filmu Zmierzch) – Blue Foundation Supermassive Black Hole (z filmu Zmierzch) – Muse choreografia: Daniił Glejchiengauz	Never Tear Us Apart – INXS
2018–19 ^[8]	Departure (Lullaby) (z The Leftovers) – Max Richter November – Max Richter choreografia: Daniił Glejchiengauz	Romeo i Julia medley: Kissing You – Des’ree, Timothy Atack, aranż. Craig Armstrong Forbidden Love – Abel Korzeniowski Love Theme – Nino Rota, aranż. Henry Mancini choreografia: Daniił Glejchiengauz	Dos Cadencias sobre „Adios Nonino” – Pablo Ziegler, oryg. Astor Piazzolla choreografia: Eteri Tutberidze Eyes on Fire – Blue Foundation Supermassive Black Hole – Muse
2017–18 ^[9]	Dos Cadencias sobre „Adios Nonino” – Pablo Ziegler, oryg. Astor Piazzolla choreografia: Eteri Tutberidze	Stella’s Theme – William Joseph choreografia: Daniił Glejchiengauz	Dos Cadencias sobre „Adios Nonino” – Pablo Ziegler, oryg. Astor Piazzolla choreografia: Eteri Tutberidze Carmen – Moscow Virtuosi Chamber choreografia: Siemion Kaufman

Rekordy świata edytuj

Od sezonu 2018/2019


Kat.	Data	Punkty	Zawody	Uwagi
Rekordy świata w nocie łącznej (GOE±5)
WR	7 grudnia 2019	247,59	Finał Grand Prix 2019	Rekord pobity o 1,65 pkt. przez Kamiłę Walijewą na Finlandia Trophy 2021.
Rekordy świata w programie dowolnym (GOE±5)
JWR	1 września 2018	132,42	JGP w Austrii 2018
Rekordy świata w programie krótkim (GOE±5)
WR	6 grudnia 2019	85,45	Finał Grand Prix 2019
WR	22 listopada 2019	85,04	NHK Trophy 2019
JWR	6 grudnia 2018	76,32	Finał Junior Grand Prix 2018

Przed sezonem 2018/2019


Kat.	Data	Punkty	Zawody	Uwagi	Źr.
Historyczne rekordy świata w programie krótkim (GOE±3)
JWR	7 grudnia 2017	71,65	Finał Junior Grand Prix 2017

Przypisy edytuj

↑ Воспитанница Тутберидзе - теперь звезда у Плющенко. История 17-летней чемпионки Об этом сообщает "Рамблер". sport.rambler.ru, 2021-02-16. [dostęp 2022-03-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-03-05)]. (ros.).
↑ “I said ‘Yes’ right away because I had long understood that he was the one” Georgi Kunitsa proposed to Alena Kostornaia. fs-gossips.com, 2023-05-21. [dostęp 2023-08-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-08-13)]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c Competition Results – Alena KOSTORNAIA. ISU. [dostęp 2020-11-02]. (ang.).
↑ Alena KOSTORNAIA: 2021/2022. ISU. [dostęp 2021-10-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-10-10)]. (ang.).
↑ Alena KOSTORNAIA: 2021/2022. ISU. [dostęp 2021-10-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-10-31)]. (ang.).
↑ Alena KOSTORNAIA: 2020/2021. ISU. [dostęp 2020-11-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-11-02)]. (ang.).
↑ Alena KOSTORNAIA: 2019/2020. ISU. [dostęp 2020-11-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-17)]. (ang.).
↑ Alena KOSTORNAIA: 2018/2019. ISU. [dostęp 2020-11-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-18)]. (ang.).
↑ Alena KOSTORNAIA: 2017/2018. ISU. [dostęp 2020-11-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-20)]. (ang.).

Bibliografia edytuj

International Skating Union Biography – Alena Kostornaia. ISU. [dostęp 2020-11-02]. (ang.).
FSkate – Косторная Алёна Сергеевна. FSkate. [dostęp 2020-11-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-10-04)]. (ros.).

Uwagi edytuj

↑ W ścisłej transkrypcji nazwisko to ma postać Kostorna, ale ze względu na zapis nazwiska jej ojca, tj. Kostornoj, w tłumaczeniu nazwiska żeńskiego także zachowano formę z końcówką „-oj” zamiast „-a”.

[2] Воспитанница Тутберидзе - теперь звезда у Плющенко. История 17-летней чемпионки Об этом сообщает "Рамблер". sport.rambler.ru, 2021-02-16. [dostęp 2022-03-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-03-05)]. (ros.).

[3] “I said ‘Yes’ right away because I had long understood that he was the one” Georgi Kunitsa proposed to Alena Kostornaia. fs-gossips.com, 2023-05-21. [dostęp 2023-08-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-08-13)]. (ang.).

[ISUresults-4] Competition Results – Alena KOSTORNAIA. ISU. [dostęp 2020-11-02]. (ang.).

[ISUbio2122-5] Alena KOSTORNAIA: 2021/2022. ISU. [dostęp 2021-10-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-10-10)]. (ang.).

[ISUbio2122_2-6] Alena KOSTORNAIA: 2021/2022. ISU. [dostęp 2021-10-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-10-31)]. (ang.).

[ISUbio2021-7] Alena KOSTORNAIA: 2020/2021. ISU. [dostęp 2020-11-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-11-02)]. (ang.).

[ISUbio1920-8] Alena KOSTORNAIA: 2019/2020. ISU. [dostęp 2020-11-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-17)]. (ang.).

[ISUbio1819-9] Alena KOSTORNAIA: 2018/2019. ISU. [dostęp 2020-11-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-18)]. (ang.).

[ISUbio1718-10] Alena KOSTORNAIA: 2017/2018. ISU. [dostęp 2020-11-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-20)]. (ang.).

[1] W ścisłej transkrypcji nazwisko to ma postać Kostorna, ale ze względu na zapis nazwiska jej ojca, tj. Kostornoj, w tłumaczeniu nazwiska żeńskiego także zachowano formę z końcówką „-oj” zamiast „-a”.

[a]

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]