Wacław Szpakowski
Wacław Karol Szpakowski (ur. 9 października 1883 w Warszawie, zm. 7 lutego 1973 we Wrocławiu) – polski artysta, architekt, fotograf i muzyk. Prekursor sztuki geometrycznej, minimal-artu i op-artu. Pionier polskiej awangardy artystycznej[1][2].
 Wacław Szpakowski, Autoportret Wielokrotny, 1912, Muzeum Sztuki w Łodzi | |
| Data i miejsce urodzenia |
9 października 1883 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
7 lutego 1973 |
| Narodowość |
Polak |
| Dziedzina sztuki |
grafika, malarstwo, fotografia |
Życiorys edytuj
W 1911 roku ukończył studia na Wydziale Architektury Instytutu Politechnicznego w Rydze otrzymując dyplom inżyniera architekta[3].
Ok. 1916 r. wykonał w jednym z zakładów fotograficznych w Rosji modny i powszechny w owym czasie „Portret wielokrotny w lustrze”, który od lat 80. był przez niektórych historyków sztuki postrzegany jako nowatorskie dzieło w historii fotografii[4].
W latach 1923–1931 stworzył serie rysunków o nazwie „linie rytmiczne”[5] (serie A0, A, B, C, D, E, F), które zapoczątkował jeszcze w roku 1900.
Szpakowski podobnie jak Kandinsky, Malewicz, Mondrian – protoplaści konstruktywistycznej awangardy – o kilkadziesiąt lat poprzedzał dokonania malarzy abstrakcjonistów lat 40. i 50.[6].
Przypisy edytuj
- ↑ Ania, Anna i malarka z Wrocławia. 2008-12-20. [dostęp 2012-02-07].
- ↑ Wacław Szpakowski. 2007-12-12. [dostęp 2012-02-07].
- ↑ Wacław Szpakowski: Nieskończoność linii, Warszawa 1993
- ↑ Lila Dmochowska: Portret zwielokrotniony czyli prawda widziana z profilu, „Format”, nr 57, 2009, s. 97-99
- ↑ Linie rytmiczne Szpakowskiego. 2009-02-03. [dostęp 2012-02-07].
- ↑ arsenal.art.pl