Kwas cyjanurowy: Różnice pomiędzy wersjami

|wygląd = białe kryształy<ref name="CRC">{{rCRC97|CRCs='''3'''-130, '''5'''-90, '''5'''-145}}</ref>

|gęstość źródło = {{r|<ref name="CRC}}"/>

|rww źródło = {{r|<ref name="CRC}}"/>

|inne rozpuszczalniki = rozpuszczalny w stężonym [[kwas solny|kwasie solnym]], słabo w [[aceton]]ie, [[benzen]]ie i [[etanol]]u{{r|<ref name="CRC}}"/>

|tt źródło = {{r|<ref name="CRC}}"/>

|2. tt źródło = <ref name="SA">{{rSigma-Aldrich|SA185809|ALDRICH|MSDS=tak|data dostępu=2017-12-11}}</ref><ref name="SA"/>

|logP = −1,31{{r|<ref name="SA}}"/>

|kwasowość = p''K''_a₁ 6,88; p''K''_a₂ 11,40; p''K''_a₃ 13,5{{r|<ref name="CRC}}"/>

Po raz pierwszy został zsyntetyzowany przez [[Friedrich Wöhler|Friedricha Wöhlera]] w 1829 roku w wyniku [[Dysocjacja termiczna|termicznego rozkładu]] [[mocznik]]a i [[kwas moczowy|kwasu moczowego]]<ref name="Wöhler1829">{{rcytuj |Wöhler1829autor=F. Wöhler |tytuł = On the decomposition of urea and uric acid at high temperature |czasopismo = Ann. Phys. Chemie |wolumin = 15 |s= 619–630|data = 1829 | język = en}}</ref>. Obecnie przemysłowe metody produkcji opierają się na rozkładzie mocznika z wydzieleniem [[amoniak]]u w temperaturze powyżej 175&nbsp;°C<ref name="Huthmacher2005">{{Ullmann|autor r = K. Huthmacher, D. Most|Huthmacher2005 rozdział= Cyanuric Acid and Cyanuric Chloride |data=2005}}</ref>.