Vermetus, w języku polskim robacznik – rodzaj morskich ślimaków z rodziny Vermetidae, charakteryzujących się niezwykłym wyglądem i obyczajami. Młode robaczniki nie różnią się od innych ślimaków – są zwierzętami wolnożyjącymi i mają stożkowatą, spiralną muszlę. Wkrótce jednak przytwierdzają się do podłoża za pomocą wapiennej wydzieliny, zmieniając tryb życia na osiadły. Budowana od tego momentu część muszli przyjmuje postać nieregularnie powyginanej rurki, tak podobnej do domków wieloszczetów osiadłych, że w przypadku skamieniałości niejednokrotnie nie jest możliwa identyfikacja budowniczego schronienia. Długość muszli wynosi do 10 cm[2].

Robacznik
Vermetus
Daudin, 1800
Ilustracja
Muszla Vermetus sp. z osadów plioceńskich na Cyprze
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

mięczaki

Gromada

ślimaki

Podgromada

Caenogastropoda

Rząd

Littorinimorpha

Nadrodzina

Vermetoidea

Rodzina

Vermetidae

Rodzaj

robacznik

Typ nomenklatoryczny

Vermetus adansonii Daudin, 1800[1]

Gatunki

25 gatunków (w tym 8 wymarłych) – zobacz opis w tekście

Podobnie oryginalny jest sposób zdobywania pożywienia przez robacznika – wytwarza on rodzaj sieci z osiągających nawet 30 cm długości pasm śluzu, produkowanego przez znajdujące się na nodze gruczoły. Do sieci tej przylepia się zarówno drobny plankton, jak i detrytus. Następnie jest ona zgarniana przez łowcę i zjadana wraz z „połowem”[2].

Miejscem występowania robaczników są przybrzeżne wody wszystkich mórz oprócz stref okołopolarnych[2]. Do rodziny Vermetidae należy również kilka innych, podobnie wyglądających rodzajów ślimaków[3].

Gatunki edytuj

Do rodzaju należą następujące gatunki[1]:

Przypisy edytuj

  1. a b MolluscaBase eds., Vermetus Daudin, 1800, [w:] MolluscaBase [online] [dostęp 2024-03-07] (ang.).
  2. a b c Mały słownik zoologiczny. Bezkręgowce. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1976, s. 280–281.
  3. Eddie Hardy: Vermetidae. [w:] Hardy's Internet Guide to Marine Gastropods [on-line]. (ang.).

Linki zewnętrzne edytuj