HD 2039: Różnice pomiędzy wersjami

'''HD 2039''' — [[żółty karzeł]] lub żółty [[podolbrzym]], położony w [[Gwiazdozbiór Feniksa|gwiazdozbiorze Feniksa]]. Gwiazda ta jest oddalona od [[Ziemia|Ziemi]] o około 330 [[rok świetlny|lat świetlnych]] i nie widać jej gołym okiem. W 2002 roku na orbicie HD 2039 odkryto [[planeta pozasłoneczna|planetę]] o masie co najmniej trzech [[masa Jowisza|mas Jowisza]]. Planeta ta, która otrzymała nazwę [[HD 2039 b|HD 2039 b]], była setną odkrytą egzoplanetą.

Oznaczenie HD  2039 pochodzi z [[Katalog Henry'ego Drapera|katalogu Henry'ego Drapera]]{{r|webviz}}. W odróżnieniu od widocznych gołym okiem gwiazd takich jak [[Syriusz]], [[Procjon]] czy [[Aldebaran]], HD  2039 nie ma nazwy potocznej.

HD  2039 jest stabilną{{r|ChicagoJournals}} gwiazdą [[Typ widmowy#Różne typy widmowe|typu widmowego G]], co oznacza, że świeci białym światłem, takim, jak Słońce. Pod względem masy gwiazda jest niemal identyczna{{r|EPE}}, natomiast jej promień jest mniej więcej o 20% większy od słonecznego{{r|EPE}}. HD 2039 jest nieco gorętsza od Słońca, a jej [[temperatura efektywna (fizyka)|temperatura efektywna]] wynosi 5947[[Kelwin|K]]{{r|EPE}}. HD  2039 ma bardzo wysoką [[metaliczność]], co zwróciło na nią uwagę astrofizyków{{r|ChicagoJournals}}.

[[Obserwowana wielkość gwiazdowa]] HD  2039 wynosi 9{{magnitudo}}{{r|simbad}}; oznacza to, że ciało nie jest widoczne gołym okiem, może być jednak obserwowane przez teleskop{{r|web1}}. HD 2039 znajduje się w mniej więcej takiej samej odległości, jak druga najjaśniejsza gwiazda nocnego nieba – [[Kanopus]]{{r|web2}}.

W 2002 zespół [[Anglo-Australian Planet Search]] odkrył planetę okrążającą HD  2039 po niezwykle ekscentrycznej [[orbita|orbicie]]{{r|ChicagoJournals}}. Minimalna masa planety wynosi co najmniej trzy masy Jowisza, a jej [[okres orbitalny]] – ponad trzy lata. Planeta okrąża gwiazdę w odległości około dwóch [[jednostka astronomiczna|AU]]{{r|iop}}, czyli dwa razy większej niż odległość, w jakiej [[Ziemia]] okrąża Słońce.