Słuchowe potencjały wywołane

Słuchowe potencjały wywołane (ang. Auditory Evoked Potentials, AEP) – sygnały elektryczne powstające na kolejnych piętrach drogi słuchowej, w odpowiedzi na bodziec dźwiękowy. Rejestrowane są na powierzchni czaszki, błony bębenkowej, w uchu środkowym lub bezpośrednio na powierzchni pnia mózgu.

Rejestracja edytuj

Słuchowe potencjały wywołane zapisywane są przy pomocy elektrod powierzchniowych, rejestrujących czynność bioelektryczną mózgu. Ze względu na niewielką amplitudę tych potencjałów (około 1 μV), w porównaniu do spontanicznej aktywności elektrycznej mózgu (kilkadziesiąt μV), pojedyncze odpowiedzi są niemożliwe do uwidocznienia. W celu ich wydobycia, stosuje się metodę uśredniania wielu sygnałów, bazując na znanej zależności czasowej pomiędzy pobudzeniem przez bodziec akustyczny a wystąpieniem potencjału wywołanego.

Rodzaje edytuj

W zależności od czasu jaki upłynie od podania bodźca dźwiękowego do momentu rejestracji potencjału elektrycznego (tzw. latencji) wyróżniamy potencjały krótko-, średnio- i długolatencyjne. Czas latencji, zwany inaczej czasem utajenia, jest bezpośrednio związany z anatomicznym miejscem powstawania potencjału elektrycznego na drodze słuchowej. Potencjały krótkolatencyjne powstają prawidłowo w pierwszych 10 ms od podania bodźca dźwiękowego, średniolatencyjne ujawniają się w ciągu 10-100 ms, a długolatencyjne w przedziale 100-1000ms.

Do rejestracji grup potencjałów wywołanych stosowane są następujące metody pomiarowe:

BAEP edytuj

BAEP (ang. Brainstem Auditory Evoked Potential) – słuchowe potencjały wywołane pnia mózgu, lub w niektórych źródłach ABR (ang. Auditory Brainstem Response) albo BAER (ang. Brainstem Auditory Evoked Response) – odpowiedź pnia mózgu na bodziec akustyczny.

W praktyce klinicznej największe znaczenie ma metoda badania słuchowych potencjałów wywołanych pnia mózgu (ABR). Jest to metoda obiektywna pozwalająca ocenić próg słyszenia, różnicować zaburzenia słuchu, a także monitorować funkcję nerwu słuchowego i pnia mózgu w czasie zabiegów otoneurologicznych.

MLAEP edytuj

MLAEP (ang. Middle Latency Auditory Evoked Potentials) – potencjały średniolatencyjne, pojawiają się po sygnałach ABR. Spotyka się również określenie MLR (ang. Middle Latency Response). Pochodzą z kory słuchowej i występują około 15–100 ms od pobudzenia. Fale MLAEP stopniowo zmniejszają się aż do całkowitego zniknięcia po zaśnięciu.

LLAEP edytuj

LLAEP (ang. Long Latency Auditory Evoked Potential) – sygnały późniejsze, pochodzące z głębszych obszarów mózgu i związane z procesami rozumienia. Występują około 110–1000 ms po pobudzeniu.

Bibliografia edytuj

  • Audiologia kliniczna. red. Mariola Śliwińska-Kowalska. Łódź: Mediton oficyna wydawnicza, 2005. ISBN 83-913433-8-3.