Marcos Milinkovic

siatkarz argentyński

Marcos Milinkovic (ur. 22 grudnia 1971 w General San Martín) – argentyński siatkarz grający na pozycji atakującego; reprezentant Argentyny. Trzykrotny uczestnik letnich igrzysk olimpijskich, złoty medalista igrzysk panamerykańskich. W 2000 roku został wybrany przez FIVB do grona 25 najlepszych siatkarzy XX wieku.

Marcos Milinkovic
Data i miejsce urodzenia

22 grudnia 1971
General San Martín

Wzrost

205 cm[1]

Pozycja

atakujący

Kariera seniorska
Lata Klub Wyst.
1990–1992 Club Obras Sanitarias
1992–1994 Tomei Livorno Pallavolo
1995–1996 Cocamar Parana
1996–1997 Chapecó Santa Catarina
1997–1999 Olympikus
1999–2000 Sisley Treviso
2000–2003 Volley Milano
2003–2004 Unisul Esporte Clube
2004–2006 Olympiakos SFP
2005 Plataneros de Corozal
2006–2007 Cimed Esporte Clube
2007–2008 İstanbul BBSK
2008–2010 La Unión de Formosa
2010–2013 Buenos Aires Unidos
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst.
1990–2007  Argentyna

Życie prywatne

edytuj

Rodzice Marcosa Milinkovicia mają pochodzenie chorwackie. Milinkovic mówi po hiszpańsku, portugalsku, włosku, a także w narodowym języku swoich rodziców, chorwackim.

Jest mężem Jeleny, która pochodzi z Serbii. Miał z nią dwoje dzieci: syna Lukę (2004–2017) oraz córkę Duñia (ur. 2008)[2]. Luka utonął w lipcu 2017 roku podczas wakacji w Chorwacji w trakcie zabawy z kolegami[3].

Kariera klubowa

edytuj

Początkowo trenował koszykówkę w Club Sportivo Villa Ballester, jednak w 1987 roku zdecydował się na grę w siatkówkę. Pierwszym seniorskim klubem, w którym występował w latach 1990–1992, był Club Obras Sanitarias. Następnie trafił na dwa sezony do Tomei Livorno Pallavolo - drużyny grającej we włoskiej Serie A2. W 1995 roku przeniósł się do ligi brazylijskiej, gdzie grał kolejno w klubach: Cocamar Parana (1995–1996), Chapecó Santa Catarina (1996–1997) oraz Olympikus (1997–1999). W sezonie 1997/1998 wraz z klubem Olympikus zdobył wicemistrzostwo Brazylii.

Po latach spędzonych w Brazylii powrócił do ligi włoskiej W sezonie 1999/2000 bronił barw Sisley Treviso, z którym zwyciężył w Pucharze Europy Mistrzów Klubowych oraz zdobył Puchar Włoch. W latach 2000–2003 był zawodnikiem klubu Asystel Milano. W sezonie 2000/2001 doszedł do finału fazy play-off ligi włoskiej. W sezonie 2003/2004 ponownie grał w lidze brazylijskiej - w zespole Unisul - zdobywając mistrzostwo Brazylii.

W latach 2004–2006 występował w Olympiakosie Pirues, z którym w seoznie 2004/2005 zdobył Puchar Top Teams oraz wicemistrzostwo Grecji. W przerwie letniej zagrał w portorykańskim klubie Plataneros de Corozal, z którym zdobył wicemistrzostwo[4]. W sezonie 2006/2007 bronił barw brazylijskiego klubu Cimed, z którym zdobył wicemistrzostwo Brazylii.

W 2007 roku przeniósł się do Turcji, gdzie grał w İstanbul BBSK. Po sezonie w Turcji powrócił do Argentyny, gdzie występował w La Unión de Formosa (2008–2010) oraz Buenos Aires Unidos (2010–2013). Po sezonie 2012/2013 zakończył karierę zawodniczą[5].

Kariera reprezentacyjna

edytuj

W latach 1989–1991 grał w reprezentacji Argentyny juniorów. Wraz z juniorską reprezentacją wystartował w Mistrzostwach U-21 Ameryki Południowej w 1990 roku, gdzie zdobył srebrny medal, oraz w Mistrzostwach Świata Juniorów w 1991 roku.

W 1991 roku został powołany do kadry Argentyny na igrzyska panamerykańskie, na których zdobył brązowy medal, oraz na Mistrzostwa Ameryki Południowej, w których reprezentacja Argentyny skończyła na drugim miejscu. W 1995 roku zdobył złoty medal igrzysk panamerykańskich. Uczestniczył trzykrotnie w igrzyskach olimpijskich: w 1996, 2000 i 2004 roku.

Grał również w czterech mistrzostwach świata: w 1994, 1998, 2002 i 2006 roku. Został wybrany MVP Mistrzostw Świata 2002.

W latach 1996–2002 oraz 2006–2007 był w składzie Argentyny na Ligę Światową.

Kariera trenerska

edytuj

W 2013 roku był drugim trenerem reprezentacji Argentyny. Od grudnia 2013 roku jest trenerem argentyńskiego klubu UNTreF Vóley.

Osiągnięcia

edytuj

reprezentacyjne

edytuj

klubowe

edytuj

Nagrody indywidualne

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Dane na podstawie profilu zawodnika na stronie FIVB.
  2. Marcos Milinkovic no jugará el Repechaje de Japón. somosvoley.com. [dostęp 2018-07-23]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (hiszp.).
  3. Rodzinna tragedia Marcosa Milinkovicia. onet.pl. [dostęp 2018-07-23]. (pol.).
  4. Marcos Milinkovic acordó con los Plataneros. corp.primerahora.com. [dostęp 2018-07-23]. (hiszp.).
  5. Marcos Milinkovic, el adiós al gran capitán. somosvoley.com. [dostęp 2018-07-23]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (hiszp.).

Bibliografia

edytuj