Wersja z 19:09, 10 cze 2018 edytuj Paweł Ziemian BOT (dyskusja \| edycje) Boty 1 384 760 edycji m Tworzę Szablon:Cytuj ← poprzednia edycja		Wersja z 00:03, 27 kwi 2020 edytuj anuluj edycję Cybularny (dyskusja \| edycje) Redaktorzy, Administratorzy 34 046 edycji m drobne techniczne, WP:SK+mSK+ToS następna edycja →
Linia 9: Regent, [[Filip II Burbon-Orleański]] usiłował poprawić położenie Dufresny’ego, darując mu 200 tys. Livrów, jednak podarunek przypadł na okres reformy pieniądza [[John Law\|Lawa]] i wszystko przepadło. Dufresny nauczony doświadczeniem miał do majątku dość filozoficzny stosunek. W ''Amusements sérieux et ~~comiques”~~comiques'' (1707) pisał: ''Wygnany banita przez swe pokorne podporządkowanie budzi ludzkie współczucie i szereg względów, w interesach walka jest twarda i bezlitosna, sprawiając ból jednym, sprawiamy tym samym radość innym''. Jego nieuporządkowane życie znalazło odzwierciedlenie w twórczości literackiej. Prawdopodobnie więcej szczegółów ze swego życia Dufresny zawarł w noweli ''Amusemens sérieux et comiques'' (1699, 1707) skąd [[Montesquieu]] czerpał natchnienie do swoich [[Listy perskie\|Listów perskich]]. Być może dlatego, że Dufresny nie potrafił nic zrobić porządnie do końca, w jego pisarstwie ważną rolę odgrywał jego przyjaciel [[Jean-François Regnard\|Regnard]] który prawdopodobnie łączył w całość jego pomysły i wystawiał. Na tym tle doszło do nieporozumienia. Dufresny sprzedał ''Attendez-moi sous l'orme'' (przynajmniej pomysł) i gdy Regnard zrobił swoje przedstawienie ''Le ~~Joueur”~~Joueur'' oskarżył go o kradzież pomysłu, czym narobił niepotrzebnego zamieszania. W efekcie obrażony Regnard wyjechał z Paryża i otruł się w swoim zamku (fakt ten tłumaczy się też jako samowolne leczenie bez konsultacji z lekarzem). Dufresny pisał komedie oryginalne, żywe i pełne polotu, więc nic dziwnego, że były one chętnie wystawiane przez Comédie-Italienne w Paryżu (1692-1697) oraz przez Comédie-Française (1692-1721). Linia 33: * ''Le Faux Sincere'' (1731) Dufresny jest także autorem nowel ''Le Puits de la vérité, histoire gauloise'' (1698), "''Nouvelles historiques'' (1692) oraz ''Poésies diverses''. Większą część jego ''Ouvres choisies'' połączono w 6 tomowy zbiór z lat 1731,1747, 1779. Auger wydał w dwóch tomach jego dzieła wybrane w 1801 r. natomiast ostatnie pełne wydanie sześciotomowego ''Théâtre'' (1731) ukazało się w 1881 r. Z tego zbioru do szczególnie udanych należy zaliczyć ''L'Esprit de contradiction'' (1700), ''Le Double Veuvage'' (1701), ''La Joueuse'' (1709), ''La Coquette de village'' (1715), ''La Réconciliation normande'' (1719) oraz ''Le Marriage fait et rompu'' (1721). Linia 44: * Georges Jamati, ''La Querelle du ''Joueur'' ; Regnard et Dufresny'', Paris, Messein, 1936 * François Moureau, ''Dufresny, auteur dramatique : 1657-1724'', Paris Klincksieck, 1979 * {{Cytuj\|autor = François Moureau \|tytuł = Le Mercure galant de Dufresny (1710-1714), ou, Le journalisme a la mode \|data = 1982 \|isbn = 0-7294-0284-3 \|miejsce = Oxford \|wydawca = Voltaire Foundation at the Taylor Institution \|oclc = 9276467 }} == Linki zewnętrzne == Linia 52: {{Kontrola autorytatywna}} {{~~DEFAULTSORT~~SORTUJ:Dufresny, Charles, Sieur de la Riviere}} [[Kategoria:Francuscy dramaturdzy]] [[Kategoria:Francuscy dziennikarze]]

Charles Dufresny: Różnice pomiędzy wersjami