Rajdowe Mistrzostwa Świata 2011

Sezon 2011
Rajdowych mistrzostw świata
Liczba rajdów	13
Pierwsza runda	Rajd Szwecji
Ostatnia runda	Rajd Wielkiej Brytanii
	Mistrzowie
Kierowcy	Sébastien Loeb
Konstruktorzy	Citroën Total World Rally Team
	Poprzedni sezon • Następny sezon
	Multimedia w Wikimedia Commons

Rajdowe Mistrzostwa Świata w roku 2011 były 39. sezonem Rajdowych Mistrzostwach Świata FIA. Sezon składał się z 13 rajdów. Mistrzem świata kierowców rajdowych w roku 2011 został, po raz ósmy z rzędu, francuski kierowca Sébastien Loeb, startujący samochodem Citroën DS3 WRC, wyprzedzając Fina Mikko Hirvonena i Francuza Sébastiena Ogiera. Tytuł konstruktorów wygrał zespół Citroëna, który wyprzedził dwa zespoły Forda: Ford Abu Dhabi World Rally Team i M-Sport Stobart Ford Rally Team.

Zmiany edytuj

Od tego sezonu samochody kategorii WRC były napędzane silnikami o pojemności 1600 cm³ z turbosprężarką (wcześniej było to 2000 cm³ z turbodoładowaniem)^[1].

W związku ze zmianami przepisów, do rywalizacji zostały przygotowane nowe modele samochodów. Zespoły Citroëna wystawiły model Citroën DS3 WRC, a zespoły Forda model Ford Fiesta RS WRC. W kilku rajdach pojawiła się też nowa marka – Mini, z modelem Mini John Cooper Works WRC przygotowanym przez firmę Prodrive, przygotowując się do pełnego programu startów od 2012 roku^[2].

Dotychczasowy dostawca opon, firma Pirelli, przeniosła się do Formuły 1. W związku z tym od tego sezonu wybrano nowych oficjalnych dostawców, którymi zostali Michelin i DMACK.

Każdy rajd podczas ostatniego dnia zmagań miał wyznaczony jeden odcinek specjalny, tzw. „power stage”, który był transmitowany na żywo w telewizji, a najlepsze trzy załogi na tym odcinku otrzymały dodatkowe punkty (3-2-1) do klasyfikacji generalnej^[3].

Kalendarz^[4] edytuj

W sezonie 2011 kalendarz mistrzostw świata składał się z trzynastu rajdów (tyle samo co rok wcześniej). Nowe rundy, które się pojawiły to rajdy: Włoch, Argentyny, Grecji i Australii a wypadły rajdy: Turcji, Nowej Zelandii, Bułgarii i Japonii^[5].

Runda	Data	Rajd	Dod. kategorie	Zwycięzca
1	10.02 – 13.02	Rajd Szwecji	PWRC	Mikko Hirvonen	Wyniki
2	3.03 – 6.03	Rajd Meksyku	SWRC	Sébastien Loeb	Wyniki
3	24.03 – 27.03	Rajd Portugalii	PWRC	Sébastien Ogier	Wyniki
4	14.04 – 16.04	Rajd Jordanii	SWRC	Sébastien Ogier	Wyniki
5	5.05 – 8.05	Rajd Włoch	SWRC	Sébastien Loeb	Wyniki
6	26.05 – 29.05	Rajd Argentyny	PWRC	Sébastien Loeb	Wyniki
7	16.06 – 19.06	Rajd Grecji	SWRC	Sébastien Ogier	Wyniki
8	28.07 – 31.07	Rajd Finlandii	SWRC/PWRC	Sébastien Loeb	Wyniki
9	18.08 – 21.08	Rajd Niemiec	SWRC	Sébastien Ogier	Wyniki
10	8.09 – 11.09	Rajd Australii	PWRC	Mikko Hirvonen	Wyniki
11	29.09 – 2.10	Rajd Francji Alzacja	SWRC	Sébastien Ogier	Wyniki
12	20.10 – 23.10	Rajd Hiszpanii	SWRC/PWRC	Sébastien Loeb	Wyniki
13	10.11 – 13.11	Rajd Wielkiej Brytanii	PWRC	Jari-Matti Latvala	Wyniki

Klasyfikacje edytuj

Klasyfikacja generalna kierowców edytuj

Do klasyfikacji mistrza świata kierowców i pilotów w sezonie 2011 zaliczane było dziesięć pierwszych miejsc zajętych w rajdzie i punktowane one były według zasady:

Pozycja	1º	2º	3º	4º	5º	6º	7º	8º	9º	10º
Punkty	25	18	15	12	10	8	6	4	2	1

W tabeli uwzględniono miejsce, które zajął zawodnik w poszczególnym rajdzie, a w indeksie górnym umieszczono miejsce uzyskane na ostatnim odcinku specjalnym tzw. Power Stage, w którym punkty przyznawane są według porządku:

Miejsce	1	2	3
Punkty	3	2	1

Poz.	Kierowca	SWE	MEX	POR	JOR	ITA	ARG	GRE	FIN	DEU	AUS	FRA	ESP	GBR	Suma punktów
1	Sébastien Loeb	6 ²	1 ²	2 ¹	3 ³	1 ³	1 ³	2 ²	1	2 ¹	10 ¹	NU	1 ³	NU	222
2	Mikko Hirvonen	1	2 ¹	4	4 ²	2 ¹	2 ²	3 ³	4 ¹	4	1	3	2	NU	214
3	Sébastien Ogier	4 ¹	NU	1 ³	1 ¹	4	3	1 ¹	3 ³	1 ²	11	1 ³	NU	11 ¹	196
4	Jari-Matti Latvala	3 ³	3	3 ²	2	18 ²	7	9	2 ²	14	2 ²	4 ¹	3	1 ³	172
5	Petter Solberg	5	4 ³	6	NU	3	4 ¹	4	5	5 ³	3 ³	DK	NU	NU	110
6	Mads Østberg	2	5	31	13	5	5	12	6	NU		7	6	2	88
7	Matthew Wilson	9	NU	5	5	9	8	6	8	11	4	10	NU	5	63
8	Dani Sordo					6			NU	3		2 ²	4 ²	20 ²	59
9	Henning Solberg	NU	6	9	14	NU		5	7	7	14	6	8	3	59
10	Kimi Räikkönen	8		7	6			7	9	6		NU	NU	NU	34
11	Kris Meeke					NU			NU	NU		NU	5 ¹	4	25
12	Dennis Kuipers	13	NU	10	9	NU		10	11	10		5	9	8	21
13	Federico Villagra		9	8	7	17	6						16		20
14	Khalid Al Qassimi	10		14	8	13			14		5	12	12		15
15	Ott Tänak		10			7		NU	13	12		11	27	6	15
16	Juho Hänninen		8			8		8	10	20		26	10		14
17	Jewgienij Nowikow		NU			14		20	NU	NU	23		7	7	12
18	Hayden Paddon			11			9		19		6		34	13	10
19	Martin Prokop	12	7			10		15	12	30		14	13	22	7
20	Per-Gunnar Andersson	7				15			15						6
21	Michał Kościuszko			24			20		25		7		22	16	6
22	Ken Block	14	12				18			17	19	8	NU	9	6
23	Armindo Araújo			NU		12		NU	20	8		NU	NU	10	5
24	Ołeksandr Saliuk Jr	32		20					NU		8		30	25	4
25	Benito Guerra Jr.		12	18			15		NU		9		24	NU	2
26	Peter Van Merksteijn Jr			22	NU	NU	NU	NU		9	13	NU	17	NU	2
27	Pierre Campana									18		9			2
28	Bernardo Sousa			NU	10	NU		11	24	35		15	NU		1
29	Patrik Flodin	DK		29		19	10		22	27			21	14	1
	Oznaczenia: NU – nie ukończył DK – dyskwalifikacja

Klasyfikacja generalna pilotów edytuj

Poz.	Kierowca	SWE	MEX	POR	JOR	ITA	ARG	GRE	FIN	DEU	AUS	FRA	ESP	GBR	Suma punktów
1	Daniel Elena	6 ²	1 ²	2 ¹	3 ³	1 ³	1 ³	2 ²	1	2 ¹	10 ¹	NU	1 ³	NU	222
2	Jarmo Lehtinen	1	2 ¹	4	4 ²	2 ¹	2 ²	3 ³	4 ¹	4	1	3	2	NU	214
3	Julien Ingrassia	4 ¹	NU	1 ³	1 ¹	4	3	1 ¹	3 ³	1 ²	11	1 ³	NU	11¹	196
4	Miikka Anttila	3 ³	3	3 ²	2	18 ²	7	9	2 ²	14	2 ²	4 ¹	3	1 ³	172
5	Chris Patterson	5	4 ³	6	NU	3	4 ¹	4	5	5 ³	3 ³	DK	NU	NU	110
6	Jonas Andersson	2	5	31	13	5	5	12	6	NU		7	6	2	88
7	Scott Martin	9	NU	5	5	9	8	6	8	11	4	10	NU	5	63
8	Carlos del Barrio					6			NU	3		2 ²	4 ²	20 ²	59
9	Ilka Minor	NU	6	9	14	NU	DK	5	7	7	14	6	8	3	59
10	Kaj Lindström	8		7	6			7	9	6	WD	NU	NU	NU	34
11	Paul Nagle					NU			NU	NU		NU	5 ¹	4	25
12	Jorge Pérez Companc		9	8	7	17	6								20
13	Frédéric Miclotte	13	NU	10		NU		10	11	10		5	9	8	19
14	Michael Orr	10		14	8	13			14		5	12	12		15
15	Kuldar Sikk		10			7		NU	13	12		11	27	6	15
16	Mikko Markkula		8			8		8	10	20		26	10		14
17	Denis Giraudet		NU			14		20	NU		NU	23	7	7	12
18	John Kennard			11			9		19		6		34	13	10
19	Jan Tománek	12	7			10		15	12	30		14	13	22	7
20	Emil Axelsson	7				15			15						6
21	Maciej Szczepaniak			24			20		25		7		22	16	6
22	Alex Gelsomino	14	12	DNS			18			17	19	8	NU	9	6
23	Miguel Ramalho			NU		12		NU	20	8		NU	NU	10	5
24	Pavlo Cherepin	32		20					NU		8		30	25	4
25	Erwin Mombaerts									9	13	NU	17	NU	2
26	Bjorn Degandt				9			WD		13					2
27	Borja Rozada		12	18			15		NU		9		24	NU	2
28	Sabrina de Castelli									18		9	DK		2
29	António Costa			NU	10	NU		11	24	35		15	NU		1
30	Maria Andersson						10								1

Klasyfikacja generalna konstruktorów edytuj

Do klasyfikacji mistrza świata producentów w sezonie 2011 zaliczane było dziesięć pierwszych miejsc zajętych w rajdzie przez nominowane załogi i punktowane one były według zasady:

Pozycja	1º	2º	3º	4º	5º	6º	7º	8º	9º	10º
Punkty	25	18	15	12	10	8	6	4	2	1

Dla każdego producenta punkty zdobywały tylko dwie załogi nominowane przed każdym rajdem.

Poz.	Zespół	SWE	MEX	POR	JOR	ITA	ARG	GRE	FIN	DEU	AUS	FRA	ESP	GBR	Suma punktów
1	Citroën Total World Rally Team	22	25	43	40	37	40	43	40	43	14	25	25	6	403
2	Ford Abu Dhabi World Rally Team	40	33	27	30	20	24	21	30	17	43	33	33	25	376
3	M-Sport Stobart Ford Rally Team	18	18	4	3	18	14	12	14	4	12	16	12	33	178
4	Petter Solberg World Rally Team		12	10	0	15	12	12	10	12	15	0	0	0	98
5	FERM Power Tools World Rally Team	4	0	2	4	0		4	2	6		12	10	10	54
6	Team Abu Dhabi	6		1	6	6			1		10	4	8	12	54
7	Munchi's Ford World Rally Team		6	6	8	4	8						6		38
8	Monster World Rally Team	2	4	0			2			1	2	8	0	8	27
9	Van Merksteijn Motorsport			0	0	0	0	0		8	4	0	4	0	16
10	Brazil World Rally Team			0	0	1	0	0	0		0	0	2	4	7
	Ice 1 Racing	8		8	10			8	4	10					0*

* Zespół ICE 1 Racing został usunięty z klasyfikacji.

Klasyfikacja SWRC edytuj

Poz.	Kierowca	MEX	JOR	ITA	GRE	FIN	DEU	FRA	ESP	Suma punktów
1	Juho Hänninen	2		2	1	1	4	5	1	133
2	Ott Tänak	3		1	NU	3	1	1	6	113
3	Martin Prokop	1		3	5	2	6	3	3	106
4	Bernardo Sousa		1	NU	2	6	8	4	NU	67
5	Hermann Gassner Jr.		3	5	4	4	7	NU	5	65
6	Karl Kruuda	4	2	6	8	7	5		7	64
7	Nasir al-Atijja	DK	NU	4	6		2	NU	2	56
8	Eyvind Brynildsen		5	NU	7	NU		2		34
9	Albert Llovera		4	NU	9	NU			8	18
10	Craig Breen								4	12
11	Juilen Maurin							8		8
12	Juha Salo					8				4
13	Felix Herbold						9			2
	Frigyes Turán		NU	7	3	5	3	NU		0*

* Frigyes Turán został usunięty z klasyfikacji.

Klasyfikacja PWRC edytuj

Poz.	Kierowca	SWE	POR	ARG	FIN	AUS	ESP	GBR	Suma punktów
1	Hayden Paddon		1	1	1	1	8		104
2	Patrik Flodin	DK	10	2	3		1	1	84
3	Michał Kościuszko		7	10	5	2	2	2	71
4	Martin Semerád	1	3	5	NU		10	DK	51
5	Nicolàs Fuchs	3	NU	4	NU	6		3	50
6	Benito Guerra Jr.		4	6	NU	4	3	NU	47
7	Wałeryj Horbań	4	5		7	5	7	9	46
8	Ołeksandr Saliuk Jr	7	6		NU	3	5	8	45
9	Dmitrij Tagirow	6	12	3	9		NU	4	37
10	Gianluca Linari	5	NU	8		6	NU		22
11	Jarkko Nikara				2				18
12	Majed Al Shamsi	8	8		NU	12	NU	5	18
13	Bader Al Jabri	NU	9		NU	10	4		15
14	Ołeksij Kikireszko	NU	11		8		9	8	14
15	Mikko Pajunen				6				8
16	Harry Hunt		13	11	NU	9	NU	7	8
17	Ezequiel Campos			7					6
18	Brendan Reeves					7			6
19	Nathan Quinn					8			4
	Jukka Ketomäki	NU	2		4	NU	NU		0*
	Jurij Protasow	2	NU	9					0*

* Jurij Protasow i Jukka Ketomäki zostali usunięci z klasyfikacji.

Klasyfikacja WRC Academy edytuj

Poz.	Kierowca	POR	ITA	FIN	DEU	FRA	GBR	Suma punktów
1	Craig Breen	NU⁵	8 ⁴	2 ⁵	1 ⁵	NU⁶	1 ¹⁴	111
2	Egon Kaur	1 ³	1 ⁵	1 ⁵	8	Ret	2 ¹	111
3	Alastair Fisher	5 ²	Ret	NU⁴	9	1 ³	3 ¹	62
4	Yeray Lemes	NU¹	Ret	6 ¹	2 ⁷	3 ⁶	9	58
5	Brendan Reeves	4	5 ²	4	13	Ret	14 ¹	37
6	Andrea Crugnola	7	6 ²	Ret	3	Ret	8	35
7	Jan Černý	Ret	4	5	5 ¹	Ret	Ret	33
8	Christian Riedemann	3	Ret	7		Ret	4	33
9	José Suarez	Ret	Ret	10	4	2 ¹	11	32
10	Fredrik Åhlin	NU¹	3	NU¹	6	8	13	29
11	Molly Taylor	8	Ret	9	14	5	5 ¹	27
12	Timo van den Marel	10	Ret	3	10	6	Ret	25
13	Miko-Ove Niinemäe	Ret	7	8	11	7	10	17
14	Sergey Karyakin	Ret			12		6	8
15	Miguel Baldoni	6	2	Ret	Ret	†		1
16	Victor Henriksson	2 ¹	NU¹	Ret	DNS†			−5
17	Matteo Brunello	9	Ret	†				−23
18	Calle Ward	Ret	Ret	†				−25

Uwaga: ¹ Liczba w indeksie górnym odnosi się do liczby wygranych odcinków specjalnych i liczby przyznanych za to dodatkowych punktów

† odjęto 25 punktów

Przypisy edytuj

↑ FIA maps out the future of the WRC. wrc.com, 2009-06-24.
↑ MINI media statement on series return. motorsport.com, 2010-07-27.
↑ World Motor Sport Council. fia.com, 2010-09-08. [dostęp 2011-02-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-09-11)].
↑ The 2011 calendar. wrc.com, 2010-09-09.
↑ Home > Seasons > Season 2011. www.juwra.com. [dostęp 2020-05-09]. (ang.).

[1] FIA maps out the future of the WRC. wrc.com, 2009-06-24.

[2] MINI media statement on series return. motorsport.com, 2010-07-27.

[3] World Motor Sport Council. fia.com, 2010-09-08. [dostęp 2011-02-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-09-11)].

[4] The 2011 calendar. wrc.com, 2010-09-09.

[5] Home > Seasons > Season 2011. www.juwra.com. [dostęp 2020-05-09]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]