Wyżeł portugalski
Wyżeł portugalski – rasa psów myśliwskich z grupy wyżłów. Zaklasyfikowana do sekcji wyżłów kontynentalnych, występuje w podsekcji psów w typie gończego. Podlega próbom pracy[1].
 Wyżeł portugalski podczas Światowej Wystawy Psów Rasowych w Poznaniu | |
| Inne nazwy |
Perdigueiro português, Portuguese Pointer |
|---|---|
| Kraj patronacki | |
| Kraj pochodzenia | |
| Wymiary | |
| Wysokość |
50 – 56 cm |
| Masa |
23,5 kg |
| Klasyfikacja | |
| FCI |
grupa VII, sekcja 1.1, |
Rys historyczny edytuj
Pierwotnie wyżeł portugalski używany był do polowań z sokołami na kuropatwy. Rasa ta jest uznawana za przodka angielskiego pointera, tak jak inne, regionalne – często już wymarłe – rasy wyżłów z Półwyspu iberyjskiego, a sama pochodzi od płochaczy.
Zachowanie i charakter edytuj
Wyżeł portugalski jest psem pracującym w sposób zbliżony do wyżła niemieckiego krótkowłosego. Oddanym właścicielowi jest łatwy w prowadzeniu, nieufny wobec obcych mu osób.
Użytkowość edytuj
W Portugalii wyżeł portugalski jest głównie hodowany przez myśliwych do aportowania i wystawiania drobnej zwierzyny.
Popularność edytuj
Perdigueiro portugues jest w swoim kraju popularnym psem, trzymanym tylko i wyłącznie przez myśliwych. Poza terenami swojej ojczyzny jest nieznany.
Przypisy edytuj
Bibliografia edytuj
- Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. Warszawa: Carta Blanca. Grupa Wydawnicza PWN, 2012. ISBN 978-83-7705-179-5.
- Eva-Maria Krämer "Rasy psów", Oficyna Wydawnicza MULTICO, Warszawa 2003