Konstantynów (obwód witebski)

Konstantynów (biał. Канстанцінава, Kanstancinawa; ros. Константиново, Konstantinowo) – wieś na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie głębockim, nad rzeką Marchwą, 12 km na zachód od Głębokiego. Wchodzi w skład sielsowietu Koroby. Przez wieś biegnie droga R110.

Konstantynów
Канстанцінава
Ilustracja
Kościół Trójcy Świętej
Państwo

 Białoruś

Obwód

 witebski

Rejon

głębocki

Sielsowiet

Koroby

Populacja (2009)
• liczba ludności


115[1]

Położenie na mapie obwodu witebskiego
Mapa konturowa obwodu witebskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Konstantynów”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, u góry znajduje się punkt z opisem „Konstantynów”
Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, w prawym górnym rogu znajduje się punkt z opisem „Konstantynów”
Ziemia55°07′25″N 27°30′24″E/55,123611 27,506667

W miejscowości znajduje się przystanek kolejowy Konstantynów Dwór.

Historia edytuj

Historia wsi zaczyna się w XVII w. Pierwotnie majątek i pobliska wieś Nowosiółki miały nazywać się Baryły. Po pożarze w 1812 roku zostały odbudowane i otrzymały obecne nazwy. W 1768 roku Janina Okuszko ufundowała drewniany kościółek Najświętszej Trójcy. 1 października 1769 roku został poświęcony przez biskupa Feliksa Towiańskiego. Od 1799 roku był to kościół filialny parafii w Udziale[2]. W końcu XVIII wieku miejscowość miała status wsi szlacheckiej i położona była w powiecie oszmiańskim, w województwie wileńskim[3].

W latach 1921–1945 kolonia leżała w Polsce, w województwie wileńskim[a], w powiecie dziśnieńskim, w gminie Wierzchnie, od 1929 roku w gminie Głębokie.

Powszechny Spis Ludności z 1921 roku nie podał danych dotyczących miejscowości[4]. W 1931 w 7 domach zamieszkiwało 46 osób[5].

Po agresji ZSRR na Polskę w 1939 roku wieś znalazła się pod okupacją sowiecką, w granicach BSRR. W latach 1941-1944 była pod okupacją niemiecką. Następnie leżała w BSRR. Od 1991 roku w Republice Białorusi.

2 lipca 1962 roku z fikcyjnej przyczyny, braku materiału na budowany dom kultury w Duniłowiczach, zburzono kościół w Konstantynowie. Częściowo zachowała się stara dzwonnica. W latach 1993–95 wybudowano nowy, murowany kościół.

Dwór Okuszków edytuj

We wsi znajduje się dwór wzniesiony w latach 30. XIX wieku przez Okuszków. Budynek jest zrujnowany. Obok stoi świren. Przy dworze znajdował się piękny ogród i dwa stawy hodowlane. W jednym z nich hodowano drapieżne ryby. Według Piotra Rałowicza, miejscowego krajoznawcy, dno stawów wyłożone było deskami by zapobiec zaglonieniu.

Parafia rzymskokatolicka edytuj

Mieszkańcy wyznania rzymskokatolickiego podlegają od 1917 roku parafii Świętego Jozafata Kuncewicza w Konstantynowie. Obecny kościół parafialny wzniesiony został w latach 1993-95.

Uwagi edytuj

  1. Przynależność wojewódzka zmieniała się. Wieś leżała w województwie nowogródzkim (1921–1922), w Ziemi Wileńskiej (1922–1926) i w województwie wileńskim (od 1926).

Przypisy edytuj

  1. Liczby ludności miejscowości obwodu witebskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
  2. Wspomnienie z życia ks. Franciszka Rogala-Zawadzkiego (1829-1915), ostatniego zakonnika Wileńskiej Djecezji ze starej generacji. Kujawsko-Pomorska Biblioteka Cyfrowa. [dostęp 2015-10-07]. (pol.).
  3. Вялікі гістарычны атлас Беларусі Т.2, Mińsk 2013, s. 82.
  4. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 75.
  5. Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 16.

Linki zewnętrzne edytuj