Stanisław Deczkowski
Stanisław Zdzisław Deczkowski ps. „Madejski” (ur. 25 lipca 1925 w Warszawie[1], zm. 28 sierpnia 1944 tamże) – sierżant, uczestnik powstania warszawskiego w II plutonie „Alek” 2. kompanii „Rudy” batalionu „Zośka”.
sierżant | |
Data i miejsce urodzenia |
25 lipca 1925 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
28 sierpnia 1944 |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Życiorys
edytujSyn Juliana Deczkowskiego i Marianny z d. Kapuścińskiej, brat Juliusza Bogdana Deczkowskiego[2]. Uczył się w Liceum im. Tadeusza Reytana w Warszawie[3]. Podczas okupacji hitlerowskiej działał w konspiracji, był członkiem Szarych Szeregów.
Należał do Brygady Dywersyjnej „Broda 53” Kedywu Komendy Głównej Armii Krajowej[2]. W powstaniu uczestniczył m.in. w zdobyciu obozu „Gęsiówki”. Poległ 28. dnia powstania warszawskiego zasypany gruzami domu przy ul. Franciszkańskiej 12 na Starym Mieście w czasie bombardowania kwater kompanii „Rudy”. Miał 19 lat. Ekshumowany 12 marca 1950 spod gruzów budynku przy Franciszkańskiej 12[4] i pochowany w kwaterach żołnierzy i sanitariuszek batalionu „Zośka” na Wojskowych Powązkach w Warszawie wraz z phm. sierż. pchor. Włodzimierzem Chrobakiem (kwatera 20A-2-27)[5].
Został odznaczony Krzyżem Walecznych[2].
Przypisy
edytuj- ↑ Dane według: Wielka Ilustrowana Encyklopedia Powstania Warszawskiego, tom 5. Redaktor naukowy Piotr Rozwadowski. Dom Wydawniczy „Bellona”, Warszawa 2002. ISBN 83-11-09261-3
- ↑ a b c Stanisław Deczkowski. 1944.pl. [dostęp 2024-04-11].
- ↑ Tomasz Rylski: Kalendarium historii Reytana z materiałów wspomnieniowych, poz. 65. wne.uw.edu.pl. [dostęp 2024-04-23].
- ↑ Julian Borkowski. Harcerska działalność konspiracyjna, pobyt na Pawiaku i dalsze losy Juliusza Bogdana Deczkowskiego „Bejota”, „Laudańskiego”. „Niepodległość i Pamięć”. 22/4 (52), s. 139, 2015. Warszawa: Muzeum Niepodległości w Warszawie. ISSN 1427-1443. [dostęp 2024-04-11].
- ↑ Cmentarz Wojskowy. Kwatera A 20, rząd 2, grób 27. cmentarzekomunalne.com.pl. [dostęp 2021-05-14].