Teleks (również telex; ang. Teleprinter Exchange Service) – usługa telegraficzna, polegająca na przesyłaniu wiadomości w postaci alfanumerycznej, z repertuarem znaków określonym alfabetem telegraficznym[1]. Teleksami (TELegraph EXchange) były nazywane również urządzenia wykonujące najpierw wybieranie impulsowe, podobnie jak w telefonach tarczowych, w celu komutacji łączy, a następnie wysyłanie danych przy zastosowaniu kodowania ITA2. Usługi teleksowe są realizowane automatycznie w wyspecjalizowanej sieci telegraficznej o konfiguracji podobnej do sieci telefonicznej. Wyposażenie końcowe (terminal) abonentów tej usługi stanowi dalekopis. Numerem kierunkowym do Polski w tej sieci jest numer 63 (TDC=63, TNIC=PL)[2].

Dalekopis T100 firmy Siemens

Charakter tej usługi pozwalał na realizację funkcji takich jak przesyłanie dokumentów czy dostęp do baz danych, które później stały się domeną usług teleinformatycznych.

Obecnie usługi te praktycznie zanikły z rynku ze względu na ich ograniczoną funkcjonalność. W Polsce od 9 lutego 2007 r. usługi teleksowe nie są już świadczone przez żadnego z operatorów telekomunikacyjnych[3].

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. teleks, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2022-11-14].
  2. List of Telex Destination Codes (TDC) and Telex Network Identification Codes (TNIC). „ITU Operational Bulletin”. No. 693, s. 9, 1999-06-01. International Telecomunication Union. (ang.). 
  3. Michał Płociński: Symbol minionej epoki. Rzeczpospolita, 2012-02-08. [dostęp 2013-07-14]. (pol.).