Festspielhaus w Bayreuth
Festspielhaus w Bayreuth (Teatr Operowy w Bayreuth) – teatr operowy zbudowany w północnej części bawarskiego miasta Bayreuth, powstały jako miejsce wystawiania oper Richarda Wagnera podczas corocznego festiwalu w Bayreuth.
 zdjęcie z 2012 roku | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Adres |
Festspielhügel 1-2 |
| Typ budynku |
opera |
| Architekt | |
| Rozpoczęcie budowy |
1872 |
| Ukończenie budowy |
1876 |
Położenie na mapie Niemiec  | |
 49°57′36,00″N 11°34′46,92″E/49,960000 11,579700
| |
| Strona internetowa | |
Historia edytuj
Bryła architektoniczna tego budynku powstała według wskazówek Richarda Wagnera na podstawie planu nigdy niezrealizowanego projektu opery w Monachium autorstwa Gottfrieda Sempera. Budowę poprowadził lipski architekt Otto Brückwald. Sfinansował ją król Bawarii Ludwik II Wittelsbach[1]. Kamień węgielny wmurowano 22 maja 1872 roku. Z tej okazji Wagner dyrygował wykonaniem w Operze Margrabiów IX Symfonii Beethovena[2]. W dniach 13–17 sierpnia 1876 odbyła się tu premiera światowa tetralogii wagnerowskiej Pierścień Nibelunga i pierwszy festiwal. Wzięli w nim udział: cesarz Brazylii Piotr II i Wilhelm I[1]. Nie przyniósł on dochodów. Pozostały długi. Dlatego aż do 1882 roku budynek stał pusty. Podczas drugiego festiwalu 26 lipca miała miejsce premiera Parsifala[2]. Od 1973 roku budynkiem i festiwalem zarządza fundacja Richard-Wagner-Stiftung Bayreuth. Jej członkami są: przedstawiciel władz Niemiec i Bawarii oraz członkowie rodziny Wagnera. Dyrektorem zarządzającym Rady Fundacji jest burmistrz miasta Bayreuth[3]. Budynek jest wykorzystywany wyłącznie latem podczas festiwalu[4].
Remont edytuj
W 2013 roku podjęto decyzję o przeprowadzeniu remontu budynku[5]. Rusztowania zostały ukryte pod specjalnie wydrukowanym banerem z wydrukowanym zdjęciem budynku[6]. Remontem kieruje koloński architekt Stephan Detlef[7]. Na potrzeby renowacji otworzył on specjalną cegielnię w Brandenburgii, która wykonuje ręcznie i wypala cegły pasujące do fasady opery. Piaskowiec ma być sprowadzony z kamieniołomów w Czechach i Polsce. Planowany jest również remont instalacji elektrycznej, poprawa wentylacji (w teatrze nie ma klimatyzacji i podczas festiwalu, który odbywa się w lipcu na widowni jest gorąco) oraz umożliwienie korzystania z widowni osobom niepełnosprawnym[8]. Remont rozpoczęty w 2015 ma skończyć się w 2023 roku[9]
Opis edytuj
Ewenementem w budowie tego teatru jest całkowite schowanie orkiestronu, tak że dyrygent i muzycy są całkowicie niewidoczni dla publiczności. Zmienia to również brzmienie orkiestry oraz powoduje inną jej organizację. Pierwsze skrzypce siedzą po prawej, a nie lewej stronie dyrygenta. Budynek powstał w konstrukcji szachulcowej, ale w 1960 roku podczas remontu zastąpiono ją konstrukcją z betonu i stali[3].
Scena ma 11,80 m wysokości i 13 m szerokości. Budynek opery ma 100 m długości mierząc od głównego portalu do końca kulis. Na widowni może obecnie usiąść 1974 widzów[3].
Przypisy edytuj
- ↑ a b Festspielhaus [online], Bayreuth [dostęp 2019-10-26] (niem.).
- ↑ a b Historie - die Geschichte der Bayreuther Festspiele [online], Bayreuther Festspiele [dostęp 2019-10-26] (niem.).
- ↑ a b c Festspielhaus Bayreuth [online], bayreuth.bayern-online.de [dostęp 2019-10-26] (ang.).
- ↑ Andreas Müller, Festspielhaus Bayreuth: Temperierte Sanierung der Backsteinfassade [online], Bauen Aktuell, 21 kwietnia 2018 [dostęp 2019-10-26] (niem.).
- ↑ Magdalena Dziajlo, Festspielhaus: Sanierung kostet viele weitere Millionen [online], Bayreuther Tagblatt, 18 kwietnia 2019 [dostęp 2019-10-26] [zarchiwizowane z adresu 2019-10-26] (niem.).
- ↑ Deutsche Welle, Bayreuther Festspiele 2013 [online], DW.COM [dostęp 2019-10-26] (niem.).
- ↑ STEPHAN FUCHS, Bayreuther Festspielhaus schluckt 30 Millionen Euro [online], 27 października 2019.
- ↑ Norbayerischer Kurier Germany, Fassade soll im Frühjahr fertig sein: Festspielhaus: Durchgetaktete Baustelle - Nordbayerischer Kurier [online], www.kurier.de [dostęp 2019-10-26] (niem.).
- ↑ Augsburger Allgemeine, Das Bayreuther Festspielhaus wird bald saniert [online], Augsburger Allgemeine [dostęp 2019-10-26] (niem.).