Spinimegopis cingalensis

	Spinimegopis cingalensis
	(White, 1853)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Rząd	chrząszcze
Podrząd	chrząszcze wielożerne
Rodzina	kózkowate
Podrodzina	dylążowe
Plemię	Megopodini
Rodzaj	Spinimegopis
Gatunek	Spinimegopis cingalensis
Synonimy
	Aegosoma cingalensis White, 1853; Aegosoma angustatum Bates, 1875; Megopis (Aegosoma) cingalensis (White, 1853); Megopis (Baralipton) cingalensis (White, 1853); Megopis cingalensis (White, 1853);
	Aegosoma cingalensis White, 1853; Aegosoma angustatum Bates, 1875; Megopis (Aegosoma) cingalensis (White, 1853); Megopis (Baralipton) cingalensis (White, 1853); Megopis cingalensis (White, 1853);

Spinimegopis cingalensis – gatunek chrząszcza z rodziny kózkowatych i podrodziny dylążowych (Prioninae).

Taksonomia edytuj

Gatunek ten został opisany w 1853 roku przez J. White'a jako Aegosoma cingalensis^[2]^[1]. W 1909 roku Auguste A. L. Lameere umieścił go w podrodzaju Baralipton, a w 2003 roku Alain Drumont w rodzaju Megopis bez wskazania podrodzaju^[3] i przy wyznaczeniu lektotypu i paralektotypu. Do rodzaju Spinimegopis przeniesiony został w 2007 roku przez Ziro Komiyę i Alaina Drumonta wraz z redeskrypcją. W obrębie tego rodzaju należy wraz S. mediocostata i S. morettoi do grupy gatunków Spinimegopis cingalensis-gruop^[4].

Opis edytuj

Ciało smukłe, brązowe z ciemniejszym brzegiem pokryw, długości u samicy od 29 do 41,5 mm, a u samca od 24 do 45,5 mm. Owłosienie głowy, przedplecza, tarczki i pokryw długie, żółtawobrązowe, a reszty ciała krótkie i gęste. Głowa nieco dłuższa niż szeroka, rzadko granulowana. Czułki samca długie i smukłe, a samicy krótsze. Przedplecze długie, silnie zwężone z przodu i nieco zwężone z tyłu, najszersze na wysokości środkowych kolców. Kolców wierzchołkowych brak, środkowe ostre, a nasadowe małe, tępe i zakrzywione ku górze. Tarczka języczkowata z wyraźną bruzdą środkową. Pokrywy z granulowaniem, szczególnie widocznym na costae. Odnóża z drobnym garanulowaniem na udach i goleniach oraz grzbietowym rowkiem na goleniach. U samic krótsze ze smuklejszymi udami^[4].

Biologia i ekologia edytuj

Do roślin żywicielskich larw należą Acacia melanoxylon, Alsodaphne semecarpfolia, Eucalyptus blobulus, Michelia nilagirica, Rhododendron arboreum, Semecarpus thwaitesi^[5]^[3].

Rozprzestrzenienie edytuj

Gatunek endemiczny dla Sri Lanki^[4].

Przypisy edytuj

↑ ^a ^b Barsevskis A. et al.: Spinimegopis cingalensis. [w:] Cerambycidae of the World [on-line]. 2014. [dostęp 2014-12-15].
↑ J. White. Catalogue of the Coleopterous insects in the Collection of the British Museum, part 7. „Longicornia”. 1, s. 1-174, 1853.
↑ ^a ^b Hiroshi Makihara, Amani Mannakkara, Toshihiko Fujimura, Akio Ohtake. Checklist of longicorn coleoptera of Sri Lanka (1) Vesperidae and Cerambycidae excluding Lamiinae. „Bulletin of FFPRI”. 7 (2 (407)), s. 95-110, 2008.
↑ ^a ^b ^c Z. Komiya, A. Drumont. A synopsis of the Prioninae Genus Spinimegopis stat. nov. (Coleoptera, Cerambycidae, Prioninae). „Elytra”. 35, s. 345-384, 2007.
↑ E. A. J. Duffy: A monograph of the immature stages of Oriental Timber Beetles (Cerambycidae), 414 p.,198 figs., 18 pls.. Brit. Mus. (Nat. Hist.), 1968.

[cow-1] Barsevskis A. et al.: Spinimegopis cingalensis. [w:] Cerambycidae of the World [on-line]. 2014. [dostęp 2014-12-15].

[White-2] J. White. Catalogue of the Coleopterous insects in the Collection of the British Museum, part 7. „Longicornia”. 1, s. 1-174, 1853.

[Makiharaetal-3] Hiroshi Makihara, Amani Mannakkara, Toshihiko Fujimura, Akio Ohtake. Checklist of longicorn coleoptera of Sri Lanka (1) Vesperidae and Cerambycidae excluding Lamiinae. „Bulletin of FFPRI”. 7 (2 (407)), s. 95-110, 2008.

[KomiyaetDrumont-4] Z. Komiya, A. Drumont. A synopsis of the Prioninae Genus Spinimegopis stat. nov. (Coleoptera, Cerambycidae, Prioninae). „Elytra”. 35, s. 345-384, 2007.

[Duffy-5] E. A. J. Duffy: A monograph of the immature stages of Oriental Timber Beetles (Cerambycidae), 414 p.,198 figs., 18 pls.. Brit. Mus. (Nat. Hist.), 1968.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]