Stanisław Bogusz (szlachcic)

Stanisław Tadeusz Bogusz herbu Półkozic (ur. 1762 w Żelechowie, zm. 20 lutego 1846 w Siedliskach) – szambelan króla Stanisława Augusta Poniatowskiego, senior rodu Boguszów oraz dziedzic Siedlisk, Winnicy, Zasówki i Żędzianowic[1]. Jedna z sześciu zabitych osób w Siedliskach podczas rabacji galicyjskiej.

Stanisław Tadeusz Bogusz
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1762
Żelechów

Data i miejsce śmierci

20 luty 1846
Siedliska-Bogusz

Zawód, zajęcie

prawnik, szambelan

Rodzice

Józef Bogusz i Salomea Bogusz

Małżeństwo

Apolonia Weronika Bogusz

Dzieci

Feliks Bogusz, Wiktoryn Bogusz, Stanisław Bogusz, Nikodem Bogusz, Henryk Bogusz, Ludwika Gorajska

Genealogia

edytuj

Stanisław Tadeusz Bogusz był synem Józefa Bogusza h. Półkozic i Salomei z Przetockich. W 1794 roku poślubił córkę burgrabiego krakowskiego Apolonię Weronikę Jordan-Stojowską herbu Trąby. Dzięki małżeństwu posiadł w posagu wieś Siedliski. Z żoną doczekali się sześciu synów: Feliksa, Wiktoryna, Stanisława i Henryka oraz jednej córki Ludwiki, późniejszej małżonki Ludwika Gorajskiego herbu Korczak[2][3].

Tablica genealogiczna rodziny Stanisława Bogusza

edytuj
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Ewa Tworzyańska
 
 
 
Antoni Bogusz
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Salomea Przetocka
 
Józef Bogusz
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Apolonia Stojowska
 
Stanisław Bogusz
 
Ksawery Bogusz
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Feliks BoguszStanisław BoguszWiktoryn BoguszLudwika GorajskaNikodem BoguszHenryk Bogusz

Kariera

edytuj

Wychowywał się na dworze króla Stanisława Augusta Poniatowskiego. Wyższe wykształcenie uzyskał w konwikcie Pijarów na Żoliborzu w Warszawie. W 1782 roku odbywał praktyki w sądzie grodzki w Pilznie, gdzie adwokatem był jego brat Wojciech. Był jednym z twórców konstytucji 3 maja. Po ślubie osiadł na dworze w Siedliskach, gdzie poddanym był mu między innymi przywódca rabacji galicyjskiej, Jakub Szela.

Śmierć

edytuj
 
Miejsce pochówku Stanisława Bogusza

Stanisław Bogusz został zabity 20 lutego w wieku 86 lat przez Tomasza Gurzana, wójta wsi Gorzejewy[4]. Tego dnia wraz z nim życie stracili jego jego syn Wiktoryn, wnuk Tytus, sędzia Kalita, ekonom Jan Stradomski oraz jego siostrzeniec, także Jan Stradomski. Zabitych wyciągnięto z domu i ułożono w rzędzie na dworskim dziedzińcu. Pośród odpowiedzialnych za ich zabicie znajdował się syn Jakuba Szeli, Stanisław[5]. Obdarte z ubrań ciała ofiar wrzucono do jednego dołu wykopanego za cmentarzem parafialnym.

Upamiętnienie

edytuj

W 1880 roku córka Stanisława Bogusza, Ludwika Gorajska ufundowała kaplicę w miejscu pochówku ofiar. Na budynku umieszczono pamiątkową tablicę wraz ze znajdującym się na niej napisem: Ku wiecznej pamięci Stanisławowi z Ziemblic Boguszowi, Wiktorynowi, Nikodemowi, Włodzimierzowi i Tytusowi Boguszowi, Zabierzowskiemu, Pohoreckiemu, Bilińskiemu, Kalicie, Kleinowi, Stradomskiemu, Gumińskiemu, Pieszczyńskiemu, Roskusznemu, Piotrowskiemu, Olszańskiemu, Kaczkowskiemu, Powornickiemu w dniu 20 lutego 1846 r. z tego świata boleśnie zeszłym a tu pochowanym Ludwika z Boguszów Gorayska tę kaplicę postawiła 1880 r.[6].

Przypisy

edytuj
  1. Stanisław Tadeusz Bogusz z Ziemblic h. Półkozic. Sejm-Wielki.pl.
  2. Stanislaw Tadeusz Bogusz. geni_family_tree. (pol.).
  3. Adam Boniecki: Herbarz polski. Cz. 1. Wiadomości historyczno-genealogiczne o rodach szlacheckich. T. 1. Warszawa: 1899, s. 358.
  4. Romuald Romański: Niewyjaśnione zagadki historii Polski. Warszawa: 2004.
  5. Adam Bogusz: Karty z dziejów wsi Smarżowy i Siedlisk powiatu pilźnieńskiego oraz wspomnienia ich dawnych dziedziców (1686-1846). Kraków: 1904.
  6. Adam Bogusz: Wieś Siedliska-Bogusz. Monografia zebrana z dokumentów i wspomnień rodzinnych ze szczególnym uwzględnieniem wypadków roku 1846 i życiorysu Jakóba Szeli. Kraków: 1903, s. 36.

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj