Pałac Triumfu
Pałac Triumfu[1] (ros. Триумф-Палас) – wieżowiec w Moskwie w Rosji, od 20 grudnia 2003 do roku 2007 najwyższy budynek w Europie. Jego budowa rozpoczęła się w 2001 i trwała 4 lata. Ma 57 kondygnacji nadziemnych i dwie podziemne. Powierzchnia użytkowa samej wieży to 163 300 m².
 Pałac Triumfu | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miasto wydzielone | |
| Adres |
Czapajewski Pierieułok 3 |
| Architekt | |
| Wysokość całkowita |
264,1 m |
| Wysokość do dachu |
217,6 m |
| Kondygnacje |
57 |
| Rozpoczęcie budowy |
2001 |
| Ukończenie budowy |
2005 |
Położenie na mapie Moskwy  | |
Położenie na mapie Rosji  | |
 55°47′54″N 37°31′14″E/55,798333 37,520556
| |
| Strona internetowa | |
Iglica na szczycie budynku ma 48,3 metra wysokości i waży 52 tony. Zanim została zamontowana na dachu, była testowana w tunelu aerodynamicznym. Iglica składa się z ośmiu części, o wadze od 4 do 7 ton. Ustawienie jej na szczycie, przy pomocy helikopterów, zajęło sześć dni.
Taras widokowy znajduje się na wysokości 200 metrów. Budynek składa się z dziewięciu skrzydeł (każde ma swoje własne wejście), połączonych wspólną integralną częścią na pierwszych pięciu piętrach.
Podobne wieżowce edytuj
Pałac Triumfu nazywa się niekiedy „ósmą wieżą”, ponieważ jest współczesną imitacją stylu architektonicznego siedmiu drapaczy chmur wzniesionych w Moskwie za czasów Stalina, na przełomie lat czterdziestych i pięćdziesiątych (analogiczny styl ma warszawski Pałac Kultury i Nauki).
W 2006 w nowej stolicy Kazachstanu, Astanie, oddano do użytku apartamentowiec zaprojektowany w podobnym quasi-stalinowskim stylu, o nazwie Triumf Astany.