Salatyński Wierch
Salatyński Wierch lub Salatyn (słow. Salatín, Salatínsky vrch) – szczyt słowackich Tatr Zachodnich o wysokości 2048 m n.p.m.[1], jeden z 6 szczytów należących do tzw. grupy Salatynów. Znajduje się w grani głównej Tatr Zachodnich oddzielającej w tym miejscu Dolinę Rohacką od Doliny Jałowieckiej. W grani tej znajduje się pomiędzy Małym Salatynem (2046 m), od którego oddzielony jest niewielką Pośrednią Salatyńską Przełęczą (2014 m), a Brestową (1932 m), od której oddziela go Skrajna Salatyńska Przełęcz (1855 m)[1]. Jego północno-wschodnie stoki opadają do Doliny Salatyńskiej. Nie wiadomo, skąd pochodzi nazwa szczytu, być może od ludowej nazwy rośliny.
 Od lewej: Mały Salatyn, Salatyn, Brestowa | |
| Państwo | |
|---|---|
| Położenie | |
| Pasmo | |
| Wysokość |
2048 m n.p.m. |
| Wybitność |
164 m |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°12′49,1″N 19°41′10,2″E/49,213639 19,686167
| |
Jest to najpotężniejszy masą szczyt Tatr Orawskich, ostatni od zachodu dwutysięcznik tatrzański. Wierzchołek jest pocięty rowami grzbietowymi. Na rozległym zachodnim grzbiecie, zwanym przez mieszkańców z Zuberca Czerwonym Wierchem, znajdują się 2 małe stawki niewidoczne ze ścieżki turystycznej, która prowadzi na północ od nich. Szczyt stanowi zachodnie wybrzuszenie trzonu krystalicznego (tzw. elewacja Salatyńskiego[2]). W kierunku zachodnim do Doliny Bobrowieckiej Liptowskiej opada Żleb pod Wałowiec. Wierzchołek i zbocza w większości porośnięte są trawą. Dawniej, aż pod wierzchołek pasło się na nich bydło z Doliny Bobrowieckiej. Pastwisko Salatyn wzmiankowane jest w dokumentach orawskich od roku 1615, mapy z 1823 r. wymieniają szczyt Salatjn B.
Pierwsze wejście zimowe: Józef Lesiecki i Leon Loria w 1911 r. Ze szczytu doskonały widok na pobliski Siwy Wierch, Osobitą i Dolinę Rohacką. We wschodnim i południowym kierunku panorama obejmuje liczne szczyty Tatr Zachodnich, wycinkowo również odległe stąd Tatry Wysokie.
Szlaki turystyczne edytuj
– czerwony, biegnący główną granią.
- Czas przejścia od Banikowskiej Przełęczy na Salatyn: 2 h, z powrotem 2 h
- Czas przejścia z Salatyna na Brestową: 30 min, z powrotem 40 min
- Czas przejścia ze schroniska na Zwierówce na szczyt: 3:40 h, ↓ 2:15 h
Przypisy edytuj
- ↑ a b Úrad geodézie, kartografie a katastra Slovenskej republiky, Produkty leteckého laserového skenovania.
- ↑ Uskoki w Tatrach. [dostęp 2008-11-04].
Bibliografia edytuj
- Józef Nyka: Tatry słowackie. Przewodnik. Wyd. II. Latchorzew: Wyd. Trawers, 1998. ISBN 83-901580-8-6.
- Tatry Wysokie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1:25 000. Warszawa: Wyd. Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2005/06. ISBN 83-87873-26-8.