Stanisław Blaschke
Stanisław Kazimierz Blaschke (ur. 24 lutego 1916 we Lwowie, zm. 20 lipca 1988 w Katowicach) – polski inżynier, publicysta, autor książek.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Odznaczenia | |
  
| |
Życiorys
edytujBył synem rzeźbiarza Engelberta Blaschke. Ukończył studia na Akademii Górniczo-Hutniczej. Już w czasie studiów został powołany na stanowisko zastępcy asystenta w Katedrze Geologii Ogólnej i Paleontologii. Był wybitnym specjalistą w zakresie przeróbki mechanicznej. Na AGH wykładał organizację i planowanie, gospodarkę wodną w zakładach przeróbczych oraz wzbogacanie grawitacyjne, najpierw w Katedrze Górnictwa III, a następnie w Katedrze Przeróbki Mechanicznej Kopalin. Członek licznych stowarzyszeń naukowych. Autor książek, artykułów, patentów i ekspertyz. Był Generalnym Dyrektorem Górnictwa. Nie udało mu się, mimo ogromnych wysiłków, przełamać oporu decydentów i doprowadzić do odsiarczania węgla przed spalaniem. Skutki ekologiczne, na które zwracał już wówczas uwagę, są znane.[1], Miał trzech synów, wszystkich związanych z przeróbką mechaniczną węgla: Wiesława, Janusza i Stanisława Aleksandra.[2], Pochowany został na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie, w grobowcu rodzinnym[3].
Odznaczenia
edytujZostał odznaczony Krzyżem Kawalerskim OOP, Złotym i Srebrnym Krzyżem Zasługi, wieloma nagrodami resortowymi.
Przypisy
edytuj- ↑ "Przegląd górniczy", nr 45, Główny Instytut Górnictwa, 1989, s. 31
- ↑ Jerzy Zieliński: Blaschke i synowie. Zwyczajna niezwyczajna rodzina: "Dookoła Świata", nr 31 (814), 3 sierpnia 1969, s. 3.
- ↑ biogram Stanisława Blaschke. AGH.
Bibliografia
edytuj- Gospodarka Surowcami Mineralnymi tom 5, zeszyt 3. Kraków: Wydawnictwo Instytutu GSMiE PAN, 1989.