Ołeh Protasow
Ołeh Wałerijowycz Protasow, ukr. Олег Валерійович Протасов, ros. Олег Валерьевич Протасов, Oleg Walerjewicz Protasow (ur. 4 lutego 1964 w Dniepropetrowsku) – ukraiński piłkarz i trener piłkarski, podczas kariery grał na pozycji napastnika, reprezentant Związku Radzieckiego i Ukrainy, wicemistrz Europy w 1988. Zdobył 29 bramek dla reprezentacji narodowej, co plasuje go na drugim miejscu za Ołehem Błochinem z 42 bramkami.
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pełne imię i nazwisko |
Ołeh Wałerijowycz Protasow | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost |
185 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Odznaczenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera zawodnicza edytuj
Kariera klubowa edytuj
Na płaszczyźnie klubowej Protasow zaczynał karierę w Dnipro Dniepropietrowsk (1982–87), kontynuował ją w Dynamie Kijów, prowadzonym przez Walerego Łobanowskiego. Później grał w klubach zagranicznych: Olympiakos SFP (Grecja 1990–94), Gamba Osaka (Japonia 1994–95), PAE Weria (Grecja 1996) oraz AO Proodeftiki (Grecja 1998–99). Dwa razy zdobywał mistrzostwo ZSRR i raz został wybrany Radzieckim Piłkarzem Roku w 1987. Łącznie zdobył 125 goli w lidze ZSRR, co plasuje go na ósmym miejscu w historii.
Kariera reprezentacyjna edytuj
Protasow zagrał w reprezentacji 68 meczów, wystąpił w Mistrzostwach Świata w 1986 oraz mundialu w 1990 roku. Na Euro 1988 zdobył dwie bramki. Zaliczył również jeden występ w reprezentacji Ukrainy, w roku 1994.
Kariera trenerska edytuj
Po odejściu na piłkarską emeryturę, Protasow zajął się trenowaniem. W 2003 roku poprowadził Olympiakos SFP do tytułu mistrza Grecji, a w lecie 2005 przeszedł do Steauy Bukareszt z którą wywalczył w 2005 roku tytuł mistrzowski w Divizii A. W latach 2006–2008 prowadził rodzinny klub Dnipro Dniepropietrowsk, jednak nie zdobył z nim żadnych sukcesów. Potem trenował kluby Kubań Krasnodar oraz Iraklis Saloniki. 19 grudnia 2009 objął stanowisko głównego trenera FK Rostów[1]. 13 maja 2011 po serii nieudanych meczów podał się do dymisji[2]. 12 listopada 2011 podpisał kontrakt z kazachskim FK Astana[3], w którym pracował do kwietnia 2012[4]. W lipcu 2012 stał na czele Dynama Mińsk[5]. W czerwcu 2013 został zwolniony z zajmowanego stanowiska[6]. 10 października 2014 r. został głównym trenerem rumuńskiej Astry Giurgiu[7]. 3 marca 2015 został zwolniony[8].
Sukcesy i odznaczenia edytuj
Sukcesy klubowe edytuj
Dnipro Dniepropietrowsk edytuj
- mistrz ZSRR: 1983
- wicemistrz ZSRR: 1987
- brązowy medalista Mistrzostw ZSRR: 1984, 1985
Dynamo Kijów edytuj
- mistrz ZSRR: 1990
- wicemistrz ZSRR: 1988
- brązowy medalista Mistrzostw ZSRR: 1989
- zdobywca Pucharu ZSRR: 1990
Olympiakos SFP edytuj
- zdobywca Pucharu Grecji: 1992
Sukcesy reprezentacyjne edytuj
- wicemistrz Europy: 1988
- uczestnik Mistrzostw Świata: 1986, 1990
Sukcesy trenerskie edytuj
- mistrz Grecji: 2003
Sukcesy indywidualne edytuj
- najlepszy piłkarza radziecki według tygodnika „Futboł”: 1987
- król strzelców Mistrzostw ZSRR: 1985, 1987, 1990
- 7-krotnie wybierany do listy 33 najlepszych piłkarzy ZSRR: 1983, 1984, 1985, 1987, 1988, 1990
Odznaczenia edytuj
- tytuł Mistrza Sportu ZSRR: 1982
- tytuł Zasłużonego Mistrza Sportu ZSRR: 1988
- Order „Za zasługi” III klasy: 2004[9]
- Order „Za zasługi” II klasy: 2006[10].
Przypisy edytuj
- ↑ UA-Футбол. Олег Протасов – главный тренер „Ростова”.
- ↑ UA-Футбол. Олег Протасов подал в отставку с поста главного тренера „Ростова”.
- ↑ UA-Футбол. Протасов возглавил „Астану”.
- ↑ UA-Футбол. Протасов покинул „Астану”.
- ↑ UA-Футбол. Олег Протасов: „Минское „Динамо” – почетное место для работы”.
- ↑ Протасов покидает минское „Динамо” – UA-Футбол.
- ↑ Протасов возглавил румынскую Астру – UA-Футбол.
- ↑ Официально: Протасов уволен из Астры – UA-Футбол.
- ↑ УКАЗ ПРЕЗИДЕНТА УКРАЇНИ № 1591/2004 – Офіційне представництво Президента України. [dostęp 2014-07-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-14)].
- ↑ УКАЗ ПРЕЗИДЕНТА УКРАЇНИ № 697/2006 – Офіційне представництво Президента України. president.gov.ua. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-06)].
Bibliografia edytuj
- O. Protasov, [w:] baza Soccerway (trenerzy) [dostęp 2021-01-01].
- Ołeh Protasow w bazie Ukraińskiego Związku Piłki Nożnej (ukr.)
- Ołeh Protasow w bazie FBref.com (port. • ang. • fr. • wł. • niem. • hiszp.)
- Ołeh Protasow w bazie Allplayers.in.ua (ukr.)
- Ołeh Protasow w bazie Kopanyi-myach.info (ukr. • ang. • ros.)
- Ołeh Protasow w bazie Football Facts (ros.)
- Ołeh Protasow w bazie RusTeam (ros.)
- Profil na stronie legioner.kulichki.com (ros.)
- Ołeh Protasow w bazie National Football Teams (ang.)
- Oleg Protasov, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2020-11-21].